The burnout levels and affecting factors in assistants of surgical and internal medicine departments
Journal Name:
- Smyrna Tıp Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
Objective: Aim of the study is to detect and comparise burnout levels and identify socio-cultural factors that leads to
development of Burnout Syndrome in assistants who are recently receiving specialist training in surgical and internal medicine
departments.
Material and Method: 95 assistants from the surgical and internal medicine department of Mustafa Kemal University Tayfur
Ata Sokmen Faculty of Medicine Education and Research Hospital who have been working more than 6 months were included
to the study. Questionnaire consist of sociodemographic questions and the Maslach Burnout Scale were performed to assistants
participated in the study.
Results: 52 (54.7%) of the assistants participating in the study was from internal medical departments and 43 (45.3%) from
surgical departments. Surgery assistants who live in tenement house had higher burnout levels. Although assistants who can’t
use annual leave had higher levels of EE and DP, PA level was moderate in both groups. By the increase in age and duration
of assistantship; level of burnout reduced in both groups. Increased duration of monthly working hours were associated with
higher depersonalization level. According to the monthly working hours, DP level was higher for assistants of the surgical
departments. In university hospitals where revolving fund is distributed based on performance, the monthly income
levels were higher in intensive workload areas. Therefore, in surgical departments in which the monthly income was higher,
levels of EE and DP were higher, although there was no significant difference in PA levels.
Conclusion: As the experience and time spent in career increased, burnout levels were reduced. In departments, where
burnout levels are higher, workplace conditions should be corrected; daily working hours and number of night duties should be
regulated in a humanistic manner.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Amaç: Tıpta uzmanlık eğitimini almakta olan cerrahi ve dahili bölüm asistanlarında Burnout (tükenme) Sendromuna neden
olan sosyokültürel etmenlerin belirlenmesi, tükenmişlik düzeylerinin saptanması ve karşılaştırılması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Araştırmaya Mustafa Kemal Üniversitesi Tayfur Ata Sökmen Tıp Fakültesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde 6 aydan uzun süredir çalışan cerrahi ve dahili bölüm asistanı 95 kişi dahil edildi. Çalışmaya katılan asistanlara
sosyodemografik sorulardan oluşan anket ve Maslach Tükenmişlik Ölçeği uygulandı.
Bulgular: Çalışmaya katılanların %54,7’si dahili bölüm (n:52), %45,3’ü (n:43) cerrahi bölüm asistanı idi. Cerrahi bölüm
asistanlarında kirada oturanlarda tükenmişlik düzeyi daha yüksekti. Yıllık izin kullanamayanlarda duygusal tükenmişlik (EE)
ve depersonalizasyon (DP) düzeyi daha yüksek olmasına karşın bireysel başarı (PA) düzeyi her iki grupta da orta düzeyde idi.
Yaş ve asistanlıkta çalışılan süre arttıkça her iki grupta da tükenmişlik düzeyi azalmakta idi. Aylık çalışma saatlerine göre DP
düzeyi cerrahi bölüm asistanlarında yüksekti. Aylık çalışma saatlerinin fazla oluşu depersonalizasyon düzeyini büyük oranda
arttırıyor idi. Performansa dayalı döner sermaye dağıtımının olduğu üniversite hastanelerinde iş yükünün daha yoğun olduğu
bölümlerde aylık gelir düzeyleri daha yüksekti. Bu yüzden aylık gelirin daha yüksek olduğu cerrahi bölümlerde EE ve DP
düzeyleri daha yüksek olmasına karşın, PA düzeyleri açısından anlamlı bir fark saptanmadı.
Sonuç: Meslekte geçirilen süre ve deneyim arttıkça tükenmişlik düzeyleri azalmakta idi. Tükenmişliğin daha sık görüldüğü
bölümlerde işyeri koşulları düzeltilmeli, günlük çalışılan saat ve nöbet sayıları insani koşullara uygun olarak düzenlenmelidir.
FULL TEXT (PDF):
- 1
6-8