COTTON PRODUCTION FOR EXPORT IN WESTERN ANATOLIA (1860-1870)
Journal Name:
- Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author |
|---|---|
Abstract (2. Language):
During historical process, Western Anatolia was an important
cotton and cotton textile producer. In the beginning of 19th century, this
region lost its special feature with the machination of Industrial
Revolution and dense European competition especially English one.
Cotton production of the region reduced a level which barely met the
local need. This paper covered a period between 1860 to 1870 in which
American Civil War inserted English cotton textile industry in a raw
material crisis. In this paper, how region and Ottoman Empire
responded and benefited from this crisis was researched. When the war
began, English textile industry met the 80% of its raw material need
from USA. Heavily dependence of one source for raw material worried a
group of cotton factory owners and they founded Manchester Cotton
Supply Association in 1857. When the war stopped the transportation of
raw material, association wanted to find a solution for this situation.
Then, MCSA organized many activities in different countries to raise
cotton production. Association gave agricultural education and
machinery support to cotton producers in the region. Cotton producers
of the region began dense cotton production, because of high cotton
prices stemmed from the withdrawal of USA from market. There was
6000 bales cotton production in 1861, two years later it rose ten times.
Much of the production was exported to England. Ottoman State
brought cotton seed from first Egypt, and later USA to distribute cotton
farmers. In addition, the cotton producers were received some tax
exemptions. Custom treaty of 1861 would result a decrease in tax ratio
from 8% to 2% . As a result, in the 1860-1870 Western Anatolia restarted
cotton production for importing with the dense efforts of England and
some incentives from Ottoman State. But from now on this production
mainly consisted of raw materials not finished products.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Tarihsel süreçte önemli bir pamuk ve pamuklu dokuma üreticisi
olan Batı Anadolu, Sanayi Devrimi’nin getirdiği makineleşme ve başta
İngiltere olmak üzere sertleşen Avrupa rekabeti yüzünden bu özelliğini
19. yüzyılın başlarında kaybetti. Bölgenin pamuk üretimi yerel
ihtiyaçları ancak karşılayacak düzeye kadar indi. Bu çalışma Amerikan
İç Savaşı’nın İngiliz pamuklu dokuma sanayisini hammadde krizine
soktuğu 1860–1870 tarihleri arasını kapsamaktadır. Bu kriz ortamını
bölgenin ve Osmanlı Devleti’nin nasıl karşıladığı ve nasıl
değerlendirdiği incelenecektir. Bu savaşın başladığı sırada İngiliz
pamuklu dokuma sanayi hammadde ihtiyacının % 80’ini ABD’den
karşılamaktaydı. Ham maddenin çok yüksek oranda bir kaynaktan
gelmesinden endişelenen bir grup pamuk fabrikatörü, 1857’de
Manchester Pamuk Tedarik Birliğini (MCSA) kurmuştu. Savaş ham
madde sevkiyatını durdurunca, birlik bu duruma bir çözüm bulmak
istedi. MCSA pamuk üretimini arttırmak için Batı Anadolu’nun da
aralarında bulunduğu birçok bölge ve ülkede faaliyetlerde bulundu.
Birlik Batı Anadolu’daki çiftçilere zirai eğitim ve alet desteği
vermekteydi. Bölgedeki üreticiler ise ABD’nin piyasadan çekilmesinin
sebep olduğu pamuk fiyatlarındaki büyük artışla beraber, yoğun bir
pamuk üretimine başladılar. 1861’de 6000 balya olan bölgenin pamuk
üretimi, iki sene sonra on katı artış gösterdi. Üretimin büyük çoğunluğu
İngiltere’ye ihraç edilmekteydi. Osmanlı Devleti ise üreticilere kolaylık
sağlamak için önce Mısır’dan, sonraları Amerika’dan pamuk tohumu
getirtip, dağıttı. Ayrıca pamuk üreticilerine vergi konusunda bazı
kolaylıklar getirildi. 1861’de imzalanan gümrük antlaşması pamuk
üzerindeki vergiyi iki sene içinde % 8’den % 2’ye düşürdü. Sonuç olarak
1860-1870 dönemini kapsayan bu zaman dilimi içinde İngiltere’nin
yoğun çabası ve Osmanlı Devleti’nin bazı teşvikleriyle bölge yeniden dış
pazar için pamuk üretimine başlamıştır. Fakat bu üretim artık bitmiş
ürün değil hammadde ağırlıklıydı.
FULL TEXT (PDF):
- 1
433–471