THE IMPORTANCE OF IMPLANT-ABUTMENT INTERFACE DESIGN ON THE IMPLANT SUPPORTED PROSTHETIC RESTORATIONS SUCCESS
Journal Name:
- Süleyman Demirel Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
One of the most important factors that affect the success of implant rehabilitation is the occlusal forces transferred from prosthetic restorations to bone-implant interface. Implant interfaces should not allow the stress concentrations at the neighbouring tissue. Functional forces should be transferred to the peri-implant bone in the physiologic limitations.
Today, there are two main implant-abutment interface connection designs: external connections and internal connections. Both of them have some advantages and disadvantages. Another important factor that affects implant-abutment interface is abutment screw design. Most dental implant systems consist of two components: the endosteal part (implant), that is placed in the surgical phase, and a transmucosal connection (abutment). So, the stability of the system against occlusal forces transferred to implant retained prosthetic restoration is dependent on the design of the two components acting as one stable body.
Many studies have reported high success rates for developed implant designs. Failures at the implant-abutment interface are reported in a very small rate. However, even if there are small rates of failure, studies on the development of abutment-implant interface design should be continued.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Implant
tedavisini
n başarısını etkileyen en önemli faktörlerden birisi, protetik üst yapılardan ve implant birleşiminden kemik- implant ara yüzüne iletilen oklüzal kuvvetlerdir. Implant ara yüzeyleri komşu dokularda aşırı stress birikimlerine neden olmamalı ve fizyolojik sınırlar içinde fonksiyonel kuvvetleri peri-implant kemiğe iletebilmelidirler. Günümüzdeki implant-dayanak birleşim tasarımlarının temelinde iki ana yapı özelliği bulunmaktadır; eksternal bağlantılı dayanak-implant birleşim türü ve internal bağlantılı dayanak- implant birleşim türü. Her iki birleşim türünün de avantaj ve dezavantajları vardır. Implant-dayanak birleşiminde arayüz geometrisinin yanında diğer bir önemli faktör de dayanak vidasıdır. Birçok implant sistemi, cerrahi safhada yerleştirilen endosteal parça (implant - fixture) ve transmukozal bağlantı parçası (dayanak) olmak üzere iki parça halinde bulunmaktadır. Dolayısıyla implant destekli protetik restorasyon üzerine gelen oklüzal kuvvetler karşısında sistemin dayanıklılığı; bu iki parçanın tek ve sağlam bir alt yapı oluşturacak şekilde dizaynı ile mümkün olacaktır.
Yapılan çalışmaları takiben klinik gereksinimler doğrultusunda farklı implant dizaynları geliştirilmiştir. Böylece implant-dayanak ara yüzeyinde fraktür ve stabilite kayıpları oranı günümüzde oldukça azaltılmıştır. Ancak, düşük oranlarda da olsa bu tür durumların rapor ediliyor olması halen daha bu konuda çalışmaların devam etmesi gerektiğini göstermektedir.
FULL TEXT (PDF):
- 2
18-24