Buradasınız

Tip 2 Diabetes Mellitus'lu ve Esansiyel Hipertansif Hastalarda Valsartamn Mikroalbüminüri ve GFR Üzerindeki Etkisi ve Diyabetik Nefropatinin Ayırıcı Tanısında Serum Cystatin C Düzeyi

The Effect of Valsartan on Microalbuminuria and GFR in Patients with Essential Hypertension and Type 2 Diabetes Mellitus and Cystatin-C Levels in Differential Diagnosis of Diabetic Nephropathy

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
Hypertension is common among diabetics and type 2 diabetics are at high risk for both renal and cardiovascular diseases. For routine evaluation of renal dysfunction, blood urea, creatinine, uric acid, creatinine clearance and microalbuminuria are widely used. Microalbuminuria is a marker not only of cardiovascular risk but of renal disease as well. We performed this study to study the effects of valsartan on microalbuminuria and GFR in diabetic nephropathy. We also aimed to investigate whether Cystatin C, a new marker, would be of value for early diagnosis of diabetic nephropathy. This study took place between January 2001 and June 2001 at SSK Istanbul Training Hospital. 57 patients with type 2 diabetes mellitus with hypertension and microalbuminuria and 26 healthy control subjects were evaluated. Blood pressure, fasting blood glucose, Na+ and K+ levels, microalbuminuria, creatinine clearance and Cystatin C levels were determined before and after treatment in diabetics and once in control subjects. We tried to find correlations between these parameters to investigate the sensitivity of Cystatin C in diabetic and control groups. In conclusion, valsartan 80 mg is an effective antihypertensive drug and decreases proteinuria significantly (21.9%). There is not any negative effect on renal function. We need more randomized multicenter controlled trials to see the effect of this drug on GFR. The sensitivity and specificity of Cystatin C are 70.72% and 77.77%, respectively, and Cystatin-C is a valuable marker for diagnosing and monitoring GFR in diabetic patients.
Abstract (Original Language): 
Hipertansiyon, diyabetli hastalarda oldukça yaygındır ve tip 2 diyabeti olan hipertansif hastalar hem böbrek, hem de kalp-damar hastalıkları açısından yüksek risk altında bulunmaktadır. Renal disfonksiyonun tanı ve takibinde halen üre, ürik asit, kreatinin, kreatinin klirensi ve mikroalbüminüri ölçümleri rutin olarak kullanılmaktadır. Mikroalbüminüri, yalnızca böbrek hastalığı değil, aynı zamanda kalp-damar hastalığı riskinin de bir göstergesidir. Biz bu çalışmayı, anjiyotensin II reseptör blokeri olan valsartanın diyabetik nefropatide mikroalbüminüri ve GFR üzerine olan etkisini araştırmak için planladık. Ayrıca yeni bir marker olan Cystatin C'nin diyabetik nefropatinin erken dönemde teşhisindeki değerini araştırmayı hedefledik. Çalışmamız SSK İstanbul Eğitim H asta nesi'n de Ocak 2001-Haziran 2001 tarihleri arasında tip 2 diabetes mellitus'lu, esansiyel hipertansiyon-lu ve mikroalbüminürisi olan 57 hasta ve 26 sağlıklı kişiden oluşan bir kontrol grubu ile yapıldı. Diyabetik grupta tedavi öncesi ve tedavi sonrası, kontrol grubunda bir kez olmak üzere kan basıncı, Na+, K+, açlık kan şekeri, mikroalbüminüri, kreatinin klirensi ve Cystatin C düzeyleri bakıldı. Ayrıca Cystatin C'nin duyarlılığını ölçmek için kontrol grubu ile diyabetik grup arasında parametrelerin korelasyonlarını araştırdık. Çalışmamızın sonunda, valsartanın 80 mg dozunda etkin bir antihi-pertansif olduğunu ve proteinüride anlamlı bir şekilde azalma yaptığını saptadık |%21.9). Ancak böbrek fonksiyonları üzerine olumsuz bir etki ve glomerül filtrasyon hızında (GFR) artma görmedik. Bu ilacın GFR üzerine etkisini görebilmek için çok merkezli randomize çalışmaların gerektiği sonucuna vardık. Çalışmamızda, mikroaibüminüriyi altın standart test olarak kabul ettiğimizde, Cystatin C'nin diyabetik nefropatiyi tespit etmedeki sensitivitesi-ni %70.72, spesifisitesini ise %11.11 bulduk. Elde ettiğimiz verilerle, Cystatin C'nin diyabetik nefropatinin teşhisinde ve diyabetik hastalarda GFR takibinde diğer parametrelerden daha değerli olacağı sonucuna vardık.
FULL TEXT (PDF): 
21-25

REFERENCES

References: 

1. Yenİgün M. Her yönü ile Diabeles Me-llmıs. İstanbul 2001. p:271-311.
2. Vİberti GÇ, Bending .1.!.: Preventive approach to diabetic kidney disease. Contr. Nephrol 1988;61:91-101).
y
Bayraktar M. lliyalx-lik nefropati; Aktüel Tıp Dergisi 1997:9:607-611.
ı
Vilierti G.C, Jaretl K.J, Me Gartney M and Keen H; Increased glomerular
permeability to albumin induced bv exerciKt in di.ilx tn subjects, Di ibeto-
logia: 1987;14:293-300.
5. Randers E, Erkindsen F. J: Serum cystatin C as an endogenous marker of the renal function a review. Clinical Chem Lib Med. 1999 Apr;37(4>:389-95.
6. Paisdottir A, Ahraliamson M, Thorsteinssson L, Arnason A. Oiafsson I. Gmhb A, Jensson O. Mutation in cystatin Cgene causes hereditary brain hetnorrbage.
7. Simonsen O, Grubb A, Thysell H: The blood senun concentration of cystatin C (gamma trace) as a measure of the glomeniler filtration rale. Scand. .]. Clin. Lab. Invest 1985;45(21:97-5.
8. Abdella N, Mojiminiyi OA, Akanji AO: Homocysteine and endogenous markers of renal function (Cystatin C, Creatinine) in type 2 diabetic patients without coronary heart disease. Dialx:tes Res Clin Pracl 20(H) Dec;50(3): 177-9.
9.
Halem
i H, Taşan 1% Ömer A, Diyabetik Nefropati. Pusula 1. 19%;3.
10. Bokenkamp A, Ftomanetzki M, Zinck II, Schumann G: Cystatin C serum concentrations imderestimate glomerular filtration rate in renal transplant recipient. Clin Chem.1999 Oct;45(10): 1866-8
11. Yasuhura O, Hanai K, Ohkubo I, Sasaki M. MçGeer I1 I-, Khnura H: Exp¬ression pf cystatin C in rat, monkey and human brains, ilmin Resarrh; 1993(6):85-8.
12. Mark ER, Ricardo CR: Pathogenesis and risk factors for diabetic nepHro-pathy. (The Principles and Practice of NepHrology) Jacobson H -, Striker G, KlohrS. 1995;S:331.
13. Seco ML, Rus A, Sierra M, Caballero M, Borque L: Determinatition of serum Cystatin C in patients with essential hypertension. Nepf Iron 1999;81:446-2,
14. Newman DJ, Thakkar H, Edwards RG, Wilkie M, White T, Grubb AO, Price CP: Serum cystatin c; a replacement lor creatinine as a biochemical marker of GFR. Kidney. Int. Suppi. 1994;47:20-2.
15. Kos J, Stabuc B, Cimerman N, Brunner N: Semm cystatin Ç a new marker of glomerular filtration rate, is increased during malignant progres.sk>n. Clin Chem. 1998 Dec;44<12);2556-7.
16. Cimerman N, Brguljan I'M. Krasavec M, Suskovic S, Kos J: Serum cystatin C, a potent inhibitor of cysteine proteinases, is elevated in asthmatic patients. Clin Chim Acta. 2000 Oct;300(l-2>:83-13.
17. Mojiminiyi OA. Abdella N, George S: Evaluation of serum cystatin C and Chromagranin a as markers of nepHropailiy in patients with type 2 diabetes mellitus. Scand J Clin Lab Invest 2000 Oct;60(61:483-9.
18. Castliglioni A. Savazzi GM: PHysiqpathplpgy and clinical aspects of diabetic nepHropathy. NepHron 1988;50:151-13.
19. Finney Ft, Newman DJ, Price CP: Adult reference rnges for semm cystatin C, creatinine and predicted creatinine clearence. Ann Clin Biochem. 2(XX) Jan;37(l);49-11.
20. Judkin JS: Mkroalbiiminuria in vasculer disease. In: Mogenson CR (ed). Microalbuminuria a marker for organ damage. British Library Cataloguing Pub Data, London 1993;p:69-90.
21. Nielsen S, eı al: Systolic blood pressure relates to the rate of decline of glomeniler filtration rate in type 2 diabetes mellitus. Diabetes Can.- İ993;7:112¬115.
22. Kanauchi M, Ishihara K, Nishioka H, and Dohi K: Glomerular lesion in patients with non insulin dependent diabetes mellitus and microalbuminuria; Internal Medicine 1993;32:753-757.
23- Stehouver CD, Fisher HR, van Kuijk AW, el al. Endothelial dysfunction precedes development of microalbuminuria NIDDM. 1995;44:561-564.
24. Cheung R, Lawanczuk RZ, Rodger NW, Huff MW. Oddou-Stock P, Bolteri F, Dencher F, Muirhead N; The effect of valsartan and eaptopril on lipid parameters in patients with type II diabetes mellitus and neophropathy: fnt J. Clin Pract 1999 Dec:53( 81:584-592. 25. Nigel M, Wheeidon, Gian Carlo Vibert, for the MARVAL Trial: 1-South York Shire Cardiothoracic Centre. Sheffields- V.K 2-Diabetes and Endrocrino-logy GKT School of Medicine London-UK.
26. Cohen DS, MathisJE, Dotson R, Graybill S, Robertson J.L. The effects of the combination of valsartan (Va), an angiotensin II antagonist, plus benazepril (Bl an ACE1. on renal function in the rat remnant kidney. Jam Six- Nephrol 1996:7:1852.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com