Is There Any Infl uence of the Ambulatory Status of Children with Myelomeningocele on Their Clinical and Renal Outcomes?
Journal Name:
- Türk Nefroloji, Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
OBJECTIVE: The aim of this study is to evaluate the infl uence of the ambulatory status of children
with MMC on renal functions, clinical and radiological fi ndings.
MATERIAL and METHODS: The records of 83 children with MMC between 2005-2010 were
reviewed retrospectively. The ambulatory status of the patients was classifi ed as independent walkers
(walks without assistive appliances), assisted walkers (requires walking aid), and non-ambulatory
(wheelchair bound) and the patient characteristics were evaluated according to the ambulatory status.
RESULTS: The mean age was 7.1±0.61 years and median follow-up was 58 (32-97) months. Thirtyseven
patients (44.6%) had been operated in the fi rst three days of life. The patients with earlier initiation
of follow-up earlier had less hydronephrosis and trabeculated bladder. Sixty-one children (73.5%) were
non-ambulatory, 14 (16.9%) were assisted walkers and eight (9.6%) were independent walkers. GFR
was less than 80 ml/minute/1.73m² in six patients. There were no relation between ambulatory status
and patients’ renal functions, radiological and clinical fi ndings.
CONCLUSION: Ambulatory status does not infl uence renal functions, clinical and radiological
fi ndings of children with MMC. Beginning follow-up earlier may lead to fewer complications such as
hydronephrosis and deformed and trabeculated bladder. Besides, patients operated in the fi rst three days
of life were more compliant with regular follow-ups
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
AMAÇ: Meningomiyeloselli (MMS) hastalarda böbrek sorunları, hastaların morbidite ve
mortalitelerinde önemli yer tutar. Bu çalışmanın amacı, MMS’li hastaların yürüyebilme durumlarının
böbrek hastalıkları ile ilgili klinik ve radyolojik bulgulara etkisinin araştırılmasıdır.
GEREÇ ve YÖNTEMLER: Marmara Üniversitesi Çocuk Nefrolojisi Polikliniğinde 2005-2010
yıllarında izlenen MMS’li 83 hastanın kayıtları geriye dönük olarak değerlendirildi. Hastalar
yürüyebilme durumlarına göre bağımsız yürüyebilenler, yardımla yürüyebilenler ve alt ekstremitelerini
hareket ettiremeyenler olarak üç gruba ayrıldı.
BULGULAR: Hastaların yaş ortalaması 7,1±0,61 yıl, ortanca izlem süresi 58 (32-97) ay idi.
Hastalardan 37’si (%44,6) ilk üç günde ameliyat edilmişti. Seksen hastada lomber, üçünde torakal MMS
vardı. Hastaların 16’sında (%19,3) tek yanlı, yedisinde (%8,4) böbreklerinde iki yanlı skar, 19’unda
(%22,9) vezikoüreteral refl ü (VUR) saptandı. Altmış bir hastanın (%73,5) alt ekstremitelerini hiç
hareket ettiremediği, 14’ünün (%16,9) yardımla yürüyebildiği ve sekizinin (%9,6) bağımsız yürüyebilir
olduğu görüldü. Bir yaşından önce izlemine başlanan hastalarda USG’de hidronefroz varlığı ile işemeli
sistoüretrografi ’de mesanenin deforme, trabeküle görünümü daha az gözlendi. Beşi yürüyemeyen
grupta olan altı hastanın glomerül fi ltrasyon hızı 80 ml/dakika/1,73m² altındaydı. Yürüyebilme durumu
ile hastaların fi zik ve radyolojik bulguları ve böbrek işlevleri arasında anlamlı ilişki bulunmadı.
SONUÇ: Yürüyebilme yeteneğinin, MMS’li hastaların klinik bulgular ve böbrek işlevleri üzerine etkili
olmadığı, erken izlemin, hidronefroz ve mesanede trabekülasyon gelişimini geciktirebileceği, özellikle
ilk üç günde ameliyat edilen hastalarda daha iyi izlem yapılabildiği sonucuna varıldı.
FULL TEXT (PDF):
- 3
258-261