Haemostatic Changes in Patients with Diabetic Nephropathy due to Proteinuria
Journal Name:
- Türk Nefroloji, Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
AMA Ç: Diyabetes Mellitus’da hiperkoagülabiliteye eğilim olduğu bilinmektedir, pıhtılaşma
aktivasyonunun patogenetik mekanizması tam olarak açık değildir ve multifaktöriyel orijinlidir. Kronik
hipergliseminin altta yatan esas patoloji olduğu kabul edilmekle birlikte, glisemik kontrolün hemostatik
bozukluklarla ilgisi konusunda değişik yorumlar mevcuttur. Çalışmamızda, diyabetik nefropatili
hastaları idiyopatik nefrotik sendromlu hastalarla hemostatik değişiklikler açısından değerlendirmeyi
amaçladık.
GEREÇ ve YÖN TEML ER: Bu amaçla, 10 yeni tanı almış idiyopatik nefrotik sendromlu hastayı
normo- mikro- makroalbüminürik evredeki 10’ar tip II diyabetik hasta ve 12 sağlıklı kontrol grubu ile
hemostatik parametreler açısından kıyas ettik. Tüm gruplarda aktive protein C, protein S, antitrombin
III, Faktör VII, VIII, IX, XI, Plazminojen, fibrinojen çalışıldı.
Bulgular: Nefrotik sendromlu hastaların kontrol grubu ve makroalbüminürik hastalardan
antitrombin III düzeyi anlamlı düşük, fibrinojen düzeyleri ise kontrol grubundan anlamlı yüksek
bulundu. Mikroalbüminürik hastaların fibrinojen düzeyi kontrol grubundan anlamlı yüksek bulundu.
Tüm gruplarda diğer hemostatik parametreler normal referans aralığı içerisindeydi.
Sonuç: Bu bulgular diyabetik hastalardaki koagülasyona eğilimin nefrotik sendromlu hastalardaki
hiperkoagülasyon mekanizmalarından farklı yönde geliştiğini düşündürmektedir.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
OBJECTIVE: It is known that diabetes may cause to hypercoagulability. The pathogenetic mechanism
of coagulation activation is not completely clear and the origin is multifactorial. While chronic
hyperglycemia is considered to be the main underlying pathology, there are various comments on
the association between glycemic control and haemostatic disorders. In this study, we have aimed
to compare patients with diabetic nephropathy and patients with idiopathic nephrotic syndrome with
respect to haemostatic differences.
MA TERIAL and Metho ds: We compared 10 newly diagnosed idiopathic nephrotic syndrome
patients with 10 normoalbuminuric, 10 microalbuminuric and 10 macroalbuminuric Type II diabetic
patients in terms of haemostatic disorders. We included 12 healthy controls in the study. In all groups,
protein C activity, free protein S, Antithrombin III, Factor VII, VIII, IX, XI, plasminogen, fibrinogen
and platelet count were evaluated.
Res ults : Antithrombin III levels of patients with nephrotic syndrome were significantly lower than
the control group and macroalbuminuric diabetics but fibrinogen levels were significantly higher than
controls. Fibrinogen levels of microlalbuminuric diabetics were significantly higher than controls.
Other haemostatic parameters were all in normal range in all patient groups.
ConclusIo ns: These findings suggest that the mechanism of hypercoagulation works in a different
pathway than the hypercoagulation in nephrotic patients.
FULL TEXT (PDF):
- 1
95-100