Buradasınız

Sürekli Ayaktan Periton Diyalizi Hastalarında Pentoksifi linin Periton Fonksiyonlarına ve Sitokin Düzeylerine Etkileri

The Effects of Pentoxifylline on Peritoneal Functions and Cytokine Levels in Patients Followed with Continuous Ambulatory Peritoneal Dialysis

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
10.5262/tndt.2013.1002.02
Abstract (2. Language): 
OBJECTIVE: Continuous Ambulatory Peritoneal Dialysis is more frequently used as renal replacement therapy for end stage renal failure patients. The aim of this study was to evaluate the effects of pentoxifylline on cytokines and permeability of peritoneum in continuous ambulatory peritoneal dialysis patients. MATERIAL and METHODS: 21 patients with peritoneal dialysis followed at Çukurova University Department of Nephrology were included. Pentoxifylline was given 2x400 mg daily for three weeks in addition to the standard therapy. All of the patient characteristics such as age, sex, accompanied disease, duration of peritoneal dialysis, edema, body weight, drugs were recorded. Peritoneal equilibration test was done before and after pentoxifylline therapy. Kt/Vurea and creatinine clearance were calculated. Peritoneal transport type, ultrafi ltrate and urine volumes and peritoneal sodium excretion were determined. RESULTS: There was no difference for the Kt/Vurea, creatinine clearence, the serum and peritoneal dialysate levels of BUN, creatinine, sodium, albumin, IL-1, IL-6, IL-10, TNF-alpha, beta-2 microglobulin between baseline and after the pentoxifylline therapy. Additionally, there was no difference for measured parameters in diabetic and nondiabetic groups. Relationships between peritoneal sodium excretion and Kt/Vurea, ultrafi ltration and sum of urine volume+ultrafi ltrate were not found. There was a statistically signifi cant negative correlation between serum albumin and serum IL-10 levels at baseline and after pentoxifylline therapy (p; 0,049). CONCLUSION: Pentoxifylline was not found to be effective in peritoneal permeability. This may be related to the short duration of pentoxifylline therapy and/or the relatively small number of the patients.
Abstract (Original Language): 
AMAÇ: Sürekli ayaktan periton diyalizi; son dönem böbrek yetersizliğinde sıklıkla kullanılan renal replasman tedavi seçeneğidir. Bu çalışmada; sürekli ayaktan periton diyalizi hastalarında pentoksifi linin periton geçirgenliğine ve sitokinlere etkisini değerlendirmeyi amaçladık. GEREÇ ve YÖNTEMLER: Çukurova Üniversitesi Nefroloji Bilim Dalında takip edilmekte olan 21 periton diyaliz hastası çalışmaya alındı.Hastaların standart tedavilerine ilaveten pentoksifi lin 3 hafta süre ile 2x400 mg /gün verildi. Hastaların; yaş, cinsiyet, kronik böbrek yetmezliğinin etiyolojisi, periton diyalizinin süresi, fi zik muayene bulguları, idrar miktarı, vücut ağırlığı, kullandığı ilaçlar kaydedildi. Pentoksifi lin öncesi ve sonrasında periton dengelenme (eşitlenme) testi yapıldı, Kt/Vüre, ve kreatinin klirensi hesaplandı. Transport tipi, ultrafi ltrasyon miktarı, idrar volümü ve peritoneal sıvı ile sodyum atılımı miktarı belirlendi. BULGULAR: Başlangıca göre pentoksifi lin kullanımı sonrasında serum ve periton sıvısında BUN, kreatinin, sodyum, total protein, albümin, IL-1, IL-6, IL-10, TNF-alfa, sistatin C ve beta-2 mikroglobulin düzeylerinde, Kt/Vüre, kreatinin klirensinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Hastalar diyabetik ve non-diyabetik olarak gruplandırıldığında da ölçülen belirteçlerde farklılık saptanmadı. Peritoneal sodyum ile Kt/Vüre, ultrafi ltrasyon ve idrar volümü + ultrafi ltrasyon toplamı arasında ilişki saptanmadı. Pentoksifi lin öncesi ve sonrası serum albümin düzeyi ile serum IL-10 arasında negatif korelasyon mevcuttu, istatistiksel olarak anlamlıydı(p:0,049). SONUÇ: Pentoksifi linin periton membranı geçirgenliğinde etkili olmadığı saptandı. Pentoksifi lin kullanım süresinin kısa olması ve/veya hasta sayısının nispeten az olması çalışmamızın sonuçlarını olumsuz etkilemiş olabilir.
148
153

REFERENCES

References: 

1. Akçiçek F: Renal Replasman Tedavisi. Akpolat T, Süleymanlar G,
Utaş C (eds). Nefroloji El Kitabı, (4.baskı). İstanbul: Nobel Tıp,
2007; 340-348
2. Ward A, Clissold S: Pentoxifylline: A review of its Pharmacodynamics
and Pharmacokinetic Properties, and its Therapeutic effi cacy.
Drugs 1987; 34: 50-97
3. Lin SL, Chiang WC, Chen YM, Lai CF, Tsai TJ, Hsieh BS: The
renoprotective potential of pentoxifylline in chronic kidney disease.
J Chin Med Assoc 2005; 68(3): 99-105
4. Bozfakıoğlu S: Diyaliz El Kitabı (3.baskı). Ankara: Güneş Kitabevi,
2003; 304-307
5. Şanlıdağ C: Periton Diyalizi Tedavisinde Diyaliz Başarısının
Değerlendirilmesi. Ertürk J, Korkmaz E, Şentürk S (eds). Periton
Diyalizi El Kitabı (2. baskı). 2009
6. Mujais S, Nolph K, Gokal R, Blake P, Burkart J, Coles G, Kawaguchi
Y, Kawanishi H, Korbet S, Krediet R, Lindholm B, Oreopoulos D,
Rippe B, Selgas R: Evaluation and management of ultrafi ltration
problems in peritoneal dialysis. Perit Dial Int 2000; 20: S5-21
7. Wang T, Heimburger O, Waniewski J, Bergström J, Lindholm B:
Increased peritoneal permeability is associated with decreased fl uid
and small solute removal and higher mortality in CAPD patients.
Nephrol Dial Transplant 1998; 13: 1242-1249
8. Dombros NV, Dratwa M, Feriani M, Gokal R, Heimbürger O,
Krediet RT, Plum Jörg, Rodrigues AS, Selgas R, Struijk DG, Verger
C: European best practice guidelines for peritoneal dialysis. 7
Adequacy of peritoneal dialysis. Nephrol Dial Transplant 2005; 20:
ix24-ix27
9. Ateş K, Nergizoğlu G, Keven K, Sen A, Kutlay S, Ertürk S, Duman
N, Karatan O, Ertuğ AE: Effect of fl uid and sodium removal on
mortality in peritoneal dialysis patients. Kidney Int 2001; 60:
767-77610. Brown EA, Davies SJ, Rutherford P, Meeus F, Borras M, Riegel W,
Divino Filho JC, Vonesh E, van Bree M; EAPOS Group: Survival
of functionally anuric patients on automated peritoneal dialysis: The
EUROPEAN APD Outcome Study. J Am Soc Nephrol 2003; 14:
2948-2957
11. Nolph KD, Moore HL, Khanna R, Twardowski ZJ: Pentoxifylline
does not infl uence maximum ultrafi ltration rates and peritoneal
transport in rats. Perit Dial Int 1989; 9: 131-134
12. Tokgöz B, Oymak O, Sipahioğlu HM, Utaş C: Redefi ning of solute
transport groups in continuous peritoneal dialysis patients and
comparison with previous reports. Turk Neph Dial Transpl 2003;
12(1): 16-19
13. Libetta C, De Nicola L, Rampino T, De Simone W, Memoli B:
Infl ammatory effects of peritoneal dialysis: Evidence of systemic
monocyte activation. Kidney Int 1996; 49: 506-511
14. Avila-Díaz M, Ventura MD, Valle D, Vicenté-Martínez M, García-
González Z, Cisneros A, Furlong MD, Gómez AM, Prado-Uribe
MD, Amato D, Paniagua R: Infl ammation and extracellular volume
expansion are related to sodium and water removal in patients on
peritoneal dialysis. Perit Dial Int 2006; 26: 574-580
15. Girndt M, Ulrich C, Kaul H, Sester U, Sester M, Köhler H: Uremiaassociated
immune defect: The IL-10-CRP axis. Kidney Int Suppl.
2003; (84): S76-79
16. Gómez-Cambronero L, Camps B, de La Asunción JG, Cerdá M,
Pellín A, Pallardó FV, Calvete J, Sweiry JH, Mann GE, Viña J,
Sastre J: Pentoxifylline ameliorates cerulein-induced pancreatitis in
rats: Role of glutathione and nitric oxide. J Pharmacol Exp Ther
2000; 293: 670-676
17. Adequacy of dialysis and nutrition in continuous peritoneal dialysis:
Association with clinical outcomes. Canada-USA (CANUSA)
Peritoneal Dialysis Study Group. J Am Soc 1996; 7(2): 198-207

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com