Buradasınız

Sürekli Ambulatuar Periton Diyalizi Hastalarında Peritonit Sıklığı, Etiyolojisi, İlişkili Faktörler ve Prognozun Değerlendirilmesi

Evaluation of Peritonitis Incidence, Etiology, Associated Factors and Prognosis of Continuous Ambulatory Peritoneal Dialysis Patients

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
10.5262/tndt.2013.1002.04
Abstract (2. Language): 
OBJECTIVE: Peritonitis is the most important complication of peritoneal dialysis (PD). We evaluated the incidence of peritonitis, active microorganisms and their susceptibility profi le and determine prognosis. MATERIAL and METHODS: One hundred fi fty three PD patients were evaluated for aetiology, drug usage, accompanying disease, type, duration and personal preference for PD, care-giver, protein catabolic rate (PCR), residual urine volume, ultrafi ltration volume, type of peritoneal membrane transport and baseline laboratory values. RESULTS: The incidence of peritonitis was 0,284 attack/patient/year. The most common organisms were coagulase negative staphylococci (18.3%) followed by S. aureus (14.8%) and gram-negative bacillus (13.1%). Peritonitis was more common in elderly, those with longer PD duration, low residual urine volume, patients with low PCR and hepatitis C. However, patients using erythropoietin and automated PD had low incidence of peritonitis compared to others. Mortality rate was higher in gram-negative and fungal peritonitis and prognosis was worse in gramnegative peritonitis CONCLUSION: Peritonitis incidence and aetiology were compatible with literature. One must be careful to protect residual renal function (RRF) as peritonitis incidence was signifi cantly reduced in patients with RRF. PCR values were signifi cantly lower in peritonitis. Adequate protein intake and nutritional support may be important in this respect.
Abstract (Original Language): 
AMAÇ: Peritonitler, periton diyalizinin (PD) en önemli komplikasyonudur. Merkezimizde izlenen peritonit ataklarının incelenmesi, peritonit sıklığı, etken mikroorganizma dağılımı, duyarlılık profi li ve prognozun değerlendirilmesi amaçlanmıştır. GEREÇ ve YÖNTEMLER: Yüzelliüç PD hastası, son dönem böbrek yetmezliği etiyolojisi, kullandığı ilaçlar, eşlik eden hastalıklar, PD dozu, tipi, tercih nedeni ve süresi, değişimi yapan kişi, protein katabolik hız (PCR), rezidüel idrar miktarı, ultrafi ltrasyon miktarı, periton membranının transport tipi, bazal laboratuvar değerleri açısından değerlendirilmiştir. BULGULAR: Son 11 yıllık peritonit sıklığımız; 0,284 atak/yıl/hasta olarak hesaplanmıştır. En sık peritonit etkeninin koagülaz negatif stafi lokoklar (% 18,3) olduğu, bunu sırasıyla S. aureus (%14,8) ve gram negatif basillerin (%13,1) izlediği görülmüştür. Peritonit; yaşlılarda, PD uygulama süresi uzun olanlarda, Hepatit C infeksiyonu olanlarda, rezidüel idrar miktarı ve PCR değeri düşük olanlarda daha sık saptanmıştır. Eritropoetin kullananlarda ve aletli PD uygulayanlarda peritonit sıklığı diğerlerine göre daha düşük bulunmuştur. Gram negatif bakteri ve mantarların etken olduğu peritonitlerde mortalite (%17,4) daha yüksek bulunmuş; prognozun gram negatif peritonitlerde daha kötü olduğu görülmüştür.SONUÇ: PD hastalarımızda peritonit sıklığı ve etiyolojisi uluslararası literatürle benzer bulunmuştur. Rezidüel renal fonksiyon (RRF) korunan hastalarda peritonit sıklığının anlamlı düşük bulunması nedeniyle RRF’nin korunmasına daha fazla özen gösterilmesi gerekmektedir. PCR değeri peritonitlilerde anlamlı düşük bulunmuştur. Yeterli protein alımı ve beslenme desteği bu açıdan önemli olabilir.
158
162

REFERENCES

References: 

1. Vas SI, Law L: Microbiological diagnosis of peritonitis in patients
on continuous ambulatory peritoneal dialysis. J Clin Microbiol
1985; 21(4): 522-523
2. Vargemezis V, Thodis E: Prevention and management of peritonitis
and exit-site infection in patients on continuous ambulatory
peritoneal dialysis. Nephrol Dial Transplant 2001; 16: 106-108
3. Lorber B, Swenson RM: The bacteriology of intra-abdominal
infections. Surg Clin North Am 1975; 55(6): 1349-1354
4. Piraino B, Bailie GR, Bernardini J, Boeschoten E, Gupta A, Holmes
C, Kuijper EJ, Li PK, Lye WC, Mujais S, Paterson DL, Fontan MP,
Ramos A, Schaefer F, Uttley L; ISPD Ad Hoc Advisory Committee:
Peritoneal Dialysis-Related Infections Recommendations: 2005
update. Perit Dial Int 2005:107-1315. Bulut C, Oztürk R, Yilmaz GR, Parpucu H, Irmak H, Kinikli S,
Duranay M, Demiröz AP: Evaluation of the epidemiological,
clinical and laboratory fi ndings in continuous ambulatory peritoneal
dialysis related peritonitis attacks. Mikrobiyol Bul 2008; 42(2):
255-264
6. Mujais S: Microbiology and outcomes of peritonitis in North
America. Kidney Int Suppl 2006; (103): 55-62
7. Kaya M, Altıntepe L, Baysa B, Güney I, Türk S, Tombul Z: SAPD
peritonitinde kültür pozitifl ik oranı ve tedavi sonuçları. Turk
Nefroloji Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi 2005; 14(3): 132-135
8. Fang W, Qian J, Lin A, Rowaie F, Ni Z, Yao Q, Bargman JM,
Oreopoulos DG: Comparison of peritoneal dialysis practice
patterns and outcomes between a Canadian and a Chinese centre.
Nephrol Dial Transplant 2008; 23(12): 4021-4028
9. Erek E, Serdengeçti K, Süleymanlar K: Registry of the Nephrology,
Dialysis and Transplantation in Turkey, Registry 2004: 1-94
10. Burkart JM: Pathophysiology and prevention of peritonitis
in continuous peritoneal dialysis. http:// www. uptodate.com.
Accessed January 24, 2009
11. Lee HY, Kim YK, Kang SW, Lee HW, Choi KH, Han DS: Infl uence
of nutritional status on CAPD peritonitis. Yonsei Med J 1990; 31:
65-710
12. Sarıkaya M, Tuncer M, Varan HI, Sarı R, Ersoy F, Süleymanlar
G, Yakupoğlu G: Sürekli ayaktan periton diyalizi hastalarında
peritonit sıklığı ile diyaliz yeterliliği ve nütrisyonel parametrelerin
ilişkisi. Turk Neph Dial Transpl 2001; 10(4): 216-218
13. Han SH, Lee SC, Ahn SV, Lee JE, Kim DK, Lee TH, Moon SJ, Kim
BS, Kang SW, Choi KH, Lee HY, Han DS: Reduced residual renal
function is a risk of peritonitis in continuous ambulatory peritoneal
dialysis patients. Nephrol Dial Transplant 2007; 22(9): 2653-2658
14. Köksal İ, Leblebicioğlu H: Kronik Hepatitlerin Tanı ve Tedavisinde
Güncel Yaklaşımlar. Ankara: Bilimsel Tıp Yayınevi, 2009, 40-53
15. Van Esch S, Krediet RT, Struijk DG: Prognostic factors for
peritonitis outcome. Contrib Nephrol 2012; 178: 264-270

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com