Ultrafi ltration is not Superior than Diuretics in
Type 4 Cardiorenal Sydrome
Journal Name:
- Türk Nefroloji, Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
OBJECTIVE: Cardiorenal syndrome (CRS) describes a dysregulation of the heart and kidneys
affecting each other. Recently hemodialysis treatments were used more frequently. Aim was to analyze
the effects of conventional diuretic and UF treatments.
MATERIAL and METHODS: Thirty-four Type 4 CRS diagnosed patients were included. Baseline
characteristics were recorded. Echocardiography measured at the admission and at the end of the
treatment.
RESULTS: The mean age 67.4±9.3 (51-93) years and follow-up period were 15.9±11.5 months. The
patients were grouped as diuretic group, n=12 and UF group, n=22. At the beginning mitral valve
A wave, blood urea nitrogen and creatinine values were higher in the UF group while creatinine
values were higher in the UF group compared to diuretic group at the end of the study. Although basal
ejection fraction (EF) values were not different, it was higher in the UF group at the end of the study
(42.38±12.70 % and 29±3.67 %, p <0.05). During follow-up mortality rates were not different in both
groups (diuretic group, 6 patients (17.6 %), the UF group 1 patient (2.9 %), (p> 0.05).
CONCLUSION: In Type 4 CRS, mortality and hospital admissions were not reduced by UF treatment
but cardiac function assessed by EF was signifi cantly improved suggesting this therapy to be benefi cial
in appropriate patients.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
AMAÇ: Kardiyorenal sendrom (KRS) birbirlerini etkileyen kalp ve böbrek bozukluklukları olarak
tanımlanır. Son zamanlarda bu alanda hemodiyaliz tedavisi tercihi artmıştır. Bu çalışmada amaç
geleneksel diüretik ve UF tedavilerinin etkilerini karşılaştırmaktır.
GEREÇ ve YÖNTEMLER: Çalışmaya Tip 4 KRS tanısı konulan 34 hasta alındı. Hastaların bazal
özellikleri kaydedildi. Başlangıçta ve tedavinin sonunda ekokardiyografi k değerlendirme yapıldı.
BULGULAR: Hastaların yaş ortalaması 67.4 ± 9.3 (51-93) yıl ve takip süresi 15.9 ± 11.5 ay idi.
Hastalar diüretik, n = 12 ve UF grubu, n = 22 olarak sınıfl andırıldı. Çalışmanın başında mitral kapak A
dalgası, kan üre nitrojeni ve kreatinin değerleri UF grubunda yüksek, çalışmanın sonunda UF grubunda
kreatinin değerleri diüretik grubuna göre daha yüksek olarak bulundu. Bazal ejeksiyon fraksiyonu (EF)
değerleri her iki grupta farklı olmamasına rağmen UF grubunda çalışmanın sonunda bazale göre artış
mevcuttu (42.38 ± 12.70 ve% 29 ± 3.67%, p <0.05). Takip sırasında ölüm oranları her iki grupta farklı
değildi (diüretik grubu, 6 hastada (% 17.6), UF grubu 1 hasta (% 2.9), (p> 0.05).
SONUÇ: Tip 4 Kardiyorenal sendromda, UF tedavisi uygulananlarda mortalite ve hastaneye başvurular
azalmasa da EF ile değerlendirilen kardiyak fonksiyonlarda anlamlı olarak düzelme olması ile seçilmiş
hastalarda bu tedavi etkili olabilir..
FULL TEXT (PDF):
- 1