Effects of Improving Physical Activity Level on Quality of Life and
Functional Status of Patients Receiving Peritoneal Dialysis
Journal Name:
- Türk Nefroloji, Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
OBJECTIVE: The aim of this study was to determine whether patients receiving peritoneal dialysis
(PD) experience an improvement in physical activity, quality of life and functional status as a result of
exercise training at home by motivation about benefi ts of exercising.
MATERIAL and METHODS: Twenty-one PD patients of 46.7±14.1 years participated in the study.
Participants were encouraged by a physiotherapist to walk for 30 minutes, 3 days a week and motivated
by explaining benefi ts of exercising. We assessed quality of life by Kidney Disease Quality of Life
Questionnaire-Turkish Version (KDQOL-SF), functional status by Six Minute Walk Test (SMW),
physical activity level by International Physical Activity Questionnaire – Long Form (IPAQ-LF). The
antropometric measurements were performed with the bioelectrical impedance. Assessments were done
at the beginning and 3 months later.
RESULTS: Total physical activity score of IPAQ-LF increased signifi cantly 3 months later (p<0.05).
There were no signifi cant differences in walking, moderate-intensity, vigorous intensity and sitting
subscores of IPAQ-LF, SMW distance and anthropometric measurements (p>0.05). Improvements in
pain and emotional score of KDQOL-SF were statistically signifi cant (p<0.05).
CONCLUSION: Regular exercise should be allocated in the PD standard care. Participation of the
patient into such a program could be possible by explaining the benefi ts of exercising at the beginning
of the treatment.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, periton diyaliz hastalarının, egzersizin yararlarıyla ilgili motive edilip
evde egzersiz yapmalarının fi ziksel aktivite düzeylerini, yaşam kalitesi ve fonksiyonel durumlarını
geliştirip geliştirmediğini belirlemektir.
GEREÇ ve YÖNTEMLER: Çalışmaya yaş ortalaması 46.7±14.1 olan 21 periton diyaliz hastası
katılmıştır. Katılımcılar bir fi zyoterapist tarafından haftanın 3 günü 30 dakika yürüyüş için
cesaretlendirilmiş ve onlara egzersizin yararları açıklanmıştır. Yaşam kalitesi Kidney Disease Quality
of Life Questionnaire-Türkçe versiyon (KDQOL-SF) ile, fonksiyonel durumları 6 Dakika Yürüme
Testi (SMW) ile, fi ziksel aktivite düzeyleri International Physical Activity Questionnaire – Long Form
(IPAQ-LF) Türkçe versiyon ile değerlendirilmiştir. Antropometrik ölçümler biyoelektriksel empedans
ile yapılmıştır. Tüm değerlendirmeler başlangıçta ve 3 ay sonra tekrarlanmıştır.
BULGULAR: IPAQ-LF total fi ziksel aktivite puanı 3 ay sonunda anlamlı şekilde artmıştır (p<0.05).
IPAQ-LF yürüme, orta şiddet, yüksek şiddet ve oturma alt puanlarında, SMW mesafesinde ve
antropometrik ölçümlerde belirgin fark bulunmamıştır (p>0.05). KDQOL-SF’nin ağrı ve emosyonel
puanlarındaki gelişmeler istatistiksel olarak anlamlıdır (p<0.05).
SONUÇ: Düzenli egzersiz, periton diyaliz standart tedavisinde yer almalıdır. Hastanın böyle bir
programa katılımı, tedavi başlangıcında egzersizin yararlarının açıklanmasıyla mümkün olabilir.
FULL TEXT (PDF):
- 1