SENSATIONAL PUBLICNESS AND DIVERGENCE OF SOCIAL HIERARCHY: THE CASE OF BIRDMANSHIP IN ISTANBUL
Journal Name:
- Turkish Studies
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author |
|---|---|
Abstract (2. Language):
This paper is set out to examine the public spheres formed by birdmen in Istanbul. The aim of this research is to explore the diversity and questioning the validity of large volume of literature on public spheres. Three basic questions are the main concerns of the study: (a) How the sociability/the public spheres of the birdmen in İstanbul is different from that of public sphere images of J. Habermas? (b) How do senses play a role in the formation of public sphere and the constructed reality of birdmen? (c) How do conventional forms of public sphere in terms of class, status, perceptions of social position change within the public spheres formed by birdmen? The address to the questions mentioned will evaluate and validate a type of public sphere that is of different dynamics from the outer world and cannot be explained by rational actions of subjectivities. Hence, what is to be foregrounded in the paper is the study of public spheres created by birdmen, regardless of the kinds of birds they keep, and there is almost no classification of birdmen as such unless it serves for the aim of the study.
The research is of significance since there is no concept of sociability governed by senses but rather theoretical and case studies figuring out the function of rationally acting individuals or the convergence of rationality and senses governing the publicness concerned. This study is based upon the assumption that in contrast to what Habermas had argued, there is a possibility of a public sphere which is governed by the senses, where the status and classes of subjectivities are (firstly equalized as in the idealized form of public sphere) totally diverged.
The preliminary research method is ethnographies, in which “the researcher studies an intact cultural group in a natural setting over a prolonged period of time by collecting, primarily, observational data” (Creswell 2002, 13). The present research uses interpretative approach since its focus is on primacy of subject matter and the constructed reality of the birdmen (constructed sociability) within their own peculiar and some various public spheres. The study requires deductive method thus the researcher’s (with the acknowledgement of the premises of the literature and a possibility that there is a different kind of sociability governed by senses which is missed so far) starting point is the preliminary research in the field (participant observation), review of the literature, identification of what is lacking in the literature, main research in the field (questionnaires, participant observation and interviews). Techniques of data gathering were participant observation (direct observation), interviews, documentary evidences and questionnaires. The fieldwork duration lasted for almost eleven months.
This study challenges dynamics of the conventional forms, norms and perceptions of status, class, possession, the force of money and material gains in the action of man which is pictured as contributing to the formation of public sphere. The paper points out that public spheres of birdman are not typical Habermasian public sphere since the empirical data obtained through participant observations, interviews and documentary indicate that reason is replaced with the emotions. In other words, it figures out a public sphere that cannot be explained by rational actions of subjectivities and thoroughly governed by the constructed reality of the community. The constructed reality of birdmen is of a novel sociability and publicness in which the outer world social class, position and status of birdmen are not taken seriously within the community which is a type of idealized public sphere. Meanwhile the constructed reality works out, it creates a novel hierarchy within the community which can be summed up as the divergence of outer world social hierarchy.
The findings of this study might have implications for other sociologists or anthropologists who are seeking new/other public spheres that are not governed by the rationality or by the objects obtained through rationality. It may also invoke to search for other historical public spheres that have been successful in protecting its nature and existing in the post-modern times. There is abundant room for further anthropological investigation of birdmen and sociological study of the spheres created by birdmen in different countries.
A number of caveats need to be noted regarding the present study. Some of the interviewees did not want to reveal their full name since it is against the code of “natural heritage conservation” to catch birds in nature (Kahya, Sağsöz, Al 2014, 272). Interviews with the birdmen of İstanbul reveal many different stories however it is up to anthropologists make interpretative harmonistic anthropological future studies. This study is restricted in one city, İstanbul, it is left to other researchers to make further studies in the Southeastern Turkey where the birdmanship is of a long history, tradition and bird-auctions are held that can also be studied by the sociologists from culturalistic view. The most important limitation lies in the nature of birdman-coffeehouses, since they are male-dominant. However, the argument is not based upon a post-modern public sphere existing through the force of senses, rather a continuity of an historical tradition in the post-modern times. Thus, though it is a limitation according to the post-modern public sphere type, it is gives us all the aspects of an 18th century public sphere existing in the 21st century.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bu makale İstanbul’un Kuşçuları tarafından oluşturulan kamu alanlarını incelemek için kaleme alınmıştır. Farklılıkları keşfetmek ve kamusal alanla ilgili geniş bir literatürün geçerliliğini sorgulamaya çalışmak bu araştırmanın amacını oluşturmaktadır. Üç temel soru bu çalışmanın odak noktalarını göstermektedir: (a) İstanbul’un Kuşçuları tarafından oluşturulan sosyallik ve kamusal alanların Habermas’ın ortaya koyduğu kamusal alan prensiplerinden farkları nelerdir? (b) Söz konusu kamusal alanların ve kuşçuların kendileri tarafından inşa edilen gerçekliğin oluşumunda duyguların oynadığı rol nedir? (c) Geleneksel kamusal alan içerisinde bulunan sosyal sınıf, statü ve sosyal sınıf algıları, Kuşçuların oluşturduğu kamusal alanlarda nasıl değişmektedir? Bu üç temel soruya verilecek cevaplar, dış dünyadan (kuşçu mekanlarının dışında) farklı dinamikler içeren ve öznelerin rasyonel hareketleri sonucunda oluşmayan bir kamusal alan tipi ortaya koyacaktır. Bu sebeple, bu çalışma boyunca öne çıkarılacak nokta kuşçuların besledikleri kuşlar veya türleri değil (amaca hizmet etmediği sürece), kuşçular tarafından oluşturulan kamu alanlarının incelenmesidir. Bu çalışmanın öneme haiz oluşu, duygusal kamusallık olarak adlandırılmış olan duygular vasıtası ile oluşturulmuş bir kamu alanı incelemesinin yapılmamış olmasından kaynaklanmaktadır. Kamu alanları üzerine yapılan çalışmalar, genel olarak akılları ile hareket eden bireylerin ürünü olarak incelendiği ya da akıl ve duyguların bir arada olduğu örneklemler ve ya teorik çerçeve içerisinde ele alınmıştır.
Bu çalışma Habermas’ın ortaya koyduğu çerçevenin dışında, bireylerin toplumsal statü ve sınıflarının saptığı ve genel olarak duyguları ile oluşturdukları kamusal alan ihtimali üzerine başlatılmıştır. Öncül araştırma tekniği araştırmacının “belirli ve uzun bir zaman periyodu içerisinde bozulmamış kültürel gruba ait gözlemsel bilgi toplama yöntemini kullandığı” halkbilimdir (Cresswell 2002,13). İncelenen konunun öncelliği ve bireylerin kendilerine ait özgün kamusal alanları içerisinde inşa ettiği gerçeklik gereğince, bu araştırma yorumlayıcı yaklaşımı kullanır. Tümden gelim metoduna gereksinim duyan araştırmacının başlangıç noktası alanda öncül çalışma (katılımcı gözlem), literatür taraması, literatürdeki boşluğun tespiti, alanda temel çalışma, (anketler, katılımcı gözlem ve röportajlar), belgesel kanıtlardır. Alan çalışması yaklaşık olarak 11 ay sürmüştür.
Bu çalışma geleneksel statü, mülkiyet, finansal güç, maddi kazanımların düsturu, şekli, ve algılarını kamusal alana katkıları bakımından bireylerin hareketleri üzerindeki etkisini sınamaktadır. Ortaya konulan en önemli bulgulardan biri kuşçular tarafından oluşturulan kamu alanları, topoloji bakımından Habermas’ın kamusal alan tasvirinin dışında, aklın duygular ile ikame edildiği alanlardır. Başka bir deyişle, bu çalışma bireylerin inşa ettiği gerçeklik üzerinden kendini oluşturan ve bu bireylerin sadece rasyonel hareketleri sonucu açıklanamayacak olan bir kamusal alanı ortaya koymaya çalışmaktadır. Bu inşa edilmiş gerçeklik, bireylerin oluşturdukları topluluk içerisinde, söz konusu kamusal alanlar dışındaki sosyal statü, pozisyon ve ya sınıflarını dikkate almadıkları yeni bir sosyallik yapısı ve bir araya gelmeyi temsil eder. İnşa edilmiş gerçeklik kendini gerçekleştirdiği süreç içerisinde söz konusu topluluk içerisinde kendine mahsus yeni bir hiyerarşik yapı oluşturur.
Buradaki bulgular, öncülü rasyonel akıl olmayan kamusal alan çalışması yapmak isteyen antropolog ve ya sosyologlar için bu alana dahil olma yolları sunabilir. Ayrıca, günümüzde hali hazırda doğasını korumayı başarmış tarihi kamu alanlarını incelemek için fikir verebilir. Farklı ülkelerde ve ya şehirlerdeki kuşçular tarafından ortaya konulan hikayeler, antropologlar için önemli bir araştırma konusu olabilir.
Bu çalışmayla ilgili birkaç kısıtlayıcı nokta not düşülmelidir. Burada yer alan görüşmecilerden bazıları, ötücü doğa kuşlarının “doğal mirası koruma” kanununa göre yasak olduğundan dolayı isimlerini vermek istememişlerdir (Kahya, Sağsöz, Al. 2014, 272). İstanbul’un Kuşçuları ile yapılan görüşmeler farklı hikayeler ortaya koymakta, bu hikayelerin gelecekte incelenmesi antropologlara bırakılmıştır. Bu çalışma yalnızca bir şehirle sınırlıdır. Türkiye’nin diğer bölgelerinde, özellikle kuşçuluğun gelenek olarak devam ettiği ve korunduğu Güneydoğu Anadolu bölgesi, kültürel açıdan bakmak isteyen diğer araştırmacılar için büyük öneme haiz çalışma alanlarından biri olabilir. Kuşçuların oluşturdukları kamusal alan göz önüne alındığında, en önemli kısıtlama, kuşçu kahvelerinin erkek-egemen bir yapıya sahip olmasıdır. Fakat buradaki tartışma post-modern zaman ürünü olan bir kamusal alanın duygular ile yönetildiği üzerine değil, modern zamanlar öncesi oluşturulmuş tarihi bir kamusal alanın duygusal kamusallık varlığını post-modern zamanlarda korumasının ortaya konulmasıdır. Bu post-modern kamusal alan algısına göre bir kısıtlama olarak görünse de, bu kamusal alanlar bize 18. yüzyıl kamusal alan özelliklerinin 21. yüzyılda temel prensipleri ile varlığını sürdürdüğünü göstermektedir.
FULL TEXT (PDF):
- 2