Buradasınız

Anasayfa » Content

KARAMANLICA BİR KİTAP YENİ HAZNE ve DİL ÖZELLİKLERİ (İMLÂ ÖZELLİKLERİ ve SES BİLGİSİ)

A CARAMANIAN BOOK, YENİ HAZNE AND ITS CHARACTERS OF LINGUISTIC (SPELLING AND PHONETIC)

Journal Name:

  • Turkish Studies

Publication Year:

  • 2008
DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.468

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
Caramanians were Orthodox Christian in Anatolia. They used to both speak Turkish and use Greek alphabet in their texts. They particularly lived in Anatolia, for instance; in Karaman, Konya, Kayseri, Isparta, Burdur, Aydın, Black Sea area. In addition, Istanbul, Syria and the Balkans etc. Although they were Turkish (particularly Pechenek, Kuman Turks), they were managed by Byzantion as paid soldiers in Anatolian area in 11. century, espacially in the Toros Mountains and after that time, they began to adopt Orthodox Christian. Now, They have lived in Greece since the population replacement in 1923. In this study, spelling and phonetic of a Caramanian book with the name Yeni Hazne which was printed in Venice in 1756 is examined.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Karamanlılar Anadolu'daki Türkçe konuşan ve yazılarında Grek alfabesini kullanan Ortodoks Hristiyanlardı. Özellikle Anadolu'da (Karaman, Konya, Kayseri, Isparta, Burdur, Aydın ve Karadeniz vb.), İstanbul, Suriye ve Balkanlar'da yaşadılar. Karamanlılar aslında 11. yüzyılda Anadolu'da, özellikle Toros dağlarına Bizans tarafından yerleştirilen askerlerdi. Bunlar Bizans ordusunda paralı asker olan Türk (özellikle Peçenek ve Kuman Türkleri) boyları idi. Daha sonra Ortodoks Hristiyan inancını benimsediler. Şu anda çoğu 1923'teki nüfus mübadelesinden beri Yunanistan'da yaşamaktadır. Bu çalışmada 1756 yılında Venedik'te basılmış Karamanlıca bir kitap olan Yeni Hazne'nin imlâ özellikleri ile ses bilgisi üzerinde durulmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-karamanlica-bir-kitap-yeni-hazne-dil-ozellikleri-imla-ozellikleri-ses-bilgisi.pdf
  • 6
367-408
  • Turkish

REFERENCES

References: 

ANZERLİOĞLU Yonca (2003). Karamanlı Ortodoks Türkler, Ankara: Phoenix Yay.
BALTA Evangelia (1990). "Karamanlıca Kitapların Önsözleri", çev. H. Milas, Tarih ve Toplum, 74, s. 18-20, İstanbul.
BAYKARA Tuncer (1986). "Batı Anadolu'daki Rum Nüfusunun XIX. Yüzyıldaki Durumu Yeni Yunan Göçleri ve Yerli Hıristiyanların Yunanlılaştırılması", Üçüncü Askerî Tarih Semineri, Türk-Yunan İlişkileri, s. 428-439, Ankara.
CAHEN Claude (2000). Osmanlılardan Önce Anadolu, çev. ErolÜyepazarcı, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.
CÂMİ Baykurt (1932). Osmanlı Ülkesinde Hristiyan Türkler, İstanbul: Sanayiinefise Matbaası.
DEVELİ Hayati (2008). "Eski Türkiye Türkçesi Ağızlarının Sınıflandırılması", Turkish Studies (Ed. Mehmet Dursun ERDEM), www.turkishstudies.net, (ET: 11.08.2008) Vol. 3 / 3, s. 212-230.
DEVELLİOĞLU Ferit (2003). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik
Lûgat, Ankara: Aydın Kitabevi. DUMAN Musa (2008). "Eski Türkiye Türkçesi Devresinde +lA Ekli Zarfların Kullanımı Üzerine", Turkish Studies (Ed. MehmetDursun ERDEM), www.turkishstudies.net, (ET: 11.08.2008),
Vol. 3 / 3,
s
. 345-355. DUMAN Mustafa (1989). "Karamanlıca, Yunanca, Ermeni Harfli Türkçe ve Ermenice Nasrettin Hoca Kitapları", Tarih ve Toplum, XVI, S. 92, s. 61-64, İstanbul.
ECKMANN Jânos (1988). "Karamanlıca'da Birkaç Gerindium
Terkibi", çev. Müjdat Kayayerli, Türk Kültürü Araştırmaları,
XXVI, S. 2, s. 89-94.
(1991).
"Karama
n Edebiyatı", haz. Halil Açıkgöz , Türk
Dünyası Edebiyatı I, s. 20-38, İstanbul: Türk Dünyası
Arastırmaları Vakfı. (1950a.). "Anadolu Karamanlı Ağızlarına Ait Araştırmalar
I: Phonetica, AÜDTCFD, VIII, s. 165-200, Ankara. (1950b.). "Yunan Harfli Karamanlı İmlâsı Hakkında", Türk
Dili ve Tarihi Hakkında Araştırmalar, s. 27-31. Ankara. ERGİN Muharrem (1997). Türk Dil Bilgisi, İstanbul: Bayrak Yay. ERÖZ Mehmet (1983). Hıristiyanlaşan Türkler, Ankara: Türk
Kültürünü Araştırma Enstitüsü. Eski Harfli Türkçe Basma Eserler Bibliyografyası (Arap, Ermeni ve
Yunan Alfabeleriyle) 1584-1986. EYİCE Semavi (Review) (1962). "Sallaville, Severien - Eugene
Dalleggio, Karamanlidika, Yunan Harfleri ile Türk Dilinde
Basılmış Kitapların Analitik bibliyoğrafyası 1, 1584-1850",
Belleten, XVI, S. 102, s. 369-374, Ankara. GÜMÜŞKILIÇ Mehmet (2008). "18. Yüzyıl İstanbul Ağzı Hakkında
Bazı Gözlemler", Turkish Studies (Ed. Mehmet Dursun ERDEM), www.turkishstudies.net, (ET: 11.08.2008), Vol. 3
/ 3, s. 388-401.
GÜNGÖR Harun (1984). "Karamanlıca (Grek Alfabeli Türkçe) Bir
Kitabe", Türk Dünyası Araştırmaları, S. 33, s. 95-101. GÜLER Ali (2000). "Yunanistan'da Etnik Gruplar I: Dil Grupları", Avrasya Dosyası, s.12-21, Ankara.
KAHYA Hayrullah (2003). Grek Harfli Osmanlı Türkçesi Bir Eser:
İspat-ı Mesihiye Üzerinde Dil İncelemesi, Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.(2008a.) "Karamanlıcada Arapça ve Farsça Kelimeler",
Turkish Studies (Ed. Mehmet Dursun ERDEM),
www.turkishstudies.net, (ET: 11.08.2008), Vol. 3 / 3, s. 480¬501.
(2008b.)
. (Review), "Yonca Anzerlioğlu, Karamanlı
Ortodoks Türkler, Phoenix Yayınları, Ankara 2003, 376 s.", The Journal Of International Social Research (Ed. Muhammet KUZUBAŞ), www.sosyalaratırmalar.com, (ET: 11.08.2008), Vol. 1 / 4, s. 648-652.
MİSAİLİDİS Evangelinos (1988). Seyreyle Dünyayı (Temaşa-i Dünya ve Cefakâr u Cefakeş), haz. Robert Anhegger ve Vedat Günyol, İstanbul: Cem Yayınevi.
ÖZDEM H. Ragıp (1938). "Gennadios'un İtikatnamesi", Ülkü
Dergisi, X, S. 60, s. 529-540, İstanbul.
Psaltirion Yani Zebur (1866). çev. Serafim (Pisidyalı) ve Elias Riggs, A. Minasyan Basmahanesi, İngiliz Bibl Şirketi, İstanbul.
SÖVÖRİEN Sallaville ve EUGÖNE, Dalleggio (1958).
Karamanlidika, Bibliographie analytique d'ouvrages en langue turque imprimes en caractnres grecs I: 1584-1850, Atina: Institut Français d'Athnnes
STEİNGASS F.(1930).Persian-English Dictionary, London.
TEKİN Talat (1997). Tarih Boyunca Türkçenin Yazımı, İstanbul: Simurg Yay.
TİMURTAŞ F. Kadri (2003). Osmanlı Türkçesi Grameri III, İstanbul: Alfa Basım.
Yeni Hazne (1756). çev. Serafim (Adalialı, Yeromonahos), Antonios
Vortoli, Venedik. Yeni Tarama Sözlüğü (1983). düz. Cem Dilçin, TDK, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com