Buradasınız

EDAT VB ZARF ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER

SOME IDEAS ON PREPOSITION and ADVERBS

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.728

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Different perspectives on grammar researches complicate the learning and teaching of some subjects. Being main structures, adverbs and prepositions are among those subjects. Even if it is only examined in terms of definitions, some contradictions and defects draw the attention. By means of an analysis on the units that the mentioned words have a relationship with, and their place and meanings in the sentence and their smilarities and differences in point of their functions, insufficient points have been displayed in this study.
Abstract (Original Language): 
Dilbilgisi araştırmalarında farklı bakış açıları bazı konuların öğrenimini ve öğretimini güçleştirmektedir. Türkçenin yapı taşlarından zarf ve edatlar da bu konulardan biridir. Sadece tanımlarından yola çıkıldığında bile bunlarla ilgili bazı çelişki ve eksiklikler göze çarpmaktadır. Bu çalışmada, adı geçen kelime çeşitlerinin ilişkili oldukları birimler, bunların cümle içindeki konum ve anlamları, görevleri itibariyle benzer ve farklı yönleri incelenmiş, eksik noktalar açıklığa kavuşturulmaya çalışılmıştır.
1281-1300

REFERENCES

References: 

ADALI, Oya (2004). Türkiye Türkçesinde Biçimbirimler, 2. bs., İstanbul: Papatya Yay.
AKSAN, Doğan (1983) vd. Neşe Atabay, İbrahim Kutluk, Sevgi Özel, Sözcük Türleri, Ankara: TDK Yay.
ALYILMAZ, Cengiz (2003). "Türkçede Fiil Deyimleri ve Öğretimi Üzerine", Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, S: 620, Ankara:
TDK Yay.,148-155) AYDIN, Özgür (1996). Yabancı Dil Olarak Türkçe Dilbilgisi
Öğretimi Üretken Dönüşümlü Dilbilgisi Kuramının Kısa Bir Tanımı, Ankara.BANGUOĞLU, Tahsin (1974). Türkçenin Grameri, İstanbul: Baha Matbaası.
BİLGEGİL, M. Kaya (1984). Türkçe Dilbilgisi, 3. bs, İstanbul: Dergâh Yay.
BOZKURT, Fuat (2004). Türkiye Türkçesi, 3. bs., İstanbul: Kapı Yay.
(2007). Türkçenin Gizemi, İstanbul: Kavim Yay.
BÖREKÇİ, Muhsine (2005). "Türkçede Vurgu-Tonlama-Ölçü-Anlam İlişkileri", KKEFDergisi, S.12, Erzurum: KKEF Ofset Tes.,
187-207.
DEMİRAY, Kemal (1968). "Edatlar Üzerine", Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, Nisan 1968, C: XVIII, S: 199, s. 13-15
DENY, Jean
(1941)
, Türk Dili Gramen (Osmanlı Lehçesi), Çev. Ali Ulvi Elöve, İstanbul: Maarif Matbaası.
DİLÂÇAR, A (1971). "Gramer: Tanımı, Adı, Kapsamı, Türleri, Yöntemi, Eğitimdeki Yeri ve Tarihçesi", Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1971, Ankara: TDK Yay., 83¬145.
DİZDAROĞLU, Hikmet (1976). Tümcebilgisi, Ankara: TDK Yay.
DUBOIS, Jean (1990). Larousse Dictionnaire de Français, France: Imprimerie Herissey.
EDİSKUN, Haydar (1996). Türk Dilbilgisi, 5. bs., İstanbul: Remzi
Kitabevi.
ERGİN, Muharrem (1986). Türk Dil Bilgisi, 14. bs., İstanbul: Boğaziçi Yay.
GEMALMAZ, Efrasiyap (1982). Standart Türkiye Türkçesi (STT)'nin Formanlarının Enformatif Değerleri ve Bu Değerlerin İhtiyaç Halinde Bu Dilin Gelişimine Muhtemel Etkileri, Erzurum: Atatürk Ü. Edebiyat Fak. Yay.
(1989). "Uyum ve Standart Türkiye
Türkçesinde Uyumlar", Fen-Edebiyat Fakültesi Edebiyat
Bilimleri Araştırma Dergisi, Sayı 17, Ayrı Basım, Erzurum:Fen-Edebiyat Fak. Yay.
GENCAN, Tahir Nejat (2001). Dilbilgisi, Ankara: Ayraç Yay.
GÖKNEL, Yüksel (1974). Modern Türkçe Dilbilgisi, İzmir: Esen
Kitap ve Kırtasiye Evi.
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 4/3 Spring 2009
Edat ve Zarf Üzerine. 1299
GRÖNBECH, K. (1995). Türkçenin Yapısı, Çev. Mehmet Akalın,
Ankara: TDK Yay.
HACIEMİNOĞLU, Necmettin (1992). Türk Dilinde Edatlar, İstanbul:
MEB Yay.
HATİPOĞLU, Vecihe (1972). Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, 2. bs.,
[Ankara]: TDK Yay. (1982). Türkçenin Sözdizimi, Ankara: DTCF
Yay.
KARAHAN, Leyla (2009). "Vurgulama İşlevli Dil Birimleri
Üzerine", Uluslararası Türk Dili ve Edebiyatı Kongresi 27¬28 Ağustos 2007 Bildiriler Türkçenin Söz Dizimi, İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi, 313-321.
KOÇ, Nurettin (1992). Açıklamalı Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
KONONOV, A. N. (2001). Grammatika Sovremennogo Turetskogo Literaturnogo Yazıka, İstanbul: Multilingual Yay.
KORKMAZ, Zeynep (1992). Gramer Terimleri Sözlüğü, Ankara:
TDK Yay.
(2003). Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi),
Ankara: TDK Yay.
KÜKEY, Mahzar (2003). Türkçenin Dilbilgisi 1, Samsun: Cem Ofset.
LEWIS, Geoffrey L. (1967). Turkish Grammar, Oxford: At The Clarendon Press.
ÖNER, Mustafa (1999). "Türkçe'de Edatlı (Sentaktik) İsim Çekimi", Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, S: 565, Ankara: TDK
Yay., 10-18.
ÖZKAN, Mustafa, SEVİNÇLİ, Veysi (2008). Türkiye Türkçesi Söz
Dizimi, İstanbul: 3F Yay.
RENKLİYILDIRIM, Önder (1995). Metro Collins Cobuild Essential Dictionary: İngilizce-İngilizce Türkçe Sözlük,İstanbul: Metro Kitap Yayın Paz.
SARAÇ, Tahsin (1985). Büyük Fransızca-Türkçe Sözlük Grand Dictionnaire Français-Turc, İstanbul: Adam Yay.
TARRING, Charles James (1886). A Practical Elementary Turkish Grammar, London: Kegan Paul, Trench&CO.
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 4/3 Spring 2009
1300 Funda KARA
TİKEN, Kâmil. (2004). Eski Türkiye Türkçesinde Edatlar, Bağlaçlar, Ünlemler ve Zarf Fiiller, Ankara: TDK Yay.
TOPALOĞLU, Ahmet (1989). Dil Bilgisi Terimleri Sözlüğü, İstanbul: Ötüken Yay.
UNDERHILL, Robert (1987). Turkish Grammar, 5th Ed., England: The MIT Press.
UZUN, Nadir Engin (2000). Anaçizgileriyle Evrensel Dilbilgisi ve Türkçe, İstanbul: Multilingual Yay.
ÜSTÜNOVA, Kerime (2008). Ad İşletimi (Biçim Bilgisi), İstanbul: Kesit Yay.
VARDAR, Berke (1998) vd. Nüket Güz, Emel Huber, Osman
Senemoğlu, Erdim Öztokat, Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü, 2. bs., İstanbul: ABC Kitabevi.
YILMAZ, Engin (2009). Türkiye Türkçesi Üzerine Araştırmalar, Ankara: Pegem Akademi Yay.
YÜKSEKKAYA, Gülden Sağol (2006) vd., Türk Dili Kitabı,İstanbul: Duyap Yay.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com