Buradasınız

METİN DİLBİLİMSEL YÖNTEMLER IŞIĞINDA TAHSİN YÜCEL'İN "AYNA" ADLI ÖYKÜSÜNÜN OKUNMASI

THE PERUSAL OF TAHSIN YUCEL'S STORY "AYNA ( MIRROR)" IN THE LIGHT OF THE TEXT LINGUISTIC METHODS

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.763

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In Tahsin Yucel's stories, about the alienation in the society and the corruption, the corrupted and the banal individuals are dealt with a great irony regardless of a social class distinction. The sharp ironic arrows of the discoursal subject work their will with an efficient power of imagination, and lead the reader to critical thinking with a literary reading pleasure. To this end, the writer mirrors to his narrative person Professor Tarık Uysal's face, life, feelings and to his corrupted aspects. At this very point, the discoursal subject has formed abstract as well as strong meaning domains between the figurative elements reflecting on the mirror and the textual meaning spheres. So what the reader is supposed to do is to apprehend these reflections. In this study, the text linguistic analysis methods are used, the text is evaluated within its internal structure; and a multi¬dimensional, empirical perusal is fulfilled. It is aimed to reach the hidden as well as sharp meaning elements in the deep-structure which is one of the figurative components of the textual surface-structure.
Abstract (Original Language): 
Tahsin Yücel'in öykülerinde toplumdaki yabancılaşmaya, yozlaşmaya dair çirkinleşen, basitleşen bireyler, sınıf farkı gözetmeksizin büyük bir ironi ile ele alınır. Sözcelem öznesinin keskin ironi okları, etkileyici imgelem gücü içerisinde hedeflerini bulmakta ve okuru yazınsal okuma zevki içerisinde eleştirel düşünmeye yönlendirmektedir. Bu amaçla anlatı kişisi olarak seçtiği Profesör Tarık Uysal'ın yüzüne, yaşantısına, duygularına, yozlaşmış yönlerine ayna tutar. Sözcelem öznesi tam bu noktada aynaya yansıyan figüratif unsurlar ile metnin anlam katmanları arasında soyut, bir o kadar da güçlü anlam kanalları oluşturmuştur. Okurun yapması gereken ise bu yansımaları alımlamaktır. Bu çalışmada metin dilbilimsel inceleme yöntemleri kullanılmış, metin kendi içyapısı içerisinde değerlendirilmiş; çok boyutlu, deneysel bir okuma gerçekleştirilmiştir. Metnin yüzeysel yapısındaki figüratif unsurlardan derin yapıdaki gizil, bir o kadar keskin anlamsal ögelere ulaşılması hedeflenmiştir.
1955-1974

REFERENCES

References: 

ECO, Umberto (1991), (Çev. Sema Rifat), Alımlama Göstergebilimi, Düzlem, İstanbul.
GUIRAUD, Pierre
(1999)
, (Çev. Berke Vardar), Anlambilim, Multilingual, İstanbul.
GÜNAY, V. Doğan (2003), Metin Bilgisi, Multilingual, İstanbul.
KIRAN, Ayşe Eziler - Zeynel (2003), Yazınsal Okuma Süreçleri, Seçkin, Ankara.
KORKMAZ, Ramazan (1999), "Cengiz Aytmatov'un Romanlarında Kaostan Düzene Ev/Anne ve Çevre/Dünya İzleği", Bilig, Sayı: 9, s. 53-63.
KORKMAZ, Ramazan (2007), "Romanda Mekanın Poetiği, Edebiyat ve Dil Yazıları, s. 399-415, Ankara.
RİFAT, Mehmet (2005), XX. Yüzyılda Dilbilim ve Göstergebilim
Kuramları-1,Tarihçe ve Eleştirel Düşünceler, YKY; İstanbul.
TESNIERE, Lucien (1999), (Çev. Nüket Güz), "Bağımlılık",
Yirminci Yüzyıl Dilbilimi, Multılıngual, İstanbul.
VARDAR, Berke (2001) "Göstergebilim ve Toplumsal Bilimler", Dilbilim Yazıları, Multilingual, İstanbul.
VENDRYES, J.V. (2001), (Çev. Berke Vardar), Dil ve Düşünce, Multilingual, İstanbul.
YÜCEL, Tahsin (1983), Yazın ve Yaşam, Yol Yayınları, İstanbul.
YÜCEL, Tahsin (2005a), Ayna, Can Yayınları, İstanbul. YÜCEL, Tahsin (2005b), Yapısalcılık, Can Yayınları, İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com