PREFIXES IN TURKISH AND STRUCTURE WHICH HAVE PREFIXES
Journal Name:
- Turkish Studies
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
Turkish takes part in class of languages with suffix from the structure point of view. İt is intended by suffix that affixes are added end of word bases and themes which the affixes depend upon them from meaning for example gövde + ler+ i+ nin. Prefix is the condition which affiexes precede the word bases and themes. There is any prefix in Turkish grammer. Altough added repatition heaps which could be listed with only example of mos+mor resemble this condition, first morphological units which produced these heaps and could be perceived as affix are made-up words, not affiexes. Therefore it is not designated as example of prefix. Besides it is a question of condition of one affix which is not defined in Turkish. This condition is also thinked as suffix firstly but when it is taken of consideration diffirence of structure and meaning, it is sees that some affixes effect meaning of the word which follows added word, not meaning of the word to which it is added. So it is accepted that affix belongs to word to which is added as structure, and word which followed the word to which it is added as meaning for instance düş + e yazmak; sabah + a kadar. These affixes which have two different structure in Turkish syntax are called as öncül affixes accourding to describing which is used in classification of languages from the structure point of view and are called as bütünleşik accourding to function of yapım eki and çekim eki when separate in their own constitution.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Türkçe yapı itibariyle sondan eklemeli diller sınıfında yer alır. Sondan eklilikle de gövde + ler + i + nin örneğinde olduğu gibi eklerin anlamca bağlı olduğu sözcük kök ve gövdelerinin üzerine gelmesi kastedilir. Önden eklemelilik ise sucsesful > un + sucsesful örneğinde olduğu gibi eklerin sözcük kök ve gövdelerinin hemen önüne gelmesi durumudur. Türkçede hiçbir durumda önden eklilik söz konusu değildir. Sadece mos + mor örneği ile listelenebilecek ilaveli tekrar öbekleri bu duruma benzerlik gösterse de bu öbeği meydana getiren ve ek diye algılanabilecek olan birinci biçimbirimler ek değil uydurma sözcüklerdir. Bu nedenle, önden eklilik örneği olarak gösterilemez. Ayrıca, Türkçede betimlenmemiş bir eklilik durumu söz konusudur. Bu durum da ilk bakışta sondan eklilik olarak düşünülebilir; ancak, yapı ve anlam farklılığı dikkate alındığında bazı eklerin eklendiği sözcüğün anlamına değil de eklendiği sözcükten sonra gelen sözcüğün anlamına etki ettiği görülmektedir. Yani ek, yapıca üzerine eklenen sözcüğün; anlamca ise düş + e yazmak; sabah + a kadar örneklerinde olduğu gibi sonraki sözcüğün eki sayılır. Türkçe sözdiziminde görülen bu iki değişik yapıdaki eklere, dilleri yapısal sınıflandırmada kullanılan betimleme açısından öncül; ekleri kendi içinde yapım, çekim gibi işlevsel niteleme açısından da bütünleşik adı verilmelidir.
- 3
703-716