Buradasınız

ÇOCUK EDEBİYATI ve KLÂSİK DÖNEM ÖRNEĞİNDE NÂBÎ’NİN HAYRİYYE’Sİ

HAYRIYYE OF NABI IN CHILDREN LITERATURE AND IN THE SAMPLE OF CLASSICAL PERIOD

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.925

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Children Literature is the one which addresses growth and development, dream, sense, thought and skills of children, and is created to contribute to entertainment while teaching. The concept of children literature is new in Turkey. The reading texts prepared in terms of the levels of age, taste and interest of children were rare in Turkey until the late 19th century. The first samples of Turkish Literature as to children are translation outputs from Western Literature. Hayriye, the subject of the relationship of children – literature and in the frame of this relationship is a good sample written in the 19th century. Hayriye is a moral and didactic masnevi which Nabi,who was the represent of hikemi style and one of the leading poets of the 17th century, paying importance to education, wrote it for his son Ebu’l-hayr Mehmed Çelebi. In this study, we stated the history of children literature in highlight and investigated Hayriyye of Nabi in terms of children and education.
Abstract (Original Language): 
Çocuk edebiyatı; çocukların büyüme ve gelişmelerine, hayâl, duygu, düşünce ve yeteneklerine, zevklerine hitap eden, eğitirken eğlenmelerine katkıda bulunmak amacıyla gerçekleştirilen edebiyattır. Türkiye’de çocuk edebiyatı kavramı oldukça yenidir. Türk edebiyatında çocukların ilgi, yaş ve beğeni düzeyleri dikkate alınarak hazırlanan okuma metinlerine XIX. yüzyılın ikinci yarısına kadar pek rastlanmamaktadır. Türk edebiyatının çocuklarla ilgili ilk örnekleri Batı edebiyatından yapılan çeviri ürünlerdir. Çocuk-edebiyat ilişkisi ve bu ilişki çerçevesinde çocuğu konu edinen Hayriyye, klâsik dönemde yazılan güzel bir örnektir. Hayriyye, XVII. yüzyılın önde gelen ve eğitime önem veren şairlerinden biri olan hikemî tarzın temsilcisi Nâbî’nin, oğlu Ebu’l-hayr Mehmed Çelebi için yazmış olduğu ahlâkî/didaktik bir mesnevîdir. Bu yazıda çocuk edebiyatı tarihine ana hatlarıyla değinilmiş ve Nâbî’nin Hayriyye’si çocuk ve eğitim açısından incelenmiştir.
774-795

REFERENCES

References: 

BĠLKAN, Ali Fuat; Nâbî, Hayatı Sanatı Eserleri, Akçağ Yay., Ankara 2007.
Çocuk Edebiyatı Yıllığı 1987; Gökyüzü Yay., Ġstanbul 1987.
GÖKġEN, Enver Naci; Örnekleriyle Çocuk Edebiyatımız, Remzi Kitabevi, Ġstanbul 1985.
GÜLERYÜZ, Hasan; Yaratıcı Çocuk Edebiyatı, Pegema Yay., Ankara 2002.
KAPLAN, Mahmut; Hayriye-i Nâbî (İnceleme-Metin), Atatürk Kültür Merkezi Yay., Ankara 2008.
KAPLAN, Mehmet; “Nâbî ve Orta Ġnsan Tipi”, Türk Edebiyatı Üzerine Araştırmalar I, Dergâh Yay., Ġstanbul 1995 s. 214-238.
KARAHAN, Abdülkadir; Nâbî, Kültür ve Turizm Bak. Yay., Ankara 1987
KARAHAN, Abdülkadir; Nâbî, Hayatı, Sanatı, Şiirleri, Varlık Yayınları, Ġstanbul 1953.
Çocuk Edebiyatı ve Klâsik Dönem… 795
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 4/7 Fall 2009
KIBRIS, Ġbrahim; Uygulamalı Çocuk Edebiyatı, Eylül Yay., Ankara 2000.
KOCATÜRK, Vasfi Mahir; Türk Edebiyatı Tarihi, Edebiyat Yayınevi, Ankara 1964.
MENGĠ, Mine; Divan Şiirinde Hikemî Tarzın Büyük Temsilcisi Nâbî,
Atatürk Kültür Merkezi Yay., Ankara 1991.
NAS, Recep; Örneklerle Çocuk Edebiyatı, Ezgi Kitabevi, Bursa 2004.
OĞUZKAN, A. Ferhan; Çocuk Edebiyatı, Anı Yay., Ankara 2000.
PALA, Ġskender; Hayriye, Bedir Yayınevi, Ġstanbul 1989.
ġĠMġEK, Tacettin; Çocuk Edebiyatı, Rengarenk Yay., Ankara 2002.
ġĠRĠN, Mustafa Ruhi; Çocuk Edebiyatı, Çocuk Vakfı Yay., Ġstanbul 1994
TDK Türkçe Sözlük; (9. baskı), C. 1, Ankara 1998.
TÖKEL, Dursun Ali “Divan ġairi Nâbî ve Popülizm EleĢtirisi”, Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, S.57, Kasım 2004, (http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/sayi57/tokel.htm).
YALÇIN, Alemdar, G. AytaĢ; Çocuk Edebiyatı, Akçağ Yay., Ankara 2002.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com