Buradasınız

ŞİİR, ŞAİR VE EDEBİ KURALLARA DAİR YAZILMIŞ BİR MESNEVİ: FENNİYYE-İ EŞ’ÂR

A MASNAVI RELEATED TO POET, POEM AND LITERARY RULES: FENNIYYE-I ES’ÂR

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.927

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Fenniyye-i Eş’âr is a single work written in masnavi style related to poem, poet and literary rules at Turk literature. It was written by Enderunlu Hasan Yaver, in 1796. There are 429 couplets in the work. The work was written “müfte’ilün müfte’ilün fâ’ilun” meter in Aruz. Special futures of composing poem and the rules which poets obey were explaned in this work. Also, the literary rules’ definations was done, their function was explaned and explanatory examples of the subject were given in the work.
Abstract (Original Language): 
Fenniyye-i Eş’ar, Türk edebiyatında şiir, şair ve edebi kurallara dair yazılmış mesnevi şeklindeki tek eserdir. Enderunlu Hasan Yâver tarafından 1796 tarihinde kaleme alınmıştır. Toplam 429 beyittir. Mesnevilerin genel planına uyulmuştur. Aruzun serî bahrinin “müfte’ilün müfte’ilün fâ’ilün” kalıbıyla yazılmıştır. Şiir yazmanın incelikleri ve şairin dikkat etmesi gereken kurallar anlatılmıştır. Edebi kuralların tanımları yapılmış, işlevleri dile getirilmiş ve konuyu açıklayıcı örnekler verilmiştir.
826-892

REFERENCES

References: 

AHMET CEVDET PAġA (2000). Belâgat-ı Osmâniye, (Haz. Turgut Karabey-Mehmet Atalay), Ankara: Akçağ Yayınları. ÂKĠF. Mir’ât-ı ġi’r, Ġstanbul: Millet Kütüphanesi, Ali Emiri, Tarih, No: 773. ÂRĠF HĠKMET. Tezkire, Ġstanbul: Millet Kütüphanesi, Ali Emiri, Tarih, No: 789. ATEġ, Ahmed (1942). “Metin Tenkidi Hakkında”, Türkiyat Mecmuası, 1940-1942, C.VII-VIII, Ġstanbul. BĠLGEGĠL, Kaya (1989). Edebiyat Bilgi ve Teorileri, Ġstanbul: Enderun Kitabevi.
890 Kaplan ÜSTÜNER
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 4/7 Fall 2009
COġKUN, Menderes (2007). Sözün Büyüsü Edebî Sanatlar, Ġstanbul: Dergâh Yayınları.
DĠLÇĠN, Cem (1995). Örneklerle Türk ġiir Bilgisi, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
ENDERUNLU HASAN YÂVER (?). Fenniyye-i EĢ’âr, Ġstanbul Üniversitesi Kütüphanesi TY. 5458.
ERDOĞAN, Mustafa (2002). Türk Edebiyatında Muhammes, Ankara. T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
FATĠN (1271). Hâtimetü’l-EĢâr, Ġstanbul.
ĠPEKTEN, Haluk (1994). Eski Türk Edebiyatı Nazım ġekilleri ve Aruz, Ġstanbul: Dergâh Yayınları.
ĠPEKTEN, Haluk vd. (1988). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı Ġsimler Sözlüğü, Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
KAÇAR, Mücahit (2007). “Cumhuriyet Dönemi (1923-2007) Türk Edebiyatında Belâgat ÇalıĢmaları”, Türkiye AraĢtırmaları Literatür Dergisi, C. 5, Sayı 10, Ġstanbul.
KARTAL, Ahmet (2008). ġiraz’dan Ġstanbul’a Türk-Fars Kültür Coğrafyası Üzerine AraĢtırmalar, Ġstanbul: Kriter Yayınevi.
KOMĠSYON (1969). Ġstanbul Kütüphaneleri Türkçe Yazma Divanlar Katalogu; C. IV, Ġstanbul: MEB Yayınları.
KÖKSAL, M. Fatih (2005). Klâsik Türk ġiiri AraĢtırmaları, Ankara: Akçağ Yayınları.
MACĠT, Muhsin (1996). Divan ġiirinde Ahenk Unsurları, Ankara: Akçağ Yayınları.
MEHMED SÜREYYA (1996). Sicill-i Osmânî, (Haz. Nuri Akbayır), C. 1 ve C. 5 Ġstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
MENGĠ, Mine (2000). Divan ġiiri Yazıları, Ankara: Akçağ Yayınları.
Şiir, Şair ve Edebi Kurallara… 891
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 4/7 Fall 2009
MUALLĠM NACĠ (2004). Istılâhât-ı Edebiye Edebiyat Terimleri, (Haz. M. A. Yekta Saraç) Ġstanbul: Gökkubbe Yayınları. NÂĠL TUMAN (1999). Tuhfe-i Nâilî, (Haz. Cemâl Kurnaz- Mustafa Tatcı) C.1-2, Ankara: MEB Yayımlar Dairesi Nüshasından Tıpkı Basım. OĞRAġ, Rıza (2001). Esad Mehmed Efendi ve Bağçe-i Safâ-endûz’u (Ġnceleme-Tenkitli Metin-Dizin), Burdur. SARAÇ, M. A. Yekta (2006). “Klasik Edebiyat Bilgisi: Belagat”, Türk Edebiyatı Tarihi, C. 1, Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları. SARAÇ M. A. Yekta (2007). Klâsik Edebiyat Bilgisi Belâgat, Ġstanbul: 3F Yayınevi. SARAÇ, M. A. Yekta (2007a). Klâsik Edebiyat Bilgisi Biçim-Ölçü-Kafiye, Ġstanbul: 3F Yayınevi. TÂHĠRÜ’L-MEVLEVÎ (1994). Edebiyat Lügatı, Ġstanbul. Enderun Kitabevi. TARLAN, Ali Nihad (1981). Edebiyat Meseleleri, Ġstanbul: Ötüken Yayınları. TAYYARZÂDE AHMED ATÂ (1293). Tarih-i Atâ, C. 5, Ġstanbul. TÜRK DĠLĠ ve EDEBĠYATI ANSĠKLOPEDĠSĠ (TDEA) (1998). “Yaver Hasan Efendi”, C. 8, Ġstanbul: Dergâh Yayınları. UNAT, Faik ReĢat (1994). Hicrî Tarihleri Milâdî Tarihe Çevirme Kılavuzu, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. ÜNVER, Ġsmail (1986). “Mesnevî”, Türk Dili Dergisi Türk ġiiri Özel Sayısı II. Sayı: 415-417, Ankara. ÜNVER, Ġsmail (1993). “Çevriyazıda Yazım Birliği Üzerine Öneriler”, AÜDTCF Türkoloji Dergisi, C. XI, Sayı: 1, Ankara. ÜNVER, N. (2007). “Yaver”, Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi, C.8, Ankara: Atatürk Kültür Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Atatürk Kültür Merkezi BaĢkanlığı Yayını.
892 Kaplan ÜSTÜNER
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 4/7 Fall 2009
ÜSTÜNER, Kaplan (2009). “Enderunlu Hasan Yâver’in Hayatı, Eserleri ve Edebi KiĢiliği”, YayımlanmamıĢ Bildiri, Ulusal Eski Türk Edebiyatı Sempozyumu, Adıyaman: 15-16 Mayıs.
YENĠ TARAMA SÖZLÜĞÜ (1983). (Düzenleyen: Cem Dilçin), Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
YETĠġ, Kâzım (2006). Belâgattan Retoriğe, Ġstanbul: Kitabevi Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com