Buradasınız

TÜRKİYE TURKÇESINDE ZAMİRLERİN ANLAM YUKU

SEMANTIC CONTENT OF PRONOUNS IN TURKEY TURKISH

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.1610
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The present study aims to examine the semantic content of pronouns in Turkey Turkish. The definition of the term "pronouns" was reconsidered in this sense, and it was revealed that a new classification should be made. Furthermore, the term "substitution" was re-examined, and it was concluded that "all words denote an aspect of pronouns since they correspond to concepts of the real world". Bearing a paradigmatic structure, pronouns attain the real world knowledge by using other glossemes, thereby creating semantic content, which is named concretization. The meaning of a pronoun is determined by the context in the process of such concretion. The intention referred to in the text shapes the semantic content of pronouns. The distance between a pronoun and its target also plays a role in assuming a meaning. Demonstrative and interrogative pronouns summarizes the information in one or more sentences, thus enabling them to be used for different aims. The incorporation of such usage of pronouns in Turkey Turkish into curriculum will yield many benefits with respect to reading, comprehension, and education.
Abstract (Original Language): 
Türkiye Türkçesinde zamirlerin anlam yükünün incelendiği bu çalışmada zamir teriminin tanımı yeniden ele alınmış ve buna göre bir sınıflama yapılmasının gerekliliği belirlenmiştir. Ayrıca "yerine geçme" tabiri yeniden ele alınarak, "gerçek dünyadaki kavramların karşılığı olduğu için bütün kelimelerin zamir yönü olduğu" sonucuna varılmıştır. Paradigmatik bir yapıya sahip olan zamirlerin, başka dilbirimlerini kullanarak gerçek dünya bilgisine ulaştıkları ve anlam yüklerini oluşturdukları belirlenmiştir. Buna da somutlaştırma denilmektedir. Zamirin anlamını, bu somutlaşma sırasında metnin bağlamı belirler. Metinde kastedilen niyet, zamirin anlam yükünü belirler. Gönderimle ise zamirlerin anlamları düzenlenir. Zamirin hedefiyle arasındaki mesafesi de onun anlamı yüklenmesinde etkilidir. Metin işaret zamirleri ve soru zamiri ise, bilgi kategorisinde bir veya birkaç cümledeki bilgileri özetler ve bunların değişik amaçlarla kullanılmasını sağlar. Türkçede zamir kullanımının bu özelliğinin kavratılmasının okuma, anlama ve eğitim yönünden birçok yararları vardır.
1-14

REFERENCES

References: 

ABDEL-HAFIZ Ahmed S. (1988). .A Reference Grammar of Kunuz Nubian. State University of New York, Buffalo, dissertation.
AKÇATAŞ, Ahmet (2010). Dokuzuncu Hariciye Koğuşu" Romanı Üzerine Bir Metin Dilbilim İncelemesi (A Linguistic Textual Analysis of the Novel "Ninth External Ward"), Doktora Tezi, Pamukkale Üniversitesi
BHAT, D. N. S. (1978). Pronominalization. Pune: Deccan College.
BHAT, D. N. S.
(2004)
. Pronouns (oxford studies in typology and linguistic theory) Oxford University Press s. 275
BURQUEST, Donald A. (1986). The Pronoun System of Some Chadic Languages. In Ursula Wiesemann (ed.), 71-101
BYBEE, Joan (1985). Morphology: A Study of the Relation between Meaning and Form. Amsterdam: John Benjamins
COLE, Peter (1978). 'On the Origins of Referential Opacity'. In P.
Cole (ed.), Syntax and Semantics, ix, 1-22. New York: Academic Press.
COOKE, Joseph R. (1968). Pronominal Reference in Thai, Burmese and Vietnamese. Berkeley: University of California Press.
DEMİRCİ, Kerim (2010). Pro-Formalar ve Zamirsellik. Farklı dil Unsurlarında Zamirsellik Özelliği Var mıdır? (Proforms and Pronominality. Is There A Pronominality In Different Linguistic Elements)? II. Uluslar arası Türk Dünyası Kültür Kongresi.
DIESSEL, Holger (1999). Demonstratives: Form, Function and Grammaticalization Amsterdam: John Benjamins
DONNELLAN, Keith S. (1978). Speaker Reference, Descriptions,
and Anaphora In Peter Cole (ed.), Syntax and Semantics, ix: Pragmatics, 47-68. New York: Academic Press.
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 5/4 Fall 2010
14
Ahme
t AKÇATAŞ
HALLİDAY, MAK, HASAN R.
(1976)
. Cohesion in English London: Longman
HEWITT, Brian G. (1995). Georgian: A Structural Reference Grammar. Amsterdam: John Benjamins
HILL, Harriet (1995). 'Pronouns and Reported Speech in Adioukrou'. Journal of West African Languages, 25: 87-106.
KORNFİLT, Jaklin (1997). Özel Yinelemsel (Anaforik) Zamirler, Turkish (Descriptive Grammar Routledge, London &New York, s. 130
LICHTENBERK ,Frantisek (2000). 'Inclusory pronominals'. Oceanic Linguistics, 39: 1-32.
MARCHESE, Lynell (1986). 'The Pronominal System of Godie'. In Ursula Weisemann (ed.), 217-56.
MUHLHAUSLER Peter and Harre Rom (1990). Pronouns and People: The LinguisticConstruction of Social and Personal Identity. Oxford: Basil Blackwell
SUGAMOTO, N. (1989). 'Pronominality: A Noun-Pronoun Continuum'. In R. Corregan, F. Eckman, and M. Noonan (eds.), Linguistic Categorization, 267-91. Amsterdam: John Benjamins.
UZUN SUBAŞI, Leyla (1998). Orhun Yazıtlarının Metin Dilbilimsel Yapısı (Text Linguistic Structure of Orhun Inscriptions), Simurg Yayınları
ÜSTÜNOVA, Kerime (2003). Eksik Tekrar (Inadequate Repetition), Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, C..5 S.5 Bursa s.170
ÜSTÜNOVA, Kerime (2010). Sözlüksel Görevsel Dilbirimlerinin Sistem İçinde Varlık Buluşu Üzerine (Occurrence of Lexical-Functional Glossemes Within the System), II. Uluslar Arası Türk Dünyası Kültür Kongresi.
WIESEMANN, Ursula (1986). Pronominal Systems. Tubingen: Giinter Narr Verlag.
YÜKSEL, Semahat (2002). Türkçede Biçim Birimler (Morphemes in Turkish), TDAY-Belleten 2002/II, Ankara: TDK Yayınları:
874/II, s.181

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com