Buradasınız

İRAN AZERBAYCANI’NDA (URMİYE’DE) “SAYALAR” VE “SAYAÇILAR”

“SAYALAR” AND “SAYAÇILAR” IN IRAN AZERBAIJAN (URMIYE)

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.2696
Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Urmiye is the most important centre of Iran Azerbaijan. Turks living in Urmiye substantially come from Avşars of Oghuz Tribe. The origin of Saya tradition handled in the framework of village observation games in the region stands up to antique abundance ceremonies of Turks and animism beliefs. Saya ceremonies that come across the time when the duration of ship’s pregnancy is about a hundred have been known by the majority of Turkish world and changed from region to region and they have been performed enthusiastically with some stereotyped behaviours and clothes. Language saves the culture built as a result of thousands of experiences for ages, it moves the culture to these days and transfers to the future. In this respect, it is available to find all the abstract and concrete cultural elements in the language, in other words, in the verbal culture transferred from generation to generation. Verbal history which is the source of narratives based on the memories of living persons develops in the verbal culture environment. In this paper, the “sayalar” and “sayaçılar” observed on Turks in Urmiye region have been put forward by a compile text and in the context of verbal culture/history.
Abstract (Original Language): 
Urmiye, İran Azerbaycanı’nın önemli merkezlerindendir. Bu bölgedeki Türk varlığını, büyük oranda, Oğuz boylarından Avşarlar teşkil eder. Bölgedeki köy seyirlik oyunları çerçevesinde ele alınan saya geleneğinin menşei, Türklerin eski bolluk törenlerine ve animizm (canlıcılık) inançlarına dayanır. Kuzuların, gebe koyunların karnında yüz gün olduğu zamana rast gelen saya törenleri, bugün de Türk dünyasının büyük bir bölümünde halk tarafından bilinmekte ve bölgeden bölgeye değişmekle beraber belirli günlerde bazı kalıplaşmış davranış ve kıyafetlerle coşku içinde icra edilmektedir. Dil, asırlar boyunca binbir tecrübe neticesinde inşa edilen kültürü, muhafaza ederek bugünlere taşımakla birlikte geleceğe de aktarır. Bu itibarla, her türlü soyut ve somut kültürel unsuru dilde, başka bir deyişle, nesilden nesile devredilen sözlü kültür ortamında bulmak mümkündür. Yaşayan fertlerin belleğine dayalı anlatıların kaynaklık ettiği sözlü tarih ise sözlü kültür ortamında oluşur. Bu yazıda, Urmiye bölgesindeki Türklerde tespit edilen saya geleneği, sözlü kültür/tarih bağlamında ve derlenmiş bir metin çerçevesinde sunulmaktadır.
87-96

REFERENCES

References: 

ALBAYRAK Nurettin (2004). Ansiklopedik Halk Edebiyat. Terimleri Sozlu.u, .stanbul: L&M
Yay.nc.l.k.
ARTUN Erman (2009a). Turk Halk Edebiyat.na Giri., .stanbul: Kitabevi Yay.nlar..
ARTUN Erman (2009b). Anonim Turk Halk Edebiyat. Nesri, .stanbul: Kitabevi Yay.nlar..
BORATAV Pertev Naili (1997). 100 Soruda Turk Folkloru, .stanbul: Gercek Yay.nevi.
CAFERO.LU, Ahmet (1966). g.ran Turklerih, Turk Kulturu 50, s. 125-134.
DO.AN Talip (2010). Urmiye A..zlar., Yay.mlanmam.. Doktora Tezi, K.r.kkale: K.r.kkale
Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu.
DUZGUN Dilaver (2002). gTorensel Nitelikli Koy Seyirlik Oyunlar.n.n Kaynaklar.h, Turkler
Ansiklopedisi, C. 18, Ankara: Yeni Turkiye Yay.nlar., s. 313-320.
DUZGUN Dilaver (2005). gTurkiye ve Azerbaycan Sahalar.nda Uygulanan Saya Gelene.inin
Kar..la.t.rmal. Tahlilih, Milli Folkor 65, Bahar, s. 24-29.
ELC.N, .ukru (1991). Anadolu Koy Orta Oyunlar., Ankara: Ankara Universitesi Bas.mevi.
ELC.N .ukru (2001). Halk Edebiyat.na Giri., Ankara: Akca. Yay.nlar..
ERSOY Ruhi (2004). gSozlu Kultur ve Sozlu Tarih .li.kisi Uzerine Baz. Goru.lerh, Milli Folkor
61, Bahar, s. 102-110.
.ran Azerbaycan.fnda (Urmiyefde) gSayalarh ve gSayac.larh 95
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 6/4 Fall 2011
.NAN, Abdulkadir (1954). Tarihte ve Bugun .amanizm: Materyaller ve Ara.t.rmalar. Ankara:
Turk Tarih Kurumu Yay.nlar..
KAFALI Mustafa (1972). gAzerbaycan ve Azeri Turklerih, Tore 16, Eylul, s. 38-39.
KAFESO.LU, .brahim (1997). Turk Milli Kulturu, Ankara: Otuken Yay.nlar..
KALAFAT Ya.ar (2011). Turk Kulturlu Halklarda Orta Asyafdan Orta Do.ufya .nanc Gocu,
Ankara: Berikan Yay.nevi.
KARADA. Nurhan (1978). Koy Seyirlik Oyunlar., Ankara: Turkiye .. Bankas. Kultur Yay.nlar..
KARADA. Nurhan (1995). gTurk Tiyatrosunun Kut-Torensel Kaynaklar. ve Koylu Tiyatrosuh,
Tiyatro Ara.t.rmalar. Dergisi 112, s. 65-75.
KOPRULU Mehmet Fuat (1979). gAv.arlarh, .slam Ansiklopedisi, C. 2, .stanbul: MEB Yay.nlar.,
s. 28-38.
MEL.KZADE Tohid (2009). Tarihce-i Darun-ni.at-. Urmiye, Urmiye.
M.NORSKY Vladimir (1984). gUrmiyeh, .slam Ansiklopedisi, C. 13, Ankara: MEB Yay.nlar., s.
59-65.
UCUNCU Kemal (2004). gSozlu Kultur/Tarih Ba.lam.nda Edebi Bir Metin Olarak Otman Baba
Vilayetnamesih, Bilig 28, K.., s. 1-27.
YILDIRIM Dursun (1988). gTarih Yaz.m. ve Sozlu Ortam Kaynaklar.h, Turk Biti.i:
Ara.t.rma/.nceleme Yaz.lar., Ankara: Akca. Yay.nlar., s. 87-101.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com