Buradasınız

TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN OKUMA YÖNTEM-TEKNİKLERİNİ VE ARAÇ-GEREÇLERİNİ KULLANMA DURUMLARI

THE USING CONDITIONS OF IN READING METHODS-TECHNIQUES AND MATERIALS OF THE TURKISH TEACHERS'

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.4786
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Turkish language course is a versatile course. In this scope, turning to numerous methods and techniques is natural and compulsory during studies in relation to the course. In Turkish Language Course Programme (TLCP), reading is deemed fundamental for development of other talents. In order for learning to be effective and permanent, what we learn must appeal to many of our senses. In this scope, in the field of reading, the methods-techniques and tools-equipments must be utilized for raising analytic, questioning, classifying and productive individuals. Turkish language education should be enacted with support of visual and audio texts and should exceed a process performed by lingual text only. The purpose of this research is to identify the Turkish language teachers’ level of use of the methods-techniques and tools-equipments recommended for reading skills designated for 7th and 8th grades Turkish language teaching programme. Research is conducted according to the scanning model. Research sample consists of 298 teachers acting on duty in Bursa province center. For sampling methods, stratified sampling method is used which the probability is known. Data is collected under “Turkish Language Course Programme Reading Skill Methods and Techniques Survey”. The survey developed by researches consists of two interdependent sub-sections. First sub-section is structured with one dimension and consists of 14 articles that include methods and techniques recommended for use in reading field for Turkish language course programme. Second sub-section consists of 15 articles prepared with the goal to identify the frequency of use of the aforementioned tools and equipment with regard to reading field of the participants. In analysis of the data, SPSS 20.0 software, descriptive statistics and t–test analysis were used. According to the findings of the survey; it is observed that teachers tend to focus on oral reading with 87%. In the research where critical reading and reading by asking questions methods are almost at the same rate; reading methods such as verbal choir, reading theatre and memorizing are used less frequently. Additionally, teachers use the teachers’ guidebook with 93% and the course book with 92%. Usage rates of spelling dictionary and dictionaries are very close to each other between the rates of 88-83%; and use of extracurricular reading books remains at 75%. Meanwhile, it was identified that participants do not use the technology in the reading field of Turkish language course, as the rate of use is marked at 67%. Silent and oral reading method emerges as the most used methods for male participants. While oral reading is also the most used method for female participants, association with text emerges as the second most used method. Reading Theater and memorizing methods are the two least used methods for both male and female participants.
Abstract (Original Language): 
Türkçe dersi çok yönlü bir derstir. Bu bakımdan, bu dersle ilgili çalışmalar sırasında birden çok değişik yöntem ve tekniğe başvurulması hem doğal, hem de zorunludur. Türkçe Dersi Öğretim Programı’nda okuma, diğer becerilerin geliştirilmesi için temel olarak görülmüştür. Öğrenmenin etkili ve kalıcı olabilmesi için, öğrendiklerimiz birçok duyumuza hitap etmelidir. Bu anlamda okuma alanındaki yöntem-teknik ve araç-gereçler; analiz yapan, sorgulayan, sınıflayan, üreten bireyler olarak yetiştirilmemiz için kullanılmalıdır. Türkçe öğretimi, yalnızca dilsel metinlerle yürütülen bir süreç olmaktan çıkarılıp görsel, işitsel metinlerle de desteklenerek yürütülmelidir. Bu araştırmanın amacı, Türkçe öğretmenlerinin 7 ve 8. sınıf Türkçe öğretim programında yer alan okuma alanında kullanılması önerilen yöntem-teknikleri ve araç-gereçleri kullanma durumlarının belirlenmesidir. Araştırma tarama modelindedir. Araştırmanın örneklemi Bursa il merkezinde görev yapan 298 öğretmenden oluşmaktadır. Örnekleme yöntemi olarak olasılığı bilinen örnekleme tabakalı (oranlı) örnekleme tekniği kullanılmıştır. Veriler, “Türkçe Dersi Öğretim Programı Okuma Alanı Yöntem ve Teknikleri Anketi” ile toplanmıştır. Araştırmacılar tarafından geliştirilen anket birbirinden bağımsız iki alt bölümden oluşmaktadır. Birinci alt bölüm tek boyutlu bir yapıda ve Türkçe dersi öğretim programı okuma alanında kullanılması önerilen yöntem ve teknikleri içeren 14 maddeden oluşmaktadır. İkinci alt bölüm ise, katılımcıların okuma alanına yönelik olarak, belirtilen araç ve gereçleri kullanım sıklığını belirlemek amacı ile hazırlanmış 15 maddeden oluşmaktadır. Verilerin analizinde SPSS 20.0 programı kullanılmış betimsel istatistikler ve t-testi analizleri kullanılmıştır. Yapılan anketten elde edilen bulgulara göre; öğretmenlerin %87 ile daha çok sesli okuma yönteminde yoğunlaştığı görülmektedir. Eleştirel okuma ve soru sorarak okuma yönteminin neredeyse aynı oranda olduğu araştırmada; söz korosu, okuma tiyatrosu ve ezberleme gibi okuma yöntemleri daha az kullanılmaktadır.Ayrıca öğretmenler %93 oranında öğretmen kılavuz kitabını ve %92 oranında ders kitabını kullanmışlardır. Yazım kılavuzu ve sözlüklerin kullanım oranları % 88-83 arasında birbirine çok yakınken; ders dışı okuma kitaplarının kullanma durumları %75’te kalmıştır. Aynı zamanda ankete katılımcılarının Türkçe dersi okuma alanında teknolojiyi %67 gibi bir oranla çok da fazla kullanmadıkları belirlenmiştir.
1351-1365

REFERENCES

References: 

AKTAŞ, Ş., GÜNDÜZ, O. (2004). Yazılı ve Sözlü Anlatım: Kompozisyon Sanatı, Akçağ Yayınları, Ankara.
AKYOL, H. (2010). Yeni programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri (3. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
AYTAŞ, G. (2005). Okuma eğitimi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, c.3. S.4. ss. 461- 470.
COCHRAN, W.( 1962). Sampling Techiques. Sec. Ed. Nem York ve diğ: John Wiley Sons Inc.
ÇİFTÇİ, Ö. (2007). "İlköğretim 5. Sınıf öğrencilerinin türkçe öğretim programında belirtilen okuduğunu anlamayla ilgili kazanımlara ulaşılma düzeyinin belirlenmesi", Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
ÇOKLUK BÖKEOĞLU, Ö., YILMAZ, K. ( 2005). Üniversite Öğrencilerin Eleştirel Düşünmeye Yönelik Tutumları İle Araştırma Kaygıları Arasındaki İlişki, Kuramdan Uygulamaya Eğitim Yönetimi, S.41 ss. 47-67.
COLLİNS, N. D.
(1996)
. Motivating Low Performing Adolescent Readers, Eric Diggest,Eric Publishing.
DÖKMEN, Ü. (1994). "Okuma becerisi, ilgisi ve alışkanlıkları üzerine psiko-sosyal bir araştırma, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, İstanbul.
ERKUŞ, A. (2011). Davranış bilimleri için bilimsel araştırma süreci. Seçkin Yayıncılık, Ankara.
ERDAMAR, G., DEMİREL, M. ( 2008). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi, Türk Egitim Bilimleri Dergisi, c.6 S.4. ss. 629- 661.
GELBAL, S. (2008). Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Sosyoekonomik Özelliklerinin Türkçe Başarısı Üzerinde Etkisi, Eğitim ve Bilim, c.33, s. 150.
GELDER, T. V.
(2005)
. Teaching Critical Learning: Some Lessons from Cognitive Science, College Teaching, c. 45, S.1, ss. 1-6.
GÖRGEN, İ. (1997). Özetleme ve Bilgi Haritası Oluşturma Öğretiminin Bilgilendirici Bir Metni Öğrenme ve Hatırlama Düzeyine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Ankara.
GÜNEŞ, F. (2009). Türkçe Öğretiminde Günümüz Gelişmeleri ve Yapılandırmacı Yaklaşım, MKÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c.6, S.11, ss. 1-11.
GÜNEYLİ, A. (2003). Metin Türlerine Göre Okuduğunu Anlama Becerisinin Sınanması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi: Ankara Üniversitesi, Ankara.
IŞIK, H. (2002). Öğretmenlik Mesleğinde Okumanın Önemi ve Okuma Kuralları, Çağdaş Eğitim Dergisi, 284, 1-7.
MEB (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6, 7, 8. Sınıflar) Öğretim Programı. MEB Yayınevi, Ankara.
NAS, R. (2003). Türkçe öğretimi, Ezgi Kitabevi, Bursa.
ÖZBAY, M. (2003). Türkçe Öğretiminde Hedef Araç İlişkisinin Ders Kitabı Örneğinde Değerlendirilmesi. TÜBAR, ss.59-69.
ÖZBAY, M. (2009). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II, Ankara: Öncü Kitap.
Turkish Studies
International
Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 8/4 Spring 2013
Türkçe Öğretmenlerinin Okuma Yöntem-Tekniklerini ve Araç-Gereçlerini...
1365
ÖZBAY, M., BAĞCI, H. ve UYAR, Y. (2008). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Okuma
Alışkanlığına Yönelik Tutumlarının Çeşitli Değişkenlere Göre Değerlendirilmesi, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi c. 9, S.15 ss. 117-136.
ÖZER, Z. (1997). Düşünen, Tartışan, Çözüm Üreten Toplum İçin Etkin Öğrenme. , Bilim ve Teknik,
S.355.
ÖZMEN, R. G. (2001). Okuma Becerisi, Konu Alanı Ders Kitabı İnceleme Kılavuzu Türkçe 1-8. (Edt: Leyla Küçükahmet). Nobel Yayın Dağıtım, ss. 26-27, Ankara.
ÖZTÜRK KARAKOÇ, B. (2008). İlköğretim altıncı sınıf Türkçe dersi öğretim programı okuma alanının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
KARASAR, N.(2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Nobel Yayıncılık: Ankara.
KAVCAR, C. (1995). Türkçe Öğretimi, Rekmay Basımevi, Ankara.
KAVCAR, C., OĞUZKAN, F. , SEVER, S. (2003). Türkçe Öğretimi, Engin Yayınevi, Ankara.
KÖKSAL, K. (1999). Okuma - Yazmanın Öğretimi, Pegam A Yayıncılık, Ankara.
METE, G. ( 2012). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Okuma Alışkanlığı Üzerine Bir Araştırma, Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, c.1, S.1, ss. 43- 66.
SEVER, S. (2004). Türkçe öğretimi ve Tam öğrenme (4. Baskı). Anı Yayıncılık, Ankara.
TEMİZKAN, M. (2007). İlköğretim ikinci kademe Türkçe derslerinde okuma stratejilerinin okuduğunu anlama üzerindeki etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
TOPÇUOĞLU, F. (2011). Ana Dili Öğretiminde Beceri Alanları. Kerasus Yayınları, İstanbul.
TRUDEL, H.
(2007)
. "Making data-driven decisions: silent reading," The Teacher Reading, c.61.
S.4. ss. 308-315.
Türk
Di
l Kurumu (2009). Türkçe sözlük. Türk Dil Kurumu Yayını, Ankara.
UNGAN, S. (2008).
Okum
a alışkanlığımızın kültürel altyapısı. Gaziantep Üniversitesi Sosyal
Bilimler Dergisi, 7 (1), 18-228.
ÜNALAN, Ş. (2006). Türkçe öğretimi (3. Baskı), Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
YILMAZ, B. (2004). Öğrencilerin okuma ve kütüphane kullanma alışkanlıklarında ebeveynlerin duyarlılığı. Bilgi Dünyası, 5 (2), 115-136.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com