ANNOTATION METHODOLOGY USED IN SUDI'S ANNOTATED
WORK O F BOSTAN AND ITS CRITIQUE
Journal Name:
- Turkish Studies
Key Words:
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
Classical Turkish poetry is a practice of language based upon
discourse and inference and dependent on piles of words and and
artistical usage of uttarance. Traditional literary art of concealing
meaning and embellishing texts with figures of speech and poetic
devices has found a considerable place for practicum in our classical literature, particularly in poetry. Annotated texts have been written for the hidden layers of meaning to be comprehended and explained. Annotated work of Bostan was written in accordance with the traditional theory of annotation. The studies conducted on literary text annotations were the researches conducted for the purpose of determining the theory of annotation widely held in the period concerned. Annotations added to Bostan start with the definitions of affixes and move on to grammatical analyses of words. Considerably wide explanations are made concerning verbs, nouns, adjectives, pronouns and adverbs. It mainly focuses on the affixes' gramatical meaning and the meaning it inherits throughout the text. The wrong usage of affixes on texts written even before itself and why he does it the right way is pointed out in Bostan's Annotations. Sûdî refers to verces from Quran and rehearses hadithes, quotes Arabic, Persian and Turkish poems. From time to time he points out to the sources of the annotation in hand, initiates examples to a published scientific work. If a certain information was stated previously in order to not fall into repetition of explanation, it is diverted to the previous statement. Figures of speech in the pairs of lines are mentioned. The Annotation which continues with the translation of the sentences, is maintained by the annotations of the remaining verses. Sudi criticizes the previous annotators of Bostan, flags all the appointed mistakes from words to sentences and also cites his favourite ones.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Klasik Türk şiiri şiiri söz ve anlam üzerine kurulu, kelime istifi ve
sanatlı söyleyişe dayalı bir dil uygulamasıdır. Manayı gizleme, söz ve
anlam sanatlarıyla süsleme geleneği klasik edebiyatımızın şiir türünde
en iyi uygulama alanı bulan bir konudur. Gizlenen anlam
katmanlarının anlaşılması ve açıklanması amacıyla şerhler yazılmıştır.
Bostan Şerhi klasik şerh teorisine göre yazılmıştır. Edebî metin şerhi
üzerinde yapılan çalışmalar dönemin şerh teorisini tespite yönelik
araştırmalardır. Bostan Şerhi eklerin tanımlanması ile başlar kelimenin
gramer incelemesiyle devam eder. Bu şerhte fiiller, isimler, sıfatlar,
zamirler ve zarflar hakkında geniş açıklamalar yapılır. Eklerin gramer
anlamları ile metinde kazandıkları anlamaları üzerinde durur.
Kendisinden önce yazılan Bostan Şerhlerinde eklerin kullanmasıyla ilgili
yanlışlıkları belirtir ve neden kendisinin doğru kullandığını açıklar. Sûdî
yeri geldikçe ayetler, hadisler nakleder, Arapça, Farsça ve Türkçe
şiirlerden iktibaslar yapar. Bazen de şerhte geçen bilgiler ile igili
kaynaklar gösterir, bilimsel bir eser neşri hakkında örnekler sunar. Bir
bilgi hakkında daha önceden açıklama yapılmışsa tekrara düşmemek
için açıklama yapılan yere göndermelerde bulunulur. Beyitte geçen
edebî sanatlardan bahsedilir. Cümle tercümesi ve yorumu ile devam
eden şerh, aynı yöntemle diğer beyitlerin şerh edilmesiyle
sürdürülür. Sûdî kendinden önce Bostan'a şerh yazmış şârihlere
reddiyeler yazar, kelime hatalarından cümle hatalarına kadar tespit
ettiği bütün yanlışlara işaret eder, beğendiği şerhleri de belirtir.
- 9