OTHER WORLD IN THE SECOND NEW POETRY:
MIDDLE EAST AND AFRICA
Journal Name:
- Türkiyat Mecmuası
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
The critisizm to the poets who are the representatives of trend called The
Second New in Turkish poetry that they didn’t mentioned the social,
political or current issues is not a correct generalization for all works of
these poets. It must be stated that poets like Sezai Karakoç, Cemal
Süreya, Turgut Uyar, Edip Cansever ve İlhan Berk, namely The Second
New in Turkish poetry, mention various aspects of the Middle East and
Africa. Cemal Süreya tells the history of the Middle East that he thinks it
is the birth place of the civilization comparing with its past and today
through some images dealing with these geographies in terms of
struggling of modernism with the conflict of traditions. The poet
reflecting unfavorable conditions of the Middle East tries to Express his
hopes for future by the help of the power originating from the history of
this geography. As for Turgut Uyar, while he is talking about the
depression caused by modernism, he tells that these geographies are
escape ways. While the Middle East and Africa are included in the poem
as the reflection of contrast of modernism in Edip Cansever and İlhan
Berk, an imaginary relationship is founded between their own personal
impressions, memories and dreams with these geographies. The poet who
gives most places in his poem is Sezai Karakoç. In his poems, these
geographies have been discussed in an approach with a history, culture
and tradition centered. The Middle East which is a very important
geography for the Islamic World is the most significant factor for Sezai
Karakoç that forms the culture and human mentality. In this context, these
geographies find places in his poems in such a way that they reflect the
contrast of the new and old periods and the depression caused by this
adversity.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
edilen şairlerin sosyal, siyasal veya güncel konulara yer vermedikleri
yönündeki eleştiriler, bu anlayışla şiir yazan şairlerin bütün yapıtları için
doğru bir genelleme değildir. Başta Sezai Karakoç olmak üzere, Cemal
Süreya, Turgut Uyar, Edip Cansever ve İlhan Berk gibi II. Yeni olarak
kabul edilen şairlerin eserlerinde Ortadoğu ve Afrika’nın çeşitli yönleriyle
yer aldığını söylemek gerekir. Cemal Süreya, bu coğrafyaları, modernizm
ve gelenek çatışması bağlamında ele alarak, medeniyetin doğduğu yer
olarak düşündüğü Ortadoğu’nun tarihini ve bugününü karşılaştırıp çeşitli
imgeler üzerinden anlatır. Ortadoğu’nun içinde bulunduğu olumsuz
şartları dile getiren şair, geleceğe dair ümitlerini bu coğrafyanın
tarihinden gelen güç sayesinde ortaya koymaya çalışır. Turgut Uyar ise
modernizmin neden olduğu bunalımı anlatırken bu coğrafyaları bir kaçış
yeri olarak anlatır. Edip Cansever ve İlhan Berk’de ise Ortadoğu ve
Afrika yine modernlik karşıtlığının bir yansıması olarak şiire girerken
bazen kendi kişisel intibaları, hatıra ve hayalleriyle bu coğrafyalar
arasında imgesel bağlar kurulur. Şiirinde bu coğrafyalara en çok yer veren
şair ise Sezai Karakoç’tur. Onun şiirlerinde, bu coğrafyalar din, tarih,
kültür ve gelenek merkezli bir yaklaşımla ele alınır. İslam dünyası için
çok önemli bir coğrafya olan Ortadoğu, Sezai Karakoç için aynı zamanda
kültürü ve insan zihnini şekillendiren en önemli etkendir. Bu bağlamda
onun şiirinde bu coğrafyalar eski-yeni dönemlerin zıtlığı ve bu zıtlığın
neden olduğu bunalımı yansıtacak biçimde de kendilerine yer bulurlar.
FULL TEXT (PDF):
- 2