Buradasınız

KARAMANLICA ESERLERDE ĐSLÂM ĐNANCIYLA ĐLGĐLĐ TERĐMLER

ISLAMIC TERMINOLOGY IN KARAMANIAN WORKS

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Turkish speaking Orthodox Christian people who lived in Anatolia called Karamanian or Karamanlides and their language Karamanlidika or Karamanli Turkish.The first written works of Karamanian people who had lived in Anatolia since XIIIth century were first found in XVth century. Since that time, hundreds of Karamanian texts, mostly religious remained till present day. Even though they lived together with Muslim Turks in peace and they supported the National Struggle in the Turkish War of Independence, they were excepted as a part of Greek society because of their religion. Due to the Treaty of Lausanne, Karamanian people were subject to the Greek-Turkish population exchange together with the other Greek people in Anatolia. Karamanian people tried to publish literary works in their new homeland but they could not succeed. Thus, Karamanian literature came to the end at the beginning of the XXth century. In this work, 6 Karamanian works with religious content written in Greek script in different periods are examined: Angeliaforoz, Gennadios Đtikatnamesi, Gülizar-ı Đman-ı Mesihi, Đspat-ı Mesihiye, Yeñi Hazne and Psaltirion. First of all, Islamic terminology of these works are listed alphabetically and then they were examined according to their phonetical and morphological properities. Under each entry, the related sentences from the original works are provided. In the conclusion section, the reasons behind the use of Islamic terms in Karamanian works are discussed.
Abstract (Original Language): 
Anadolu’da Türkçe konusan ve Grek harfleri ile Türkçe yazan Ortodoks Hristiyanlara Karamanlı; bunların konustukları dile de Karamanlıca denmektedir. XIII. yüzyıldan beri varlıkları bilinen Karamanlıların ilk yazılı metinlerine XV. yüzyılda rastlanmıstır. Bu tarihten itibaren yayımlanmıs olan daha çok dinî nitelikteki yüzlerce Karamanlıca eser günümüze kadar ulasmıstır. Yüzyıllarca Anadolu’da Müslüman Türklerle yan yana ve barıs içinde yasamıs olan Karamanlılar, Kurtulus Savası döneminde genellikle Millî Mücadele taraftarı bir tutum sergilemis olmalarına rağmen dinlerinden dolayı Rum milletinden sayılmıslar ve Lozan Barıs Antlasmasının ilgili maddesi gereği diğer Rumlarla birlikte nüfus mübadelesine tabi tutularak Yunanistan’a göç ettirilmislerdir. Karamanlılar, bu yeni vatanlarında da gazete ve dergi çıkararak yahut da kitap yayımlayarak yazılı eserler vermeye çalısmıslar; ancak bu çabalarında muvaffak olamamıslardır. Nihayet Karaman edebiyatı XX. yüzyılın baslarından itibaren fiilen son bulmustur. Bu çalısma için Grek alfabesiyle çesitli dönemlerde yazılmıs dinî muhtevalı Karamanlıca altı eser taranmıstır: Angeliaforoz, Gennadios Đtikatnamesi, Gülizar-ı Đman-ı Mesihi, Đspat-ı Mesihiye, Yeñi Hazne ve Psaltirion. Bu eserlerde geçen Đslâmî terimler, öncelikle fonetik ve morfolojik açıdan incelenmistir. Daha sonra bu terimler madde bası yapılarak alfabetik sıraya konmus, terimlerin metinlerde geçen anlamları verilmistir. Madde baslarının altına da taranan eserlerden ilgili terimin geçtiği örnek cümleler eklenmistir. Metindeki tüm terimlerin toplu olarak görülebilmesi için bu terimlerinin tamamının yer aldığı bir tabloya da yer verilmistir. Sonuç bölümünde ise Karamanlıca kitaplarda Đslâmî terimlerin kullanılma nedenleri tartısılmıstır.
39
62