Buradasınız

TANZİMAT’TAN SONRA EDEBİYAT VE SİYASET: NÂMIK KEMAL VE ZİYA PAŞA ÖRNEĞİ

LITERATURE AND POLITICS AFTER TANZİMAT PERIOD: THE EXAMPLE OF NÂMIK KEMAL AND ZİYA PAŞA

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Namık Kemal and Ziya Paşa were prominent personalities of the Turkish literature emerged after Tanzimat period under the influence of French literature. Beside their literary identity, they conducted with the responsibility of intellectuals and they participated in political activities in order to survive the state.They tried to stop the military, political, social and economical collapse of the system especially after Tanzimat period and give a new shape to the state as taking the model of Western civilisation. Namık Kemal, principally, discussed the idea of "meşveret" (deliberation) in Islam and tried to prove that parliamentary system is not contrary to the Holy Koran. He had written his works mostly poems and in old style at the beginning of his literary life till he met with Şinasi in 1862. After that he accepted concept of political literature and wrote in prose like novels, theatres, historical biographies, literary critics, political essays more than poems. His topics were homeland, people and justice. Despite his essay as a critic to old literature namely "Şiir and İnşa" (poetry and literary composition, Ziya Paşa was not hospitable to the new ideas, he accepted to be fatalist. Namık Kemal and Ziya Paşa became members of the secret Yeni Osmanlılar Cemiyeti (New Ottomans Society) (founded in 1865) and both had to escape abroad because of political and entellectual struggle. They continued their political and literary activities in London and started to print the newspaper of Hürriyet (freedom) there. In this review activities of these two literary men are studied specifically.
Abstract (Original Language): 
Namık Kemal ve Ziya Paşa Tanzimat'tan sonra Fransız edebiyatı etkisi altında oluşan yeni Türk edebiyatının Şinasi’den sonra en önemli temsilcileridir. Hem Namık Kemal hem de Ziya Paşa edebiyatçı kimliklerinin yanında entelektüel sorumluluğu ile hareket ederek devletin içinde bulunduğu kötü durumdan kurtulabilmesi için siyasi faaliyetlerde de bulundular. Özellikle Tanzimat Fermanı'nın ilanından sonra, memlekette başlayan askerî, siyasi, sosyal ve iktisadi çöküşü önlemek ve devlete Batı medeniyetini örnek alarak yeniden şekil vermek amacıyla hareket ettiler. Namık Kemal yazılarında İslam'da meşveret fikrini işlemiş, parlamenter düzenin Kuranıkerim'e aykırı olmadığını ispatlanmaya çalışmıştır. İlk eserlerini daha çok şiir ve eski tarzda kaleme alan Namık Kemal, Şinasi ile 1862 yılında tanışır ve fikre dayalı edebiyat anlayışını benimser. Artık şiirden daha çok roman, tiyatro, tarihi biyografi, edebî tenkit, siyasi makaleler gibi mensur eserlere ağırlık verir. Vatan, millet, hürriyet gibi konuları işler. Ziya Paşa ise eski edebiyatı sorgulayan "Şiir ve İnşa" adlı makalesine rağmen, yeniliğe çok açık olmamış, kaderci bir anlayışı tercih etmiştir. Namık Kemal ve Ziya Paşa gizli kurulan Yeni Osmanlılar Cemiyeti (kuruluşu 1865) üyesi olmuşlar; siyasi ve fikrî mücadeleleri uğrunda yurtdışına çıkmak zorunda kalmışlardır. Siyasi ve edebî çalışmalarına Londra'da devam eden ikili, burada Hürriyet Gazetesi'ni yayımlamaya başlamışlardır. Aşağıdaki incelemede bu iki edebiyatçının çalışmaları ayrıntılı olarak incelenmektedir.
113
128

REFERENCES

References: 

AKÜN, Ömer Faruk, “Namık Kemal’in Kitap Halindeki Eserlerinin İlk
Neşirleri”, Türkiyat Mecmuası, C. XVIII, İstanbul 1976, s. 1-78.
BEYDİLLİ, Kemal, “Yeni Osmanlılar Cemiyeti”, Türkiye Diyanet Vakfı
İslâm Ansiklopedisi (DİA), C. XXXXIII, İstanbul 2013, s. 430-433.
BÖLÜKBAŞI, Rıza Tevfik, “Ziya Paşa ve Şiirleri”, Yeni Sabah, nr. 2174, 9
Haziran 1944.
BUDAK, Ali, Ziya Paşa’nın İroni ve Parodi Şaheseri Zafernâme (Çağdaş
Kuramlarla Bir Satir Analizi), İstanbul 2013.
ÇELİK, Hüseyin, “Usûl-i Meşveret Demokrasi midir?”, Türkiye Günlüğü, S.
31, Kasım-Aralık 1994, s. 97-100.
ÇETİN, Nurullah, “Ziya Paşa”, Tanzimat Edebiyatı, (Ed. İsmail Parlatır),
Ankara 2011, s. 171-173.
DEMİREL, Fatmagül, II. Abdülhamid Döneminde Sansür, İstanbul 2007, s.
173-178.
EMİL, Birol, “Namık Kemal’in Eserlerinde ve Aksiyonunda Üç Temel
Kavram: Hürriyet, Medeniyet, İrade”, Türk Kültür ve Edebiyatından
2-Şahsiyetler, Ankara 1997, s. 73-89.
EMİL, Birol, “Ziya Paşa’da İslâmiyet ve Meşveret (Parlamento) Fikri”, Türk
Kültür ve Edebiyatından 2-Şahsiyetler, Ankara 1997, s. 37-72.
Hadîka
Hürriyet
İbret
KAPLAN, Mehmet, Namık Kemal-Hayatı ve Eserleri, İstanbul 1948, s. 79-
80.
KAPLAN, Mehmet, Şiir Tahlilleri-Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Kadar, C. I,
4. b., İstanbul 1969, s. 23-31.
MARDİN, Şerif, “Yeni Osmanlılar ve Siyasal Fikirleri”, Tanzimat’tan
Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, C. VI, İstanbul 1985, s. 1700-
1701.
MERMUTLU, Bedri, Sosyal Düşünce Tarihimizde Şinasi, İstanbul 2003.
128
Türkiyat Mecmuası, C.24/Bahar, 2014
ÖZGÜL, M. Kayahan, XIX. Asrın Özel Bir Edebiyat Mahfeli Olarak
Encümen-i Şuara, Ankara 2012.
TANPINAR, Ahmet Hamdi, XIX. Asır Türk Edebiyatı Tarihi, İstanbul 2013,
s. 420-421.
TİMUR, Taner, “Nâmık Kemal’in Magosa Sürgünü ve Uluslararası
Politika”, Tarih ve Toplum, S. 31, Temmuz 1986, s. 10-16.
ÜLGENER, Sabri F., “İki Devir ve İki Terkîb-i Bend”, Zihniyet, Aydınlar,
İzm’ler, İstanbul 1983, s. 28-38.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com