Buradasınız

Aile hekimliği asistanları: Özellikleri ve farklılıkları

Family medicine residents: their features and differences

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
doi:10.2399/tahd.09.187

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
O b j e c t i v e : This paper aims t o investigate the features and the dif¬ ferences of the family medicine residents and the residents of the departments the family medicine residents w o r k i n g during their rotations, in the University of Çukurova. M e t h o d s : A total of 99 (79.2%) out of 125 residents w o r k i n g in the departments of internal medicine (IM), pediatrics (PED), gynecology and obstetrics (G&O), general surgery (GS), emergency medicine (EM), psychiatry (PS), and family medicine (FM) participat¬ ed in the study. Data about their demographic features, graduate and undergraduate educational processes, health situations, and social lives were collected using a semi-structured questionnaire. Results: The mean age of the FM residents was higher compared t o the PED and G&O residents (p<0.05). While the percentage of male residents was higher than the female residents in the IM, GS, and EM clinics, the other clinics mostly have female residents (p<0.05). For t he FM residents, t he time period which they served as a general practitioner was longer then the IM, PED, and G&O residents (p<0.05). 8 0 - 9 0% of the PS and G&O residents, half of the IM residents, and 3 0 - 3 5% of the FM and PED residents had succeeded in entering one of their first three choices in the Medical Specialization Exam (MSE) (p<0.05). For t he FM residents the mean frequency of being on call in a month was f o u n d t o be lower compared t o the IM, PED, GS, and EM residents (p<0.001). There were no significant differences between all groups in terms of social life and health situation. Conclusions: There were statistically significant differences in some of the demographic features and graduate and undergraduate edu¬ cational processes between the resident groups. For the family medicine discipline, the l ow percentage of entering one of the first three choices in the MSE, is considered to be important for the development and future of the discipline.
Abstract (Original Language): 
Amaç: Bu çalışmada, Çukurova Üniversitesi'ndeki aile hekimliği asistanları ile rotasyon yaptıkları bölümlerin asistanlarının özelliklerinin incelenmesi ve karşılaştırılması amaçlandı. Y ö n t e m : iç hastalıkları (İH), çocuk sağlığı ve hastalıkları (ÇSH), kadın hastalıkları ve d o ğ um (KHD), genel cerrahi (GC), ilkyardım ve acil (İYA), psikiyatri (PS) ve aile hekimliği (AH) anabilim dallarında çalışan toplam 125 asistanın 99'u (%79.2) çalışmaya katıldı. Demografik özelliklerini, uzmanlık eğitimi ve öncesi süreçlerini, sağlık durumlarını ve sosyal yaşamlarını sorgulayan bir anket uygulan¬ dı. B u l g u l a r : AH asistanlarının yaş ortalaması, ÇSH ve KHD asistanlarının yaş ortalamasına göre daha yüksekti (p<0,05). İH ve GC-İYA bölümlerinde erkek asistan, diğer bölümlerde ise kadın asistan oranı daha yüksek bulundu (p<0,05). A H asistanlarının pratisyen hekim olarak çalıştıkları süre İH, ÇSH ve KHD asistanlarına göre daha uzundu (p<0,05). PS ve KHD asistanlarının %80-90'ının, İH asistanlarının yarısının, A H ve ÇSH asistanlarının % 3 0 - 3 5 ' i n i n Tıpta Uzmanlık Sınavı'nda (TUS) ilk üç tercihlerine girdikleri saptandı (p<0,05). A H asistanlarının son bir aydaki nöbet sıklığı ortalaması İH, ÇSH, GC-İYA, asistanlarınınkinden düşüktü (p<0,001). Sosyal yaşam ve sağlık durumları açısından gruplar arasında anlamlı bir fark bulunamadı. Sonuç: Demografik özellikler, uzmanlık eğitimi ve öncesi süreçle ilgili bazı parametrelerde asistan grupları arasında istatistiksel ola¬ rak anlamlı farklıklar saptandı. Aile hekimliği uzmanlığının TUS'ta tercih sıralamasında ilk üçe girme oranının düşüklüğü disiplinin gelişimi ve geleceği açısından dikkate alınması gereken bir bulgu olarak değerlendirildi.
187-192

REFERENCES

References: 

1.
Ünlüoğl
u I, Özcan, S. Dünyada ve Türkiye'de aile hekimliği, Aile doktorları için kurs notları 1. aşama, Sağlık Bakanlığı, Ankara, 2004; 23-29.
2.
Tıpt
a Uzmanlık Tüzüğü, Resmi Gazete, Sayı: 24790, 19.6.2002.
3.
Ero
l A, Sarıçiçek A, Gülseren fi. Asistan hekimlerde tükenmişlik: Iş doyumu ve depresyonla ilişkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2007; 8: 241-7.
4.
Yavaşçaoğl
u B, Aydın B, Karataş EG, Kaya FN, Özcan B, Kırlı S. Anestezi asistanlarında nöbetin bilişsel işlevler ve ruhsal durum üzerine etkisi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2007; 33: 75-9.
5.
Kocabaşoğl
u N, Vural M, Uludüz DU. Uzman ve asistan statüsündeki bir grup hekimde mesleki doygunluk, depresyon ve çalışma karakteristiği ilişkisinin incelenmesi. Yeni Symposium 2001; 39: 168-73.
6.
Daba
k R, Özçınar M, Sargın M, Tamer I, Orbay E. Asistan doktorlarda tükenme (burnout) sendromu. Türk Aile Hek Drg 2007; 11: 67-71.
7.
Avcı
K, Pala K. Uludağ üniversitesi tıp fakültesinde çalışan araştırma görevlisi ve uzman doktorların yaşam kalitesinin değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2004; 30: 81-85.
8.
Demi
r F, Ay P, Erbaş M, Özdil M, Yaşar E. Istanbul'da bir eğitim hastanesinde çalışan tıpta uzmanlık öğrencilerinde depresyon yaygınlığı ve ilişkili etkenler. Türk Psikiyatri Dergisi 2007; 18: 31-37.
9. Aktuğ IY, Susur A, Keskin S, Balcı Y, Seber G. Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesinde çalışan hekimlerde tükenmişlik düzeyleri. Osmangazi Tıp Dergisi 2006; 28: 91-101.
10.
Asla
n SH, Gürkan SB, Alpaslan ZN, Ünal M. Tıpta uzmanlık öğrencisi hekimlerde tükenme düzeyleri. Türk Psikiyatri Dergisi 1996; 7: 39-45.
11. Tababet Uzmanlık Tüzüğüne göre ihtisas yapanların öğretim alanlarına göre dağılımı. Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi 2005 - 2006 öğretim yılı yükseköğretim istatistikleri.http://www.osym.gov.tr/dosyagoster.aspx: DIL=1&BELGEANAH=29473&DOSYAISIM=23_Tab_Uni.pdf adresinden 22/10/2008 tarihinde erişilmiştir.
12. Cebeci S, Konur M, Özdemir H, Özünal M, Sayalı E, Uzuner A, Ünalan PC, Ünalacak M, Ünlüoğlu I. Aile hekimliği asistanlarının ve anabilim dallarının Türkiye'deki aile hekimliği uygulamaları ve uzmanlık eğitim¬leri ile ilgili düşünceleri, 2007 Raporu. http://www.tahud.org.tr/duyuru- lar.php?dyr=93 adresinden 18/09/2009 tarihinde erişilmiştir.
13. Temte JL, Hunter PH, Beasley JW. Factors associated with research interest and activity during family practice residency. Fam Med 1994; 26:
93-7.
14. Morris BA, Kerbel D, Luu-Trong N. Family practice residents' attitudes toward their academic projects. Fam Med 1994; 26: 579-82.
15. Leahy N, Sheps J, Tracy CS, Nie JX, Moineddin R, Upshur RE. Family physicians' attitudes toward education in research skills during residency: findings from a national mailed survey. Can Fam Physician 2008; 54: 413¬4.
16. Grzybowski S, Thommasen HV, Mills J, Herbert CP. Review of University of British Columbia family practice resident research projects 1990-1997. Fam Med 1999; 31: 353-7.
17.
Akpına
r F, Borlu A, Şarlı ŞM, Balcı E, Horoz D, Gün I, Öztürk Y. Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde ihtisas yapan asistanların yaşam biçimleri ve karşılaştıkları sorunlar. TAF Prev Med Bull 2008; 7: 311-6.
18.
Gülteki
n BK, Söylemez A, Dereboy IF, Çiçek C. Ege ve Adnan Menderes Tıp Fakültelerinde uzmanlık eğitimi tıpta uzmanlık öğrencisi bakış açısı
ile. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi 2006; 7: 17-21.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com