Buradasınız

Orofarengeal tularemi tedavisinde streptomisin kullanımına bağlı vestibülotoksisite gelişimi: Olgu sunumu

Development of vestibulotoxicity by streptomycin usage for treatment of oropharyngeal tularemia: a case report

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Tularemia is a zoonotic disease caused by Francisella tularensis. Clinical forms vary according to the place of entry of bacteria. The main clinical forms are oropharyngeal ulceroglandular, glandular, typhoidal, pneumonic and oculoglandular. The most common form ın Turkey is oropharyngeal. Antibiotic therapy should be initiated early in patients diagnosed with tularemia and streptomycin must be the first choice. Gentamicin, doxycycline or ciprofloxacin may be alternative antibiotics. In this study, we presented a case that developed vestibulotoxicity during streptomycin therapy for oropharyn-geal tularemia
Abstract (Original Language): 
Tularemi, Francisella tularensis'in neden olduğu zoonotik bir hastalıktır. Bakterinin giriş bölgesine göre klinik formlar değişiklik göstermektedir. Tulareminin klinik formları orofarengeal, ülserog-landüler, glandüler, tifoid, pnömonik ve oküloglandüler form olup ülkemizde en çok görülen orofarengeal formdur. Tularemi tanısı konulan hastalarda antibiyotik tedavisine erken başlanmalı ve ilk tercih edilen antibiyotik streptomisin olmalıdır. Alternatif olarak gen-tamisin, doksisiklin veya siprofloksasin tercih edilebilir. Bu çalışmada orofarengeal tularemi tedavisinde streptomisin kullanımına bağlı vestibülotoksisite gelişen bir olgu sunulmaktadır.
26-28

REFERENCES

References: 

1. Penn RL. Francisella tularensis (Tularemia). In: Mandell GL, Bennett JE, Dolin R, editors. Mandell Douglas and Bennett's Principles and Practice of Infectious Diseases. 7th ed. Philadelphia: Churchill Livingstone; 2010. p. 2927-37.
2. Willke A.Tularemi. Ankem Dergisi 2006;20(Suppl.2):222-6.
3.
Helvac
ı S, Gedikoğlu S, Akalın H, Oral HB. Tularemia in Bursa,Turkey: 205 cases in ten years. Eur J Epidemiol 2000;16:271-6.
4. Who guideline on Tularaemia (Internet): Atlanta, GA: Centers for Disease Control and Prevention. http://www.cdc.gov/tularemia/ resources/whotu-larermamanual.pdf/Erişim tarihi: 2/2/2011
5. Akalın H, Helvacı S, Gedikoğlu S. Re-emergence of tularemia in Turkey. Int J Infect Dis 2009;13:547-51.
6. Willke Topçu A. Aminoglikozitler. In: Willke Topçu A, Söyletir G, Doğanay M, editors. Enfeksiyon Hastalıkları ve Mikrobiyolojisi. 3. baskı. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri; 2008. s. 294-303.
7.
Engi
n A, Altuntaş EE, Cankorkmaz L ve ark. Sivas ilinde saptanan ilk tularemi salgını: 29 olgunun değerlendirilmesi. Klimik Dergisi 2011;24:
17-23.
8.
Enderli
n G, Morales L, Jacobs RF, Cross JT. Streptomycin and alterna¬tive agents for the treatment of tularemia: review of the literature. Clin
Infect Dis1994;19:42-7.
9. Guthrie OW. Aminoglycoside induced ototoxicity. Toxicology 2008;249:
91-5.
10. Rizzi MD, Hirose K. Aminoglycoside ototoxicity. Curr Opin Otolaryngol
Head Neck Surg2007;15:352-7.
11. Gilbert DN, Leggett JE. Aminoglycosides. In: Mandell GL, Bennett JE, Dolin R, editors. Mandell, Douglas, and Bennett's Principles and Practice of Infectious Diseases. 7th ed. Philadelphia: Churchill Livingstone; 2010.
p. 359-84.
12.
Şahi
n Ü, Döner F, Koşar A, Arslan A, Tahan V. Streptomisin tedavisine bağlı ototoksisite ve nefrotoksite (olgu sunumu). SDÜ Tıp Fakültesi Der¬gisi 1996;3:87-9.
13. Peloquin CA, Berning SE, Nitta AT et al. Aminoglycoside toxicity: daily versus thrice-weekly dosing for treatment of mycobacterial diseases. Clin
Infect Dis2004;38:1538-44.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com