Buradasınız

Anasayfa » Content

Farklı Programlardaki Lisans Öğrencilerinin Çevreye Yönelik Duyuşsal Eğilimleri

Affective Tendencies of Undergraduate Students in Different Programmes Toward the Environment

Journal Name:

  • Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This research aims to determine whether there is a differentiation in affective tendencies towards the environment of social, class and science teacher trainees from different teaching programs, and through different processes of teaching studies from the university, For this purpose, trends in environmentally oriented affective scale which is published by Wisconsin Center for Environmental education and adapted to Turkish by Karatekin (2011) was applied to 101 students in Department of Social Studies Education, Uşak University; 96 students in department of Classroom Teaching, Gazi University; 108 students in Department of Science Education Teaching, Gazi University; totally 305 teacher trainees in order to measure the affective tendencies of teacher trainees toward the environment. Data analysis was performed using SPSS 15 statistical software. Analysis of the data, descriptive statistics, t-test for unrelated samples, one-way analysis of variance (ANOVA) was used. As a result of research,it is cocluded that all of the teacher trainees’affective tendencies toward the environment of is high but for science teachers ‘the emotional tendencies of environment is more positive than social studies and classroom teaching trainess. However, female teacher trainees, teacher trainees who have sensitive individuals to environment in their families, teacher trainees who have been more in nature, teacher trainees who are more curious about the environment have more positive affective tendencies to environment than male teacher trainees, teacher trainees who haven’t got sensitive individuals to environment in their families, teacher trainees who have been in nature less, teacher trainees who are less curious about the environment. According to these results, it is recommended that environmental education which is given to teacher trainess should increase their sense of curiosity towards the environment and enable them to be more in natural areas and cover their families.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırma; farklı öğretim programlarından ve farklı öğretim süreçlerinden geçerek üniversiteye gelen sosyal bilgiler, sınıf ve fen bilgisi öğretmen adaylarının çevreye yönelik duyuşsal eğilimlerinde bir farklılaşmanın olup olmadığını amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda öğretmen adaylarının çevreye yönelik duyuşsal eğilimlerini ölçmek için Wisconsin Center for Environmental Education tarafından yayınlanan ve Karatekin (2011) tarafından Türkçeye uyarlanan “Çevreye Yönelik Duyuşsal Eğilimler Ölçeği” 2010-2011 eğitim-öğretim yılında Uşak Üniversitesi Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Anabilim Dalında öğrenim gören 101; Gazi Üniversitesi Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalında öğrenim gören 96 ve Gazi Üniversitesi Fen Bilgisi Öğretmenliği Anabilim Dalında öğrenim gören 108 öğretmen adayı olmak üzere toplam 305 öğretmen adayına uygulanmıştır. Verilerin analizi SPSS 15 istatistik programı kullanılarak yapılmıştır. Verilerin analizinde; betimsel istatistik, ilişkisiz örneklemler için t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırma sonucunda tüm öğretmen adaylarının çevreye yönelik duyuşsal eğilimlerinin yüksek olduğu ancak fen bilgisi öğretmen adaylarının çevreye yönelik duyuşsal eğilimlerinin sosyal bilgiler ve sınıf öğretmeni adaylarına göre daha olumlu olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Yine bu araştırmada kadın öğretmen adaylarının erkek öğretmen adaylarına göre; ailesinde çevreye duyarlı birey bulunan öğretmen adaylarının bulunmayan öğretmen adaylarına göre; doğal alanlarda daha çok bulunan öğretmen adaylarının daha az bulunan öğretmen adaylarına göre ve çevreye karşı çok merak duyan öğretmen adaylarının daha az merak duyan öğretmen adaylarına göre çevreye yönelik duyuşsal eğilimlerinin daha olumlu olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda öğretmen adaylarına verilecek çevre eğitiminin onların çevreye yönelik merak duygularını arttıracak, doğal alanlarda daha sık bulunmalarını sağlayacak ve ailelerini de kapsayacak bir nitelikte olması önerilmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-farkli-programlardaki-lisans-ogrencilerinin-cevreye-yonelik-duyussal-egilimleri.pdf
  • 3
23-36
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aksu, Y. (2009). Fen ve Teknoloji İle Sınıf Öğretmenlerinin Çevre Sorunlarına
Yönelik Tutumlarının Belirlenmesi (Burdur İli Örneği), Yayımlanmamış Yüksek Lisans
Tezi, Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Altınöz, N. (2010). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Çevre Okuryazarlık Düzeyleri,
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya: Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri
Enstitüsü.
Arkonaç, A. S. (2005). Sosyal Psikoloji. İstanbul: Alfa Yayınları.
Aydın, H., Doğan, Y. ve Başlar, S. (2007). Ekosistem Kavramı ve Öğretimi, (Editör:
Yunus Doğan) Farklı Ekosistemler ve Çevre Eğitimi, İzmir: Çevkor.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, K. E., Akgün, E. Ö., Karadeniz, Ş. Ve Demirel, F.
(2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Pegem Akademi.
Çabuk, B. ve Karacaoğlu, C. (2003). “Üniversite Öğrencilerinin Çevre Duyarlılıklarının
İncelenmesi”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36
(1-2), 189-198.
Çevre Bakanlığı, (1998). Çevre Notları, Ankara: Çevre Eğitimi ve Yayın Dairesi
Başkanlığı.
Deniş, H. ve Genç, H. (2007). “Çevre Bilimi Dersi Alan Ve Almayan Sınıf Öğretmenliği
Öğrencilerinin Çevreye İlişkin Tutumları Ve Çevre Bilimi Dersindeki Başarılarının
Karşılaştırılması”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
(13), 20-26.
Ergün, M. (1993). İnsan ve Eğitimi, Ankara: Ocak Yayınları.
Ek, N., H., Kılıç, N., Öğdüm, P., Düzgün, G. ve Şeker, S. (2009). “Adnan Menderes
Üniversitesinin Farklı Akademik Alanlarında Öğrenim Gören İlk Ve Son Sınıf
TSA / Yıl: 15 S: 3, Aralık 2011 35
Farklı Programlardaki Lisans Öğrencilerinin
Çevreye Yönelik Duyuşsal Eğilimleri
Öğrencilerinin Çevre Sorunlarına Yönelik Tutumları Ve Duyarlılıkları”, Kastamonu
Eğitim Dergisi, 17 (1), 125-136.
Ekinci, O. (1993). Çevreciliğin ABC’si, İstanbul: Simavi Yayınları.
Erol, G. (2005). “Sınıf Öğretmenliği İkinci Sınıf Öğrencilerinin Çevre ve Çevre
Sorunlarına Yönelik Tutumları”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Denizli: Pamukkale
Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Erol, H. G. ve Gezer, K. (2006). “Prospective Of Elementary School Teachers’
Attitudes Toward Environment And Environmental Problems”, International Journal
of Environmental and Science Education, 1 (1), 65 – 77.
Gezer, K., Çokadar, H., Köse, S. ve Bilen, K. (22-24 Kasım, 2006). “Lise Öğrencilerinin
Çevreye Yönelik Tutumlarının Karşılaştırılması: Buldan Örneği”, Buldan
Sempozyumu ss.71-77.
Gökçe, N., Kaya,E., Aktay, S. ve Özden, M. (2007). “İlköğretim Öğrencilerinin
Çevreye Yönelik Tutumları”, İlköğretim Online, 6 (3), 452-468.
Hogg, A. M. ve Vaughan, M. G. (2007). Sosyal Psikoloji, (Çev: Yıldız, İ. ve Gelmez,
A.). Ankara: Ütopya Yayınevi.
Joseph, B. (2009). Environmental Studies (Second Edition). New Delhi: Tata
McGraw-Hill.
Kağıtçıbaşı, Ç. (2010). Günümüzde İnsan ve İnsanlar, İstanbul: Evrim Yayınevi.
Kaplan, A. (1999). Küresel Çevre Sorunları ve Politikaları, Ankara: Mülkiyeliler
Birliği Vakfı Yayınları.
Kahyaoğlu, M., Daban, Ş. ve Yangın S. (2008). “İlköğretim Öğretmen Adaylarının
Çevreye Yönelik Tutumları”, Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi
Dergisi, (11), 42-52.
Karatekin, K (2011). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Çevre Okuryazarlık
Düzeylerinin Belirlenmesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kaya, E., Akıllı, M. ve Sezek, F. (2009). “Lise Öğrencilerinin Çevreye Karşı Tutumlarının
Cinsiyet Açısından İncelenmesi”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, (18), 43-54.
Kayalı, H. (2010). “Sosyal Bilgiler, Türkçe ve Sınıf Öğretmenliği Öğretmen
Adaylarının Çevre Sorunlarına Yönelik Tutumları”, Marmara Coğrafya Dergisi, (21),
258-268.
Keleş, Ö., Uzun, N. ve Uzun, V. F. (2010). “Öğretmen Adaylarının Çevre Bilinci;
Çevresel Tutum, Düşünce ve Davranışlarının Doğa Eğitimi Projesine Bağlı Değişimi
ve Kalıcılığının Değerlendirilmesi”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (32), 384-
401.
NAAEE. (2000). Excellence in Environmental Education: Guidelines for Learning
(k-12). Rock Spring, GA: North American Association for Environmental Education.
36 TSA / Yıl: 15 S: 3, Aralık 2011
Bülent AKSOY - Kadir KARATEKİN
Nazlıoğlu, D. M. (1991). Çevre Eğitiminin Önemi, Çevre Üzerine, Ankara: Türkiye
Çevre Sorunları Vakfı Yayınları.
Owens, M.A. (2000). The Environmental Literacy of Urban Middle School Teachers.
Unpublished Doctoral Dissertation, Faculty of the Graduate School of Emory
University, USA.
Ökesli, F. T. (2008). Relationship Between Primary School Students’ Environmental
Literacy and Selected Variables in Bodrum, Unpublished Master Dissertation,
Middle East Technical University, Ankara.
Özmen, D., Çetinkaya, Ç. A. ve Nehir, S. (2005). “Üniversite Öğrencilerinin Çevre
Sorunlarına Yönelik Tutumları”, TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 4 (6), 330-344.
Öztürk ve Diğerleri (1998). Çevre Eğitiminde Temel Kavramlar El Kitabı, (Redaktör:
Zafer Ayvaz, İzmir: Çevre Eğitimi Merkezi Yayınları.
Sam, N., Gürsakal, S. ve Sam, R. (2010). “Üniversite Öğrencilerinin Çevresel
Risk Algısı Ve Çevresel Tutumlarının Belirlenmesi”, Akademik Bakış Uluslararası Hakemli
Sosyal Bilimler E Dergisi, (20).
Şama, E. (2003). “Öğretmen Adaylarının Çevre Sorunlarına Yönelik Tutumları”,
Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23 (2), 99-110.
Timur, S. (2011). “Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Çevre Okuryazarlık Düzeylerinin
Belirlenmesi”, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü.
Tolan, Barlas, İsen, Galip ve Batmaz Veysel. (1985). Ben ve Toplum Sosyal Psikoloji
I, Ankara: Teori Yayınları.
Trudi L. Volk and Mcbeth W. (2001). Environmental literacy in the United States,
H. R. Hungerford, W. J. Bluhm, T. L. Volk, J. M. Ramsey (Eds.), Essential Readings In
Environmental Education (2. Edition) , Illinois, Stipes Publishing L.L.C. ss. 73-86.
Ünal, S. ve Dımışkı E. (1999). “Unesco-Unep Himayesinde Çevre Eğitiminin Gelişimi
ve Türkiye’de Ortaöğretim Çevre Eğitimi”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi, 16-17: 142 – 154.
Wisconsin Center for Environmental Education (1994) High school Environmental
Survey. Stevens Point, WI: WCEE.
Wisconsin Center for Environmental Education (1997). Environmental Education
in Wisconsin “are we walking the talk” (26.02.2011 tarihinde http://www.uwsp.edu/
cnr/wcee/PDF/WalkTalk/EEinWI.pdf sitesinden indirilmiştir.)
Yel, M., Bahçeci, Z. ve Yılmaz, M. (2008). Genel Biyoloji, Ankara: Gündüz Eğitim
ve Yayıncılık.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com