Buradasınız

Anasayfa » Content

TÜRK TARIM SEKTÖRÜ VERİMLİLİĞİNİN PARAMETRİK OLMAYAN BİR YÖNTEMLE ANALİZİ

A NON-PARAMETRIC ANALYSIS OF TURKISH AGRICULTURAL PRODUCTIVITY

Journal Name:

  • Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study, the agricultural performances of 81 cities in Turkey were analysed by using the data of 2000-2009 period. The performances were evaluated by calculating the change in total factor efficiency and its components (technical efficiency change and technological change) by using Malmquist efficiency index. The findings reveal that productivity has increased 16% in average due to the technological change. Whereas there is an increase of 23.3% from 2000 to 2009 in technology, there is a decrease of 6% in technical efficiency. This inefficiency, which is the result of decrease in scale efficiency displays scale inefficiency in production throughout the country. Another finding of the study is that the pure technical efficiency has increased 1.1% from 2000 to 2009 which is a sign of increase in efficient input usage throughout the country. For this 10-year period, Ordu has been the city that has made the highest improvement whereas Mardin has displayed the greatest decrease in efficiency.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Çalışmada, Türkiye’deki 81 ilin 2000-2009 dönemi verileri kullanılarak tarım sektörü performanslarıincelenmiştir. Malmquist Verimlilik İndeksi yöntemleriyle illerin tarım sektörü performansı; toplam faktör verimliliğindeki değişme ve bileşenleri (teknik etkinlikteki değişme ve teknolojik ilerleme) hesaplanarak değerlendirilmiştir. Çalışmanın sonunda elde edilen bulgulara göre, Türkiye genelinde teknolojik ilerlemenin etkisiyle verimlilik ortalama %16 artmıştır. 2000 yılından 2009 yılına %23,3’lük bir teknolojik ilerleme yaşanırken, teknik etkinlikte %6’lık bir düşüşgerçekleşmiştir. Ölçek etkinliğindeki azalıştan kaynaklanan bu etkinsizlik, ülke genelinde uygun ölçekte üretim yapılmadığınıgöstermiştir. 2009 yılında saf etkinliğin 2000 yılına göre %1,1’lik artışgösterdiği başka bir deyişle, ülke genelinde uygun girdi kullanımının arttığıda tespitler arasındadır. Bu 10 yıllık dönem için verimlilik değişiminde en fazla ilerleme gösteren il Ordu iken, Mardin negatif yönde en fazla verimlilik değişimi yaşayan il olmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_68426_3_pp_261-282.pdf
  • 1
261-282
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKAL, Z. (1996). İşletmelerde Performans Ölçüm ve Denetimi Çok Yönlü
Performans Göstergeleri. MPM Yayınları: 473, Ankara.
ALDAZ, N. and MILLAN, J.A. (2003). “Regional Productivity of Spanish
Agriculture in A Panel DEA Framework” , Applied Economics Letters, 10:87–
90.
ARMAĞAN, G., ÖZDEN, A. and BEKÇİOĞLU, S. (2010). “Efficiency and Total
Factor Productivity of Crop Productionat NUTS1 Level in Turkey: Malmquist
Index Approach”, Quality & Quantity, 44: 573-581.
AVCI, M.A. ve KAYA, A.A. (2008). “GeçişEkonomileri ve Türk Tarım
Sektöründe Etkinlik ve Toplam Faktör Verimliliği Analizi (1992-2004)”, Ege
Akademik Bakış, 8(2): 843-860.
BALL, E., FARE, R., GROSSKOPF, S. and ZAİM, O. (2005). “Accounting for
Externalities in the Measurement of Productivity Growth: The Malmquist Cost
Productivity Measure”, Structural Change and Economic Dynamics, 16 :374 -394.
BAŞ, İ.M. ve ARTAR, A. (1991). İşletmelerde Verimlilik Denetimi Ölçme ve
Değerlendirme Modelleri. MPM Yayınları: 435, Ankara.
BAŞARIR, A., KARLI, B. and BİLGİÇ, A. (2006). “An Evaluation of Turkish
Agricultural Production Performance”, International Journal Of
Agriculture&Biology, 8 (4): 511-515.
CANDEMİR, M. ve DELİKTAŞ, E. (2006). TİGEM İşletmelerinde Teknik
Etkinlik, Ölçek Etkinliği, Teknik İlerleme, Etkinlikteki Değişme ve Verimlilik
Analizi: 1999-2003. Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü, Ankara.
CHEN, P.C., YU, M.M., CHANG, C.C. and HSU, S.H. (2008). “Total Factor
Productivity Growth in China's Agricultural Sector”, China Economic Review,
19: 580–593.
COELLI. T, (1996). “A Guide to DEAP Version 2.1: A Data Envelopment
Analysis (Computer) Program”, CEPA Working Papers Series, 8.
COELLI, T.J. and RAO, D.S.P. (2003). “Total Factor Productivity in
Agriculture: A Malmquist Index Analysis of 93 Countries, 1980-2000”, CEPA
Working Papers Series, 2:115-134.
DELİKTAŞ, E. and CANDEMİR, M. (2007). “Production Efficiency and Total
Factor Productivity Growth in Turkish State Agricultural Enterprises”, Ege
University Working Papers in Economics, 3.
UluslararasıAlanya İşletme Fakültesi Dergisi 3/1 (2011) 261-282
279
DEMİRCİ, S. (2001). Şeker Fabrikalarının Performans Analizi ve Toplam
Faktör Verimliliklerinin Ölçümü: DEA ve Malmquist İndeks Yaklaşımı. Tarımsal
Ekonomi Araştırma Enstitüsü, Ankara.
DPT, Devlet Planlama Teşkilatı, “Temel Ekonomik Göstergeler”,
http://www.dpt.gov.tr/DPT.portal, 01.03.2011.
FAO, Food and Agriculture Organization. (2003). Compendium of
Agricultural-Environmental Indicators 1989-91 to 2000. FAO, Rome.
FUGLIE, K. and SCHIMMELPFENNIG, D. (2010). “Introduction to The Special
Issue on Agricultural Productivity Growth: A Closer Look at Large,
Developing Countries”, Journal of Productivity Analysis, 33: 169-172.
FULGINITI, L.E. and PERRIN, R.K. (1997). “LDC Agriculture: Nonparametric
Malmquist Productivity Indexes”, Journal of Development Economics, 53:
373-390.
GÜLÇUBUK, B. (2005). “Kırsal Kalkınma”, F. Yavuz (Der.), Türkiye’de Tarım,
Tarım ve Köyişleri BakanlığıYayını, Erzurum.
HAYAMI, Y. and RUTTAN, V. W. (1970). “Agricultural Productivity Differences
among Countries”, The American Economic Review, 60(5): 895-911.
İÇÖZ, Y. (2004). “Verimlilik”, TEAE-Bakış, 5(5): 1-8.
KIANI, A.K. (2008). “An Empirical Analysis of TFP Gains in the Agricultural
Crop-Sub-Sector of Punjab: A Multi-Criteria Approach”, European Journal of
Scientific Research, 24(3): 339-347.
KURUÜZÜM, A. ve KAYA, P. (2011). “Ortaöğretimde Toplam Faktör Verimliliği:
İller Bazında Bir Araştırma” , 16. Dünya Verimlilik Kongresi ve 2010 Avrupa
Verimlilik KonferansıBildiriler, 1: 344-355.
LATRUFFE, L., DAVIDOVA, S. and BALCOMBE, K. (2008). “Productivity
Change in Polish Agriculture: An Illustration of A Bootstrapping Procedure
Applied to Malmquist Indices”, Post-Communist Economies, 20(4): 449-460.
LISSITSA, A., RUNGSURIYAWIBOON, S. and PARKHOMENKO, S. (2007).
“How Far Are the Transition Countries from the Economic Standards of the
European Union? Measuring Efficiency and Growth in Agriculture”, Eastern
European Economics, 45(3) :51-75.
LUH, Y.H., CHANG, C.C. and HUANG, F.M. (2008). “Efficiency Change and
Productivity Growth in Agriculture: A Comparative Analysis for Selected East
Asian Economies”, Journal of Asian Economics, 19: 312-324.
P.KAYA-H.ERDOĞAN AKTAN/Türk Tarım Sektörü Verimliliğinin…
280
MAO, W. and KOO, W.W. (1996). Productivity Growth, Technology Progress,
and Efficiency Change In Chinese Agricultural Production from 1984 to 1993.
Agricultural Economics Report, 362.
NGHIEM, H.S. and COELLI, T. (2002). “The Effect of Incentive Reforms Upon
Productivity: Evidence from the Vietnamese Rice Industry”, The Journal of
Development Studies, 39 (1):74-93.
NIN, A., ARNDT, C. and PRECKEL, P.V. (2003). “Is Agricultural Productivity in
Developing Countries Really Shrinking? New Evidence Using A Modified
Nonparametric Approach”, Journal of Development Economics, 71: 395-415.
NIN-PRATT, A., YU, B. and FAN, S. (2010). “Comparisons of Agricultural
Productivity Growth in China and India” , Journal of Productivity Analysis, 33:
209-233.
ÖNCÜ, S. ve AKTAŞ, R. (2007). “Yeniden Yapılandırma Döneminde Türk
Bankacılık Sektöründe Verimlilik Değişimi”, Yönetim ve Ekonomi, 14 (1): 247-266.
PROKOPENKO, J. (1998). Verimlilik Yönetimi UygulamalıEl Kitabı. MPM
Yayınları: 476, Ankara.
SHAHABİNEJAD, V. and AKBARI, A. (2010). “Measuring Agricultural
Productivity Growth in Developing Eight”, Journal of Development and
Agricultural Economics, 2(9) :326-332.
SUBHASH, C.R. (2004). Data Envelope Analysis: Theory and Techniques for
Economics and Operation Research. Cambridge University Press, New York.
SWINNEN, F.M. and VRANKEN, L. (2010). “Reforms and Agricultural
Productivity in Central and Eastern Europe and the Former Societ Republics:
1985-2005” , Journal of Productivity Analysis, 33: 241-258.
TAKMA, Ç. ve ATIL, H. (2006). “Bootstrap Metodu ve UygulanışıÜzerine Bir
Çalışma 2. Güven Aralıkları, Hipotez Testi ve Regresyon Analizinde Bootstrap
Metodu” , Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 43(2): 63-72.
TARIM, A. (2001). Veri Zarflama Analizi Matematiksel Programlama Tabanlı
Göre Etkinlik Ölçüm Yaklaşımı. Hacettepe Yayınları, Ankara.
TİPİ, T. and REHBER, E. (2006). “Measuring Technical Efficiency and Total
Factor Productivity in Agriculture: The Case of The South Marmara Region of
Turkey”, New Zealand Journal of Agricultural Research, 49: 137-145.
THIRTLE, C., PIESSE, J., LUSIGI, A. and SUHARIYANTO, K. (2003). “Multi-Factor Agricultural Productivity, Efficiency and Convergence in Botswana,
1981–1996”, Journal of Development Economics, 71: 605-624.
UluslararasıAlanya İşletme Fakültesi Dergisi 3/1 (2011) 261-282
281
TONINI, A. and JONGENEEL, R. (2006). “Is The Collapse Of Agricultural
Output İn The Ceecs A Good Indicator Of Economic Performance? A Total
Factor Productivity Analysis”, Eastern European Economics, 44: 32-59.
TOSUN, Ö. ve AKTAN, H.E. (2010). “SSK Hastanelerinin Sağlık Bakanlığı’na
Devrinin Hastane Verimlilikleri Üzerinde Etkileri”, TİSK Akademi, 5(10): 112-129.
TÇVY, TÜRKİYE ÇEVRE VAKFI YAYINI. (1997). Türkiye’nin Tarım Politikasıve
Çevre. TÇV, Ankara.
TÜİK, TÜRKİYE İSTATİSTİK KURUMU. (2008). Tarım İstatistikleri Sorularla
Resmi İstatistikler Dizisi – 5. TÜİK, Ankara.
WEIPING, C. and YING, D. (2007). “Total Factor Productivity in Chinese
Agriculture: The Role of Infrastructure”, Frontiers of Economics in China,
2(2):212-223.
WU, S., WALKER, D., DEVADOSS, S. and LU, Y. (2008). “Productivity Growth
and Its Components in Chinese Agriculture After Reforms”, Review of
Development Economics, 5(3): 375-391.
YAO, S. and LI, H. (2010). “Agricultural Productivity Changes Induced by The
Sloping Land Conversion Program: An Analysis of Wuqi County in the Loess
Plateau Region”, Environmental Management, 45: 541-550.
YOLALAN, R. (1993). İşletmeler ArasıGöreli Etkinlik Ölçümü. MPM Yayınları:
483, Ankara.
ZAİM, O., BAYANER, A. ve KANDEMİR, U. M. (2001). Tarımda İller ve
Bölgeler Düzeyinde Üretkenlik ve Etkinlik. Tarımsal Ekonomi Araştırma
Enstitüsü Yayını, Proje Raporu, 16, Ankara.
ZHENGFE, G. and LANSINK, A.O. (2006). “The Source of Productivity Growth
in Dutch Agriculture: A Perspective From Finance”, American Journal of
Agricultural Economics, 88(3): 644-656.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com