Buradasınız

Destinasyonlarda Müşteri Temelli Marka Değerinin Ölçülmesi ve Marka Değeri Boyutlarının Genel Marka Değeri Üzerindeki Etkileri: Alanya Destinasyonu Örneği

Customer-Based Brand Equity Measurement and the Effects of Brand Equity Dimensions on Overall Brand Equity: Example of Alanya Destination

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
This study, as a tourist destination of Alanya brand equity aims to explore the framework of the brand equity dimensions. Brand equity measurement system is important for monitoring the destination life circle. When it comes to brand equity of a destination, just not enough to make a financial measurement. Tourists' perception of destination equity for the measure and demonstrate the equity of marketing-oriented brand is required. This study is important in terms of being one of a limited number of studies and applied for the first time in Alanya. Questionnaire was used as a data collection technique. The research population is tourists who visited Alanya in July-August in 2012. In this study, "Consumer-Based Brand Equity Scale" is used (Im, Kim, Elliot ve Han, 2012). The first part of the scale, brand awareness, brand image, quality, brand loyalty and overall brand equity consists of 39 propositions for dimensions. As a result, the perceptions related with the brand equities’ in all dimensions have higher. According to their degree of impact on the effective dimensions of brand equity ranking have been identified as brand awareness, brand loyalty, brand image and perceived quality
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma, turistik bir destinasyon olarak Alanya’nın marka değerini, marka değerini oluşturan boyutlar çerçevesinde ortaya koymayı amaçlamaktadır. Marka değerinin ölçülmesi destinasyonun yaşam seyrinin takibi açısından önem taşımaktadır. Söz konusu bir destinasyonun marka değeri olduğunda, sadece finansal ölçüm yapmak yeterli değildir. Turistlerin destinasyona ilişkin değer algılarını ölçmek ve pazarlama odaklı marka değerini de ortaya koymak gerekmektedir. Bu açıdan düşünüldüğünde yapılan çalışmanın, destinasyonunun müşteri temelli marka değerini ölçen sınırlı sayıda çalışmadan biri olması ve Alanya destinasyonunda ilk defa uygulanması bakımından orjinal bir çalışmadır. Araştırmada veri toplama tekniği olarak anket kullanılmıştır. Araştırma konusunun müşteri odaklı marka değeri olması nedeni ile araştırma evrenini Alanya destinasyonunu 2012 Temmuz-Ağustos aylarında ziyaret eden turistler oluşturmaktadır. Araştırmada kullanılan ölçek, Im vd. (2012) tarafından geliştirilen “Tüketici temelli marka değeri ölçeği” den uyarlanmıştır. Ölçeğin birinci bölümü, marka değerini oluşturan boyutlar olan, marka farkındalığı, marka imajı, kalite, marka sadakati ve genel marka değeri boyutlarına yönelik toplam 39 önermeden oluşmaktadır. Araştırma sonucunda, Alanya’nın marka değerine ilişkin algılamaların tüm değer bileşenlerinde yüksek olduğu, destinasyonun genel marka değeri üzerinde etkili olan bileşenlerin sıralamasının etki derecelerine göre, marka farkındalığı, marka sadakati, marka imajı ve algılanan kalite olduğu tespit edilmiştir.
143-161

REFERENCES

References: 

AAKER, A. David. (1991), Managing Brand Equity: Capitalizing on the Equity of a Brand Name, New York, The Free Press.
AAKER, A. D. (2009), Güçlü Markalar Yaratmak, Çev: Erdem Demir, İstanbul, MediaCat.
AKTUĞLU, I. Karpat. (2004), Marka Yönetimi, İstanbul, İletişim Yayınevi.
ALTUNIŞIK R., COŞKUN R., BAYRAKTAROĞLU S., YILDIRIM E. (2004), Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: SPSS
Uygulamalı, 3. Baskı, Sakarya Kitabevi, İstanbul.
AR, A.A. (2004), Marka ve Marka Stratejileri, Ankara, Detay Yayıncılık.
ATILGAN, E. (2005), Marka Değeri Belirleyicilerin Uluslar arası Analizi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Yayımlanmamış Doktora Tezi, Antalya.
AVCILAR, M. Y. (2008), “Tüketici Temelli Marka Değerinin Ölçümü”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1):
11-30.
BAŞ, M., ve AKTEPE, C. (2008), Marka Bilgisi Sürecinde Marka Farkındalığı ve Algılanan Kalite İlişkisi (Beklenti) ve GSM Sektörüne
Yönelik Bir Analiz, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(1): 81–96.
BAYDAŞ, (2007), “Pazarlama Açısından Markanın Finansal Değeri ve Dış Ticaret İşletmelerinde Bir Uygulama”, Ahmet Yesevi
Üniversitesi Mütevelli Heyet Başkanlığı, Bilig, Yaz / 2007, Sayı 42: 127-148.
BIRD, M., EHRENBERG, A.S.C. (1966), “Non-awareness and non-usage”, Journal of Advertising Research, Vol.6, No.4: 4-9.
DE CHERNATONY, Leslie., MCDONALD, H.B.M. (2003), Creating Powerful Brands, Burlington, Elsevier/Butterworth-Heinemann.
DURUKAN, T. ve KARTAL, C. (2008), Küresel Ekonomilerde Markanın Finansal Değeri Nasıl Belirlenir? Küresel İşletmelerin Marka
Değerlemesine Yönelik Kavramsal Bir Çalışma, Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, C 1/1: 25–32.
ERDEM, T., YING, Z., VALENZUELA, A. (2004), “Performance of store brands: a crosscountry analysis of consumer store-brand
preferences, perceptions, and risk”, Journal of Marketing Research, Vol. 41, No.1: 86-101.
ERDİL, T.S., UZUN, Y. (2009), Marka Olmak, İstanbul: Beta Yayıncılık.
FARQUHAR, P.H. (1989), Managing Brand Equity, Marketing Research, September, Vol: 1: 24–56.
HACIOĞLU, N., KÖROĞLU, A., KÖROĞLU, Ö. (2007), Profesyonel Turist Rehberlerinin Meslekte Uzmanlaşma Eğilimlerinin
Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma, I. Ulusal Türkiye Turizm Kongresi, 07-08 Eylül, Sakarya: 685-700.
HENDERSON, W.. P., COTE, J. A., LEONG: M., SCHMITT, B. (2003), Building Strong Brands in Asia: Selecting the Visual
Components of Image to Maximize Brand Strenght, Research in Marketing, Vol.20: 297-313.
İLBAN, M. (2008), “Seyahat Acenta Yöneticilerinin Destinasyon Marka İmajı Algıları Üzerine Bir Araştırma”, Ege Akademik Bakış
Dergisi, Sayı:8 (1): 121-152.
IM, H., KIM: , ELLIOT: , HAN, H. (2012), “Conceptualizing Destination Brand Equity Dimensions From a Consumer-Based Brand
Equity Perspective”, Journal of Travel and Tourism Marketing, Vol.29: 385-403.
KAVAS, A. (2004), “Marka Değeri Yaratma”, Pazarlama ve İletişim Kültür Dergisi, C: 3, No.8: 16-25.
KELLER, K. L. (2008), Strategic Brand Management: Building, Measuring and Managing Brand Equity, New Jersey: Pearson Prentice
Hall.
KELLER, K.L. (2003), Strategic Brand Management: Building, Measuring, and Managing Brand Equity, Second Edition, Prentice Hall,
New Jersey, USA.
KELLER, K. L. (2000) , “The Brand Equity Report Card”, Harvard Business Review, January: 147-157.
KELLER, K. L. (1993), “Conceptualizing, Measuring, And Managing Customer-Based Brand Equity”, Journal of Marketing; 57(1): 1-22.
KIM, H. B., KIM, W. G., AN, J. A. (2003), “The Effect of Consumer-Based Brand Equity on Firms” Financial Performance, The Journal
of Consumer Marketing, Vol: 20, 4/5: 335–351.
KOTLER, P., GERTNER, D. (2002) ‘Leveraging export brands through a tourism destination brand’, Journal of Brand Management,
Vol. 9, No.4/5: 249–261.
LASSAR, W., MITTAL, B., SHARMA, A. (1995), “Measuring Customer-Based Brand Equity”, The Journal of Consumer Marketing,
12(4): 11-19.
LAU, G. T., LEE: H. (1999), Consumer’s Trust in a Brand and the Link to Brand Loyalty, Journal of Market Focused Management,
Vol.4: 341–370.
MARANGOZ, M. (2007), “Tüketici Davranışı Temeline Göre Marka Değerinin Ölçülmesine Yönelik Bir Araştırma”, Öneri Dergisi,
7(28): 87-96.
MYERS, C. A. (2003), “Managing Brand Equity: A Look At Impact Of Attributes”, The Journal of Product and Brand
Management,12(1): 39-49.
NAKİP, M. (2003), Pazarlama Araştırmaları Teknikler ve (SPSS Destekli) Uygulamalar, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
ULUSLARARASI ALANYA İŞLETME FAKÜLTESİ DERGİSİ 4/3 (2012)
161
NETEMEYER R. G., KRISHNAN, B., PULLI, C., WANG, G., YAĞCI, M., DEAN, D., RICKS, J. and WIRTH, F. (2004), “Developing
and Validating Measures of Facets of Customer-Based Brand Equity”, Journal of Business Research, Vol.57: 209–224.
ODABAŞI, Y. ve OYMAN, M. (2004), Pazarlama İletişimi Yönetimi, İstanbul, MediaCat Yayınları.
PAPPU, R., QUESTER, P, G. and COOKSEY, R. W. (2005), “Consumer-Based Brand Equity: Improving the Measurement-Emprical
Evidence”, Journal of Product and Brand Management, Vol.14, No. 2/3: 143–154.
PRASAD, K. and DEV, C. S. (2000), “Managing Hotel Brand Equity: A Customer-Centric Framework for Assessing Performance”,
Cornell Hotel and Restaurant Administration Quarterly, Vol.41, No. 3: 22–31.
SEETHARAMAN, A., AZLAN, Z., MOHD, B. and GUNALAN, N. S. (2001), “A Conceptual Study on Brand Valuation”, The Journal
of Product and Brand Management, Vol.10, 4/5: 243–256.
SIMON, C. J. and SULLIVAN, M. W. (1993). "The Measurement And Determinants Of Brand Equity: A Financial Approach".
Marketing Science, Vol.12, No 1: 28-52.
TOSUN N. B.(2010), İletişim Temelli Marka Yönetimi, Beta Yayınevi, İstanbul.
TUOMINEN, P. (1999), “Managing Brand Equity, Liketaloudellinen Aikakauskirja”. The Finnish Journal of Business. Vol: 48 (1): 65–
100.
VAZQUEZ, R., DEL RIO, A.B., IGLESIAS, V. (2002), “Consumer-Based Brand Equity: Development and Validation of a
Measurement Instrument”, Journal of Marketing Management, 18(1/2): 27-48.
YASİN, N. M., NOOR, M. N., MOHAMAD, O. (2007), “Does Image of Country-of-Origin Matter to Brand Equity?”, Journal of
Product & Brand Management, Vol.16, No. 1: 38-48.
YAVUZ, M. C. (2007,. Uluslararası Destinasyon Markası Oluşturulmasında Kimlik Geliştirme Süreci: Adana Örneği, Yayınlanmamış
Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Adana.
YOO, B. ve DONTHU, N., LEE, S. (2000), “An Examination of Selected Marketing Mix Elements and Brand Equity”, Journal of
Academy of Marketin Science, 28 (2): 195-211.
YÜCE, A. (2010), Bütünleyici Bir Model İle Marka Değeri Ölçümü, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış
Doktora Tezi, Erzurum.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com