Buradasınız

Ölçme ve değerlendirmeye yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi ve sosyal bilgiler öğretmenlerinin tutum düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi1

Developing an attitude scale assessment and evaluation and analyzing of social studies teachers attitude levels in terms of several variables

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
This research was made with the aim to develop an “Attitude Scale for Assessment and Evaluation” to determine teachers’ attitudes towards assessment and evaluation, besides it is aimed to put forth If the social studies teachers’ attitude levels are differed or not in terms of variables “gender”, “age”, “seniority” and “settlement”. The 549 social studies teachers from all provinces of Turkey who joined to in-service training seminars organized by the Ministry of National Education constitute the study group. As a result of research, the scale consisted of 22 items and three factors. As a result of scale measurements, it is identified that social studies teachers’ attitude levels are not high enough towards assessment and evaluation and there is not a differentiation according to the variables “gender”, “age”, “Professional level of seniority” and “the settlement of the task”.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırma, öğretmenlerin ölçme ve değerlendirmeye yönelik tutumlarının belirlenebilmesi için “Ölçme ve Değerlendirmeye İlişkin Tutum Ölçeği”nin geliştirilmesi ve sosyal bilgiler öğretmenlerinin tutum düzeylerinin cinsiyet, yaş, kıdem ve görev yapılan yerleşim birimi değişkenleri açısından faklılık gösterip göstermediğini ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Çalışma grubunu, Milli Eğitim Bakanlığı tarafından düzenlenen hizmetiçi eğitim seminerlerinde Türkiye’nin tüm illerinden katılan 549 sosyal bilgiler öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda, ölçek 22 madde ve üç faktörden oluşmuştur. Ölçekle yapılan ölçümler sonucunda sosyal bilgiler öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirmeye yönelik tutum düzeylerinin yeterince yüksek olmadığı, cinsiyet, yaş, kıdem ve görev yapılan yerleşim birimine değişkenlerine göre bir farklılaşma olmadığı belirlenmiştir.
398-415

REFERENCES

References: 

Akdağ, G. & Ekmekçi, S. (2012). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin ölçme- değerlendirmeye ilişkin yeterlilik algıları ve görüşleri (Adıyaman ili örneği). X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, 27-30 Haziran, Niğde.
Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve psikolojide ölçme: Klasik test teorisi ve uygulaması. Ankara: OSYM Yayınları.
Binbaşıoğlu, C. (1983). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Binbaşıoğlu Yayınevi.
Blerkom, M. L. V. (2009). Measurement and statistic for teachers. New York: Taylor and Francis Group.
Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Çakan, M. (2004). Öğretmenlerin ölçme-değerlendirme uygulamaları ve yeterlik düzeyleri: İlk ve ortaöğretim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 37(2), 99-114.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyükötürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Eğri, G. (2006). Coğrafya öğretmenlerinin ölçme değerlendirme yapabilme yeterliliği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Erdoğdu, M. Y. (2010). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirmeye yönelik tutumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi, International Conference on New Trends in Education and Their Implications 11-13 November, Antalya.
Erdoğdu, M. Y. & Kurt, F. (2012). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yeterlik algılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Elektronik Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(2), 23-36.
Erkuş, A. (2006). Sınıf öğretmenleri için ölçme ve değerlendirme, kavramlar ve uygulamalar. Ankara: Ekinoks Yayınları.
Fraenkel, J. R. & Wallen, N. E. (2006). How to design and evaluate research in education. Boston: McGraw-Hill.
Gelbal, S. & Kelecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 135-145.
Gök, B. & Şahin, A. E. (2009). İlköğretim 4. ve 5. sınıf öğretmenlerinin değerlendirme araçlarını çoklu kullanımı ve yeterlik düzeyleri. Eğitim ve Bilim, 34(153), 127-143.
Hair, J. F., Anderson, R. E., Tatham, R. L. & Black, W. C. (1998). Multivarite data analysis. New Jersey: Prentice Hall.
Jeong, J. (2004). Analysis of the factors and the roles of hrd in organizational learning styles as identified by key informants at selected corporations in the Republic of Korea. Unpublished Doctoral Thesis, Texas A&M University. USA
Jöreskog, K. G. & Sörbom, D. (1993). Lirsel 8: Structural equation modeling with the SIMPLIS command language. Lincolnwood: Scientific Software International, Inc.
Karaca, E. (2006). Öğretimde planlama ve değerlendirme dersine yönelik bir tutum ölçeği geliştirme. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, 213-230.
Karacaoğlu, Ö. C. (2008). Öğretmenlerin yeterlilik algıları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 70-97.
Kline, P. (1994). An easy guide to factor analysis. London: Routledge.
Likert, R. (1932). A techniques for the measurement of attitudes. Archives of Psychology, 140, 5-53.
Özdamar, K. (1997). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi I. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Fen Fakültesi Yayınları.
Çalışkan, H., Yazıcı, K. (2013). Ölçme ve değerlendirmeye yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi ve sosyal bilgiler
öğretmenlerinin tutum düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. International Journal of Human Sciences.
10(1), 398-415.
413
Özdemir, S. M. (2010). İlköğretim öğretmenlerinin alternatif ölçme ve değerlendirme araçlarına ilişkin yeterlikleri ve hizmet içi eğitim ihtiyaçları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(4), 787-816.
Sharma, S. (1996). Applied multivariate techniques. New York: John Wiley & Sons Inc.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlik. Ankara: Seçkin Yayınları
Tabachnick, B. G. & Fidel, L. S. (2001). Using multivariate statistics. Needham Heights, MA: Allyn & Bacon.
Tekindal, S. (2002). Okullarda ölçme ve değerlendirme yöntemleri. Kocaeli: Evrim yayınevi ve Bilgisayar San.Tic. Ltd.Şti.
Temel, A. (1991). Ortaöğretimde ölçme ve değerlendirme sorunları. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 18, 23-27.
Turgut, F. (1977). Eğitimde ölçme ve değerlendirme metotları. Ankara: Nüve Matbaası.
Üstüner, M. (2006). Öğretmenlik mesleğine yönelik tutum ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 45, 109-127.
Yanpar, T. (1992). Ankara ilkokullarındaki ikinci devre öğretmenlerinin öğretmenlik mesleği ve konu alanlarıyla ilgili eğitim ihtiyaçları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Yayla, G. (2011). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin tecrübeleriyle alternatif ölçme ve değerlendirme yaklaşımlarına yönelik öz yeterlilikleri arasındaki ilişki. 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications, 27-29 April, Antalya.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com