Buradasınız

Anasayfa » Content

Genç seçmenler gözüyle siyasal ürün (siyasi lider) özellikleri: Ankara’daki üniversite öğrencileri üzerine bir çalışma

An evaluation of the attributes of a political product (political leader) by young voters: A research on the students at the universities in Ankara

Journal Name:

  • Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2008

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In democratic countries, the way of a political party to get in depends on convincing adequate number of voters to politically buy its political product package presented in political market during the election campaign. Political leader is assumed to be one of the most important –even the most important- components of the political product package almost in all over the world. Thence, political leader has a considerable significance in the entire political package of a party and the characteristics of him/her are the primary determinant of the quality of it. Especially in the markets as in Turkey that votes mostly tend to cluster considering the characteristics of the political leader, the mentioned characteristics play an important role in voting decision process. Though the proportion of university students to total number of voters in Turkish political market is not so much, the market is mostly composed of young voters. Nonetheless, as university students compose of the highest-educated proportion of total voters, they relatively have great potential as a pressure group in respect of affecting political decisions and being an opinion of policy. In consequence, it may be assumed that this group has a specific political weight. To be aware of the characteristics that university students seek in a political leader is a topic of interest in both political practices and political marketing theory. This study presents the results of a survey conducted on a sample of 500 students educating in different universities in Ankara. The survey aims to find out the desired characteristics of a political leader in the eyes of university students and to rank them in a known set according to their importance levels. The findings of the study seem to be interesting in scope of both political parties and field of political marketing.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Demokratik ülkelerde bir siyasi partinin iktidar olabilmesinin yolu, sahip oldukları siyasal ürün paketini siyasal pazarda seçmenlerin beğenisine sunarak, onların siyasal satın almada bulunmalarını sağlamak ve yeterli miktarda seçmeni buna –siyasal satın almaya- ikna etmektir. Siyasi lider, hemen hemen bütün dünyada siyasal ürün paketinin en önemli parçalarından birisi, -hatta en önemlisi- olarak kabul edilmektedir. Bu yönü itibarıyla siyasi lider, toplam ürün paketi içerisinde önemli bir ağırlığa sahiptir ve liderin niteliği, siyasal ürün paketinin toplam niteliğini belirleyici durumdadır. Siyasi liderde bulunması beklenen özellikler, -özellikle Türkiye gibi seçmenlerin partiden daha çok onun liderine bakarak oy verdikleri siyasal pazarlarda- seçmenlerin oy kararlarında önemli bir rol oynamaktadır. Türkiye gibi nüfusunun çok büyük bir kısmını gençlerin oluşturduğu bir siyasal pazarda -üniversite öğrencilerinin sayısı toplam seçmenler içerisinde çok büyük bir miktara karşılık gelmese de- hedef seçmen grubu içerisinde eğitim-öğretim düzeyi bakımından en yüksek grubu oluşturmaları; çevrelerindeki kişilerin siyasal kararlarını etkileme, toplumda siyasal kanaat belirtme ve baskı unsuru olma gibi hususlar bakımından diğer seçmen gruplarına kıyasla göreceli olarak daha yüksek bir potansiyele sahiptirler. Dolayısıyla bu seçmen grubunun kendine ait bir siyasi ağırlığı bulunduğu varsayılabilir. Bu grubun bir siyasi liderde aradıkları özelliklerin bilinmesi, hem siyasal pratik hem de siyasal pazarlama teorisi bakımından ilgi çekicidir. Bu çalışma, Ankara’da farklı üniversitelerdeki 500 adet öğrenci üzerine uygulanan bir anket çalışmasına dayalı olarak üniversiteli seçmenlerin siyasi liderde bulunmasını istedikleri özellikleri tespit ve bilinen bir set içerisinde hangi özelliklerin ne derece önemli olduğunu ortaya belirlemek amacıyla düzenlenen bir çalışmanın sonuçlarını sunmaktadır. Çalışmadan ortaya çıkan bulgular hem siyasi partiler hem de siyasal pazarlama açısından dikkat çekici gözükmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_161047_5_pp_1-31.pdf
  • 1
1-31
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKYOL, A. (2002), “Politik Pazarlama, Siyasi İlişkiler Açısından Halkla Temas Teknikleri ve Halkla İlişkiler”, www.anap.org.tr.
AMMETER, A. P., C. DOUGLAS, W. L. GARDNER, W.A. HOCHWATER and G.R. FERRIS (2002), “Toward a Political Theory of Leadership”, The Leadership Quarterly, Vol.13, pp.751-756.
AYDIN, K. ve V. ÖZBEK (2004), “Ailenin Seçmen Davranışları Üzerindeki Etkisi”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2004/2, ss.144-167.
BANIES, P. R., B. R. LEWIS and D. A. YORKE (1999), “Co-ordinating Political Campaigns: A Marketing Planning Perspective”, Journal of Political Marketing, Vol. 5, No.2, pp. 1-20.
BANIES, P. R. and J. EGON (2001), “Marketing and Political Campaigns: Mutually exclusive or exclusively mutual?”, Qualitative Market Research An International Journal, MCB University Press, ISSN 1352-2752, Vol. 4, No. 1, pp. 25-33.
BAUER, H. H., F. HUBER and A. HERRMANN (1996), “Political Marketing: An Information-Economic Analysis”, MCB University Press, 0309-0566, European Journal of Marketing, Vol. 30, No. 10/11, pp. 152-165.
BAYRAKTAROĞLU, G. (2002), “Geleneksel Pazarlamada Politik Pazarlamanın Yeri”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 4, Sayı 3.
BONGRAND, M. (1991), Politikada Pazarlama, Çeviren: Fatoş ERSOY, İletişim Yayınları, İstanbul.
BOWLER, S., T. DONOVAN and K. FERNANDEZ (1996), “The Growth of the Political Marketing Industry and the California Initiative Process”, European Journal of Marketing, MCB University Press, 03009-0566, Vol. 30, No. 10/11, pp. 166-178.
BRENNAN, R. (2003), “Does Political Marketing Need the Concept of Customer Value?”, Paper Presented at the Political Marketing Conference, London.
BULUT, A. (1994), “Erzurum’da Seçmenlerin Politik Pazarlama Uygulamalarına İlişkin Görüşleri ve Tercihleri Üzerine Bir Saha Araştırması”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Z. F. Fındıklıoğlu Araştırma Merkezi, Yayın No: 186, Erzurum.
BUTLER, P. and N. COLLINS (1996), “Strategic Analysis in Political Markets”, European Journal of Marketing, MCB University Press, 03009-0566, Vol. 30, No. 10/11, pp. 25-36.
BUTLER P. and N. COLLINS (2001), “Payment on delivery: Recognising constituency service as political marketing”, European Journal of Marketing, Vol. 35, No. 9/10, pp. 1026-1037.
CLEMENTE, M. N. (1992), The Marketing Glossary , New York, NY: Amocon
ÇATI, K. ve S. ASLAN (2003), “Politik Pazarlama Açısından Seçmen Kararlarında Etkili Olan Faktörler ve Sivas Örneği”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 3-4, Cilt: 17, s. 267.
ÇİFTLİKÇİ, A. (1999), “Siyaset Pazarlaması ve Siyasi Partilerin Malatya’daki Uygulamaları” , İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Pazarlama Bilim Dalı, Yayınlanmış Doktora Tezi.
DEAN, D. (2004), “A Faustian Pact? Political Marketing and the Authoritorian Personality”, Journal of Public Affairs, Vol.4, No.3. pp.100-105.
Polat, C., Külter, B. (2008). Genç seçmenler gözüyle siyasal ürün (siyasi lider) özellikleri: Ankara’daki
üniversite öğrencileri üzerine bir çalışma. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi [Bağlantıda]. 5:1.
Erişim: http://www.insanbilimleri.com
29
DELUCA, J. R. (1999), Political Savy: Systematic Approaches to Leadership Behind the Scenes, Berwyn, PA: EBG Publications.
DOUGLAS, C. and A. P. AMMETER (2004), “An Examination of Leader Political Skill and its Effect on Ratings of Leader Effectiveness”, The Leadership Quarterly, Vol.15, pp.537-550.
FERRIS, G. R. and P. L. PERREWE (2002), “Social Effectiveness in Organizations Construct Validity and Directions for Future Research”, Journal of Leadership and Oanizational Studies, Vol.9, pp.49-63.
FIRAT, A. F. and C. J. SHULTZ (1997), “From Segmentation to Fragmentation: Markets and modern marketing strategy in the postmodern era”, European Journal of Marketing,Vol. 31, No. 3/4, pp. 183–207.
FLETCHER, W. (1997), “Marketing is not a Johny Come Lately to Politics”, Marketing, April 17th, pp.5.
GRONROOS, C. (1984), “A service quality model and its marketing implications” European Journal of Marketing, Vol. 18, No. 4, pp. 36-44.
GÜLTEKİN, B. (2001), “Siyasal Pazarlama”, 6. Ulusal Pazarlama Kongresi, Erzurum Atatürk Üniversitesi İ.İ.B.F., ss. 1-7.
HARROP, M. (1990), “Political Marketing” , Parliamentary Affairs, Vol.43, 277-291.
HAYES, B. C. and I. MCALLISTER (1996), “Marketing Politics to Voters: Late deciders in the 1992 British election”, European Journal of Marketing, MCB University Press, 03009-0566, Vol. 30, No. 10/11, pp. 127-139.
HENNEBERG, S. C. (1996), “Second Conference on Political Marketing: Judge Enstitute of Management Studies”, Journal of Marketing Management, Vol.12, No. 27/29, pp. 777-783.
HENNEBERG, S. (2005), “Leading or Following? A Theoritical Analysis of Political Marketing Posture”, Journal of Political Marketing, Vol.5, pp. 90-115.
HOLBROOK, M. (1995), Consumer Research: Introspective Essays on The Study of Consumption, Thousand Oaks, CA, Sase.
HTTP1: http://www.konrad.org.tr/secim/index.php
HTTP2: http://en.wikipedia.org/wiki/U.S._presidential_election,_2000
İSLAMOĞLU, H. (2002), Siyaset Pazarlaması Toplam Kalite Yaklaşımı, Beta Yayınları, İstanbul.
KALAYCIOĞLU, E. (1991), “The Shapping of the Party Preferences in Turkey: Coping with post-cold War Era”, New Perspectives on Turkey, s. 30-42.
KALAYCIOĞLU, E. ve A. Y. SARIBAY (2000), “Türkiye’de Politik Değişim ve Modernleşme”, Alfa Yayınevi, İstanbul.
KIŞLALI, A. T. (1987), Siyaset Bilimi , Ankara: Ankara Üniversitesi Basın Yayın Yüksekokulu Yayınları.
KOTLER, P. (1975), “Overview of Political Candidate Marketing”, Marketing for Nonprofit Organizations, Englewood Cliffs, Prentice Hall Inc., pp. 1026-1037.
KOTLER, P. and A. ANDERSON (1991), Strategic Marketing For Nonprofit Organizations, New York.
KURTULUŞ, K. (1992), Pazarlama Araştırması, Avcıol Basın-Yayın Dağıtım, İstanbul.
KURTULDU, H. ve F. KIRKBİR (2005), “Siyaset Pazarlaması ve Demografik Özelliklerin Parti Seçimine Etkileri”, Pazarlama Dünyası Dergisi, Yıl: 19, Sayı: 2005-1, s. 58.
Polat, C., Külter, B. (2008). Genç seçmenler gözüyle siyasal ürün (siyasi lider) özellikleri: Ankara’daki
üniversite öğrencileri üzerine bir çalışma. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi [Bağlantıda]. 5:1.
Erişim: http://www.insanbilimleri.com
30
LEES-MARSHMENT, J. (2003), “Political Marketing: How to Reach That Part of Gold”, Journal of Political Marketing, Vol.2, No.1, pp.1-32.
LEVELOCK, C.H. and C. B. WEINBERG (1990), Public and Nonprofit Marketing , San Francisco.
LİMANLI, M. (1991), “Siyasal Pazarlama”, Pazarlama Dünyası, Yıl: 5, Sayı: 29, s. 29-39.
LLOYD, J. (2003), “Square Peg, Round Hole? Can Marketing-based Concepts such as the ‘Product’ and the ‘Marketing Mix’ Have a Useful Role in the Political Arena?”, Handbook of Political Marketing, pp.105–148.
LOCK, A. and P. HARRIS (1996), “Political Marketing Vive Le Difference”, European Journal of Marketing, MCB University Press, 0309-0566, Vol. 30, No. 10/11, pp. 14-24.
LUTHANS, F. (2002), “Positive Organizational Behavior: Developing and Managing Psychological Strengths”, Academy of Management Executive, Vol.16, pp.57-72.
MANOLOV, G. L. (2002), “Siyaset Pazarının Karanlık ve Görünen Yüzü”, www.uludag-iibfdergisi.html
MARLAND, A. (2003), “Marketing Political Soap: A Political Marketing View of Selling Candidates like Soap, of electioneering as a ritual, and of electoral military analogies”, Journal of Public Affairs, Vol. 3, No. 3, pp. 103-118.
MAUSER, G. (1983), Political Marketing, New York, Praeger.
NEWMAN, B. I. (2001), “An assessment of the 2000 US presidential election: A set of political marketing guideliness”, Journal of Public Affairs, Vol. 1, No. 3, pp. 210-217.
NEWMAN, B. I. and J.N. SHETH (1987), “A Theory of Political Choice Behavior”, London, Praeger Press.
O’CASS, A. (1996), “Political Marketing and the Marketing Concept”, European Journal of Marketing, MCB University Press, 0309-0566, Vol. 30, No. 10/11, pp. 37-53.
O’SHOUGHNESSY, N. (1990), The Phenomenon of Political Marketing, Basinstake, MacMillan.
PALMER, J. (2002), “Smoke and Mirrors: Is that the way it is?”, Themes in Political Marketing”, Media, Culture & Society, Vol. 24, pp.345-363.
POLAT, C., E. GÜRBÜZ ve M. E. İNAL (2004), Hedef Seçmen: Siyasal Pazarlama Yaklaşımı, Nobel Basımevi, Ankara.
REID, D. (1988), “Marketing the Political Product”, The European Journal of Marketing, Vol. 22, pp. 34-47.
SANFORD, H. F. and L. WRIGHT (1970), Psychology: A Scientific Study of Men, 3rd Edition, Belmart, California.
SCAMMEL, M. (1999), “Political Marketing: Lessons for Political Science”, Political Studies, Vol. 47, pp. 37.
SEKERAN, U. (1992), Research Methods for Business: A Skill Building Approach, 2nd Edition, John Wiley & Sons, USA.
SHAMA, A. (1973), “Applications of Marketing Concepts to Candidate Marketing”, Proceedings of the 4th Conference of the Association for Consumer Research, pp. 793-801.
SMITH, G. (2001), “The 2001 General Election: Factors Influencing the Brand Image of Political Parties and their Leaders”, Journal of Marketing Management, Vol.17, pp.989-1006.
SIMONTON, D. K. (1998), “Political Leadership Across the Life Span: Chronological versus Career Age in the British Monarchy”, Leadership Quarterly, Vol.9, No.3, pp. 309-320.
Polat, C., Külter, B. (2008). Genç seçmenler gözüyle siyasal ürün (siyasi lider) özellikleri: Ankara’daki
üniversite öğrencileri üzerine bir çalışma. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi [Bağlantıda]. 5:1.
Erişim: http://www.insanbilimleri.com
31
SİTEMBÖLÜKBAŞI, Ş. (2004), “Isparta’da Seçmenlerin Parti Tercih Nedenleri Üzerine Bir Araştırma: 1995, 1999, ve 2002 Genel Seçimleri Karşılaştırması” , Akdeniz Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilmler Fakültesi Dergisi (8), ss.156–176.
SMITH, G. and J. SOUNDERS (1990), “The Application of Marketing to British Politics”, Journal of Marketing Management, Vol. 5.
TAN, A. (2002), Politik Pazarlama, Papatya Yayıncılık, İstanbul.
TUNCER, E., C. KASAPBAŞI ve B. TUNCER (2003), Seçim 2002: 3 Kasım 2002 Milletvekili Genel Seçimleri Sayısal ve Siyasal Değerlendirme, Tesav Basımevi, Ankara.
TREADWAY, C. D., W. A. HOCHWATER, G. R. FERRIS, C. DOUGLAS, A. P. AMMETER and M. R. BUCKLEY (2004), “Leader Political Skill and Employee Reactions”, The Leadership Quarterly, Vol.15, pp.493-513.
WRING, D. (1996), “Political Marketing and Party Development in Britain: A Secret History”, European Journal of Marketing, MCB University Press, 0309-0566, Vol. 30, No. 10/11, pp. 92-103.
ZACCARO, S. J., J.A. GILBERT, K.K. THOR and M. D. MUMFORD (1991), “Leadership and Social Intelligence: Linking Social Perceptiveness and Behavioral Flexibility to Leader Effectiveness”, The Leadership Quarterly, Vol.2, pp.317-

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com