Buradasınız

Anasayfa » Content

Kişilerarası problem çözme envanteri lise öğrencileri formu’nun geçerlik ve güvenirlik çalışması

Development of interpersonal problem solving inventory for high school students: The validity and reliability process

Journal Name:

  • Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2008

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The current study investigated reliability and validity of an inventory to measure high school students' problem solving strategies and abilities with Interpersonal Problem Solving Inventory (IPSI), which is originally developed to assess college students' problem solving strategies and abilities. IPSI consist of 50 items constructed in a form of 5 sub-scale. These five sub-scales are called; Approaching problems in a negative way, Constructive problem solving, Lack of self-confidence, Unwilling to take responsibility, and Insistent-persevering approach. The sample consist of 482 pupils, 48.1 % of boys (232), 51.9 % of girls (250). % 34.2 of these students were in 9th grade, %33.8 of them were in 10th grade, and %32 of them were in 11th grade. The results of confirmatory factor analysis (CFA) show that the scale consists of five interpersonal problem solving. The relationships between sub-scale scores of high school student showed similar results to the college students' sub-scale score. Confirmatory factor analysis, criterion validity, similar and different structure validity of the sub-scales were proved. The internal consistency values of Cronbach Alfa for the sub-scales are found between .67 and .89; the test-retest reliability is found between .67 and .84. The reliability and validity of the inventory showed that five sub-scales have the ability to measure the interpersonal problem solving ability and behavior for high school students.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada üniversite öğrencilerinin problem çözme yaklaşım ve becerilerini ölçmek için geliştirilen Kişilerarası Problem Çözme Envanteri’nin (KPÇE) lise öğrencileri üzerinde geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılmıştır. KPÇE toplam 50 maddeden ve beş alt ölçekten oluşmaktadır. Bu alt ölçekler Probleme Olumsuz Yaklaşma, Yapıcı Problem Çözme, Kendine Güvensizlik, Sorumluluk Almama ve Israrcı-Sebatkar Yaklaşımdır. Örneklem 250’si kız (% 51,9), 232’si de erkek (% 48.1) olmak üzere toplam 482 öğrenciden oluşturulmuştur. Bu öğrencilerin % 34.2’si dokuzuncu, % 33.8’i onuncu ve % 32.0’si de onbirinci sınıf öğrencisidir. Toplanan verilerden doğrulayıcı faktör analizi, ölçüt geçerliği, benzer ve farklı yapılar geçerliği ile güvenirlik analizleri yapılmıştır. Yapılan Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) çalışması sonuçları envanterin beş faktörlü yapısını doğrulamıştır. Alt ölçek puanları arasındaki ilişkiler de üniversite öğrencilerinden elde edilen sonuçlara oldukça benzerlik göstermiştir. Envanterin alt ölçeklerinin ölçüt ve benzer-farklı yapılar geçerliğinin olduğu bulunmuştur. Envanterin alt ölçek puanlarının Cronbach alfa değerleri .67 ile .89 arasında; test- tekrar test korelasyon katsayıları ise .67 ile .84 arasında değişmiştir. Envanterin lise öğrencileri üzerinde yapılan geçerlik ve güvenirlik çalışmaları sonuçları beş alt ölçekle kişilerarası problem çözme yönelim ve davranışlarını ölçebilecek niteliklere sahip olduğunu göstermiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_161047_5_pp_1-17.pdf
  • 2
1-17
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Atılgan, H., Saçkes, M., Yurdugül, H. & Çırak, Y. (2007). Korku Yaşantıları Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 28, (3), 79-94.
Cahn, D. D. (1990). Intimates In Conflict: A Research Review, (Cahn, D.D.) Intimates In Conflict : A Communication Perspective. Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
Çam, S. (1995). Öğretmen adaylarının ego durumları ile problem çözme becerisi algısı ilişkisinin incelenmesi, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 6, (2), 37-42.
Çam, S. & Tümkaya, S. (2006). Üniversite öğrencilerinde kişilerarası problem çözme, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15, (2), 119-132.
Çam, S. & Tümkaya, S. (2007a). Kişilerarası Problem Çözme Envanteri’nin (KPÇE) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 28, (3), 95-111.
Çam, S. & Tümkaya, S. (2007b). Psikolojik danışma için başvuran ve başvurmayan üniversite öğrencilerinin kişilerarası problem çözme becerileri, IX. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi-Özet Kitabı, 198.
D’Zurilla, T.J. & Nezu, M. (1990). Development and preliminary evaluation of the Social Problem-Solving Inventory: Psychological assessment. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 2(2),156-163.
Dixon, W. A., Heppner, P. P. & Anderson, W. P. (1991). Problem-solving appraisal, stress, hopelessness, and suicide ideation in a college population. Journal of Counseling Psychology, 38(1), 51-56.
Ellis, S. & Siegler, R.S. (1994) Development of problem solving. Thinking and Problem Solving-Handbook of perception and cognition (Sternberg, R.J.), Academic Press, USA. 336–363.
Frauenknecht, M. & Black, D.R. (1995). Social Problem-Solving Inventory for adolescents (SPSI-A): Development and preliminary psychometric evaluation. Journal of Personality Assessment, 64 (3), 522-539.
Heppner, P. P. (1978). A review of the problem solving literature and ıt’s relationship to the couseling process. Journal of Counseling Psychology. 25 (5), 365-375.
Heppner, P. P., Stephen, W. C., Strozier, A. L. & Heppner, M. J. (1991). An ınvestigation of coping styles and gender differences with farmers in career transition. Journal of Counseling Psychology, 38(2), 167-174.
Heppner, P.P. & Petersen, C.H. (1982). The development and implications of a personal problem -solving inventory. Journal of Counseling Psychology, 29, 66-75.
Jöreskog, K. & Sörbom, D. (1993). Lisrel 8: Structural equation modeling with the simplis command languange, Hillsdal, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Korkut, F. (1996). İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği’nin geliştirilmesi: Güvenirlik ve geçerlik çalışmaları, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 7, (2), 18-23.
Koruklu, N. (1998). Arabuluculuk eğitiminin ilköğretim düzeyindeki bir grup öğrencinin çatışma çözme davranışlarına etkisinin incelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Maydeu-Olivares, A. & D’Zurilla, T.J. (1996). A factor-analytic study of the social problem solving inventory : An Integration of theory and data. Cognitive Therapy and Research, 20 (2), 115-133.
Çam, S. , Tümkaya, S. (2008). Kişilerarası problem çözme envanteri lise öğrencileri formu’nun geçerlik ve
güvenirlik çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi [Bağlantıda]. Cilt:Sayı. Erişim:
http://www.insanbilimleri.com
17
Miller, M. & Nunn, G.D. (2001). Using group discussions to improve social problem-solving and learning. Education (Chula Vista, Calif), 121, 470-475.
Nezu, A.M., Nezu, C. M. & Perri, M. G. (1989). Problem Solving Therapy for Depression. Theory Research and Clinical Guidelines, John Wiley & Sons Ltd.
Öğülmüş, S. (2001). Kişilerarası Sorun Çözme Becerileri ve Eğitimi, Ankara: Nobel Yayınları.
Öner, N. (1997). Türkiye’de kullanılan psikolojik testler. (3. Baskı), İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları, 365-373.
Özbay, Y. (2006). Kişisel rehberlik, Psikolojik danışma ve rehberlik, (Ed. G. Can), 6. Baskı, Ankara:PegemA Yayıncılık.
Sahin, N., Sahin, N. & Heppner, P. P. (1993). Psychometric properties of the Problem Solving Inventory in a group of Turkish university students. Cognitive Therapy and Research, 17, 379-396.
Savaşır, I. & Şahin, N. H. (Ed.) (1997). Bilişsel-davranışçı terapilerde değerlendirme: Sık kullanılan ölçekler. Ankara: Türk Psikologlar Deneği Yayınları.
Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar, Türk Psikoloji Yazıları, 3, (6), 49-74.
Taştan, N. (2004). Çatışma çözme ve akran arabuluculuğu eğitimi programının ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinin çatışma çözme ve akran arabuluculuğu becerilerine etkisi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi, Ankara: Nobel Yayınları.
Taylan, S. (1990). Heppner’in problem çözme envanterinin uyarlama, güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Uysal, Z. (2006). Çatışma çözme eğitim programının ortaöğretim dokuzuncu sınıf düzeyindeki öğrencilerin çatışma çözme becerilerine etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Voltan Acar, N. & Öğretmen, T. (2007). Kendini Belirleme (Güvengenlik) Ölçeği geliştirme çalışmaları, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 27, (3), 67-78.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com