Burnout of nurses who work in a government hospital
Journal Name:
- Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
Objective: This research was conducted for the purpose of examining nurses’ burnout levels
who work in a government hospital according to some variables.
Material and Method: 320 nurses constituted universe of research, all nurses were selected
by disproportional group sample method constituted sample of research. The data were
collected by using “Personal Information Form”, and “Burnout Measure”. The data gathered
were analyzed in the program of SPSS.
Findings: It was occurred nurses scored average 3.46±0.68 from Burnout Measure. On the
other hand nurses have experienced most physical exhaustion (3.78±0.85) and it is followed
by mental exhaustion (3.66±0.54), emotional exhaustion (2.93±1.03) (potential points
distribution of measure and elements between 1-7). Nurses were separated among burnout
groups according to continuous points in Burnout Measure. In grouping process, nurses who
have between 1-3 points were assigned to burnout group-1; 3-4 points to group-2; 4-5 points
to group-3; 5-7 points to group-4. It was determined that the 51.9% of nurses had in group 2,
27.8% of them had in group 1, 19.4% of them had in group 3, and 0.9% of nurses had in
group 3. It was found characteristics of nurses gender, age, professional and experiences in
their unit overcame with statistical relevancies; the variables like marital status, professional
education, unit of working didn’t have weight with burnout level.
Conclusion: Nurses within the scope of this research are experiencing burnout. Therefore,
actions to prevent and to develop strategies for dealing to burnout of nurses must be planned
and implemented in both organizational and individual basis.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Amaç: Bu araştırma, bir devlet hastanesinde çalışan hemşirelerin tükenmişlik düzeylerini
bazı değişkenler açısından incelemek amacı ile yapıldı.
Gereç ve Yöntem: Araştırmanın evrenini, bir devlet hastanesinde çalışan 320 hemşire,
örneklemini ise oransız küme örnekleme yöntemi ile seçilen tüm hemşireler oluşturdu.
Veriler, “Kişisel Bilgi Formu” ve “Tükenmişlik Ölçeği” kullanılarak toplandı. Elde edilen
veriler SPSS programında analiz edildi.
Bulgular: Hemşirelerin Tükenmişlik Ölçeğinden aldıkları puanların ortalamasının 3.46±0.68
olduğu saptandı. Öte yandan hemşirelerin en fazla fiziksel tükenme (3.78±0.85) yaşadıkları,
bunu sırası ile zihinsel (3.66±0.54) ve duygusal (2.93±1.03) tükenmenin izlediği saptandı
(ölçeğin ve bileşenlerinin puan sınırı 1-7 arasındadır). Hemşireler, Tükenmişlik Ölçeğinden
aldıkları sürekli puanlara göre, tükenme grupları içinde sınıflandırıldı. Bu sınıflandırma
sürecinde, 1-3 arasında puan alan hemşireler tükenme grubu 1; 3-4 arası grup 2; 4-5 arası grup
3; 5-7 arası grup 4’e atandı. Hemşirelerin %51.9’unun grup 2’de, %27.8’inin grup 1’de,
%19.4’ünün grup 3’te, %0.9’unun grup 4’te bulunduğu belirlendi. Hemşirelerin cinsiyet, yaş,
mesleki ve çalıştığı birimdeki deneyim süresi özelliklerinin tükenmişlik düzeylerini
istatistiksel anlamlılıklarla etkilediği; medeni durum, mesleki eğitim, çalıştığı birim
değişkenlerinin tükenmişlik düzeyi üzerinde etkisi olmadığı saptandı.
Sonuç: Araştırma kapsamındaki hemşireler tükenmişlik yaşamaktadır. Bu nedenle hem
örgütsel hem de bireysel zeminde, hemşirelerin tükenmişliklerini önleme ve başa çıkma
stratejileri geliştirmeye yönelik eylemler planlanmalı ve uygulanmalıdır.
FULL TEXT (PDF):
- 1
401-419