Buradasınız

Anasayfa » Content

Farklı ilköğretim kurumlarına devam eden öğrencilerin ahlaki gelişimlerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi

Comparison of the moral development of the students attending to different primary schools from different variables

Journal Name:

  • Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study was conducted to reveal whether there is a significant difference in their moral judgment levels among students attending various schools. The moral judgments of the students attending various schools were compared with different variables. These variables change from the educational institutions they attend to their sexes, and their preschool education. The population of the study is limited to Grade 8 students attending private Diltaş Educational Institutions, Private Lale Institutions and public Rebii Karatekin Primary School, all affiliated to National Education Administration of Konya Province. In the study, total of 212 students, of whom 104 attend the public school and 108 attend the private schools, were reached. These 212 students were administered to Turkish version of the Defining Issue Test (DIT) . In the analysis of the collected information, the test of two students, one attending to public school one of the private schools were not evaluated by virtue of test reliability. The Independent Sample t Test was used in the analysis of the collected data. In the light of these results obtained from the study, various suggestions were made to raise the students’ level of moral judgment.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırma, farklı eğitim kurumlarına devam eden öğrencilerin ahlaki yargıları arasında önemli bir fark olup olmadığını ortaya çıkarmak amacı ile yapılmıştır. Araştırmanın örneklemi Konya İl Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı Özel Diltaş Eğitim Kurumları, Özel Lale Eğitim Kurumları ve Rebii Karatekin İlköğretim Okulunun 8. sınıf 104 resmi, 108 özel okula devam eden toplam 212 öğrenciden oluşmaktadır. Bu 212 öğrencinin tümüne Defining Issues Test (DIT): Değerlerin Belirlenmesi Testi’nin Türkçe formu uygulanmıştır. Toplanan bilgilerin analizinde bağımsız t testi kullanılmıştır. Farklı eğitim kurumlarına devam eden öğrencilerin ahlaki yargıları devam ettikleri eğitim kurumları, cinsiyetleri, okul öncesi eğitim durumları değişkenlerine göre ele alınmıştır. Bu değişkenler arasında anlamlı farklılıklar bulunamamıştır. Araştırmada elde edilen bu sonuçlar doğrultusunda, öğrencilerin ahlaki yargı düzeylerinin yükselebilmesi ve daha yeterli hale gelebilmesi amacı ile çeşitli önerilerde bulunulmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_161047_7_pp_878-898.pdf
  • 1
878-898
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Altınköprü, T. (1999). Çocuğun Başarısı Nasıl Kazanılır. İstanbul: Hayat Yayınları.
Aral, N., Bulut, Ş., Baran, G. & Çimen, S. (2001). Çocuk Gelişimi 2. İstanbul: Ya-pa
Yayın Pazarlama.
Arı, R., Üre, Ö. & Yılmaz, H. (1999). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. Ankara: Mikro
Yayınevi.
Aydın, Y. (1997). İlköğretim 4, 5 ve 6. Sınıf Öğrencilerinin Cinsiyet Açısından Sahip
Oldukları Değerlerin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: M.Ü.
Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Aydın, B., Can, G., Ersanlı, K., Kılıç, M. & Külahoğlu, Ş. (2002). Kişilik Gelişimi.
Yeşilyaprak, B. (Ed.), Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Başal, H.A. (2004). Gelişim ve Psikolojisi. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Çağdaş, A. & Seçer (Şahin), Z. (2002). Çocuk ve Ergende Sosyal ve Ahlak Gelişimi.
Ankara: Nobel Yayın.
Çileli, M. (1981). 14-18 Yaşları arasındaki Öğrencilerde Ahlaki Yargının Zihinsel
Gelişim Psikolojisi Yaklaşımı ile Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara:
A.Ü. Eğitim Fakültesi.
Dilmaç, B. (1999). İlköğretim Öğrencilerine İnsani Değerler Eğitimi Verilmesi ve
Ahlaki Olgunluk Ölçeği ile Eğitimin Sınanması. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. İstanbul:
M.Ü. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Feather, N.T. (1988). Moral Judgement and Human Values, British Journal of Social
Psychology, 27.
Gander, M.J. & Gardiner, H.W. (1993). Çocuk ve Ergen Gelişimi. (Çev. Ali Dönmez
ve diğerleri). Ankara: İmge Kitabevi.
Gültekin Hatunoğlu, H.K.A. (2003). Farklı Ahlaki Gelişim Düzeylerinde Bulunan
Üniversite Öğrencilerinin Kendilerinin ve Toplumun Ahlak Düzeyini Değerlendirmeleri ve
Psikolojik Belirti Düzeylerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Erzurum:
Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Güngör, A. (2003). Ahlaki (Törel) Gelişim. Ulusoy, A. (Ed.), Gelişim ve Öğrenme.
Ankara: Anı Yayıncılık.
Jersild, A.T. (1979). Çocuk Psikolojisi. (Çev. Gülseren Günce). Ankara: Ankara
Üniversitesi Basımevi.
Kağıtçıbaşı, Ç. (1983). İnsan ve İnsanlar, Sosyal Psikolojiye Giriş. İstanbul: Cem
Ofset Matbaacılık A.Ş.
Kaya, M. (1993). Bazı Kişisel Değişkenlere Göre Üniversite Öğrencilerinin Ahlaki
Yargıları. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü.
Kabadayı, A., Aladağ, K. S. (2010). Farklı ilköğretim kurumlarına devam eden öğrencilerin ahlaki gelişimlerinin
çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi [Bağlantıda]. 7:1.
Erişim: http://www.insanbilimleri.com
897
Koca, G. (1987). İlkokul Birinci Sınıfa Devam Eden Yedi Yaşındaki Çocukların
Ahlaki Yargılarını Etkileyen Bazı Faktörler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara:
A.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü.
Koç, M., Yavuzer, Y., Demir, Z. & Çalışkan, M. (2001). Gelişim ve Öğrenme.
Ankara: Nobel Yayın.
Kulaksızoğlu, A. (1999). Ergenlik Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Özeri, N. (1994). Okulöncesi Dönemde Ahlak Gelişimi ve Eğitimi: Annenin Çocuk
Yetiştirme Tutumlarının Beş Yaş Çocuğunun Adalet Gelişimine Etkisinin Araştırılması.
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: M.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Özgüleç, F. (2001). 7-11 Yaşlarındaki Çocukların Ahlaki Yargılarının Gelişimi.
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: A.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü.
Özkaynak, B. (1982). Teğmen Kalmaz İlkokulu’na Devam Eden Altı- Onbir Yaş
Grubu Çocukların Ahlak Yargılarının Gelişimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara:
H.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Rest, J.R. (1979). Revised Manual for the Defining Issues Test. Minneapolis:
Minnesota Moral Research Projects, University of Minnesota, Minnesota.
Rest, J.R. (1986). Manual for the Defining Issues Test, Third Edition, 8/88 Revision
Center for the Study of Ethical Development, Universty of Minnesota, Minnesota.
Seçer (Şahin), Z. (2003). Yoğun Düşünme Eğitimi Programının Çocukların Ahlaki
Yargılarına Etkisinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Konya: S.Ü. Sosyal
Bilimler Enstitüsü.
Selçuk, Z. (2008). Eğitim Psikolojisi, 15. Baskı. Ankara: Nobel Yayın.
Selçuk, Z. (2001). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayın.
Temel, Z. F. (1991). Yetiştirme Yurdunda ve Ailesi yanında Kalan 14-18 Yaş
Grubundaki Gençlerin Cinsiyet Rolü Kimlikleri İle Moral Gelişimlerinin Bazı Değişkenlere
Göre İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: H.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Temel, Z. F. & Aksoy, A.B. (2001). Ergen ve Gelişimi (Yetişkinliğe İlk Adım).
Ankara: Nobel Yayıncılık.
Tola, D. (2003). İlkokul 5. Sınıf Çocuklarında Ahlaki Yargı ile Ana-Baba Tutumları
Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: G.Ü. Eğitim
Bilimleri Enstitüsü.
Zembat, R. & Unutkan, Ö.P. (2001). Okul Öncesi Dönemde Çocuğun
Sosyalleşmesinde Ailenin Yeri. İstanbul: YA-PA Yayınları.
Windmiller, M. (1995). Ahlak Gelişimi ve Ahlaki Davranış. Onur, B. (Ed.), Ergenliği
Anlamak. Ankara: İmge Kitabevi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com