Buradasınız

Anasayfa » Content

Kültür penceresinden Türk İş Sisteminin temelleri ve atasözleri bağlamında bir model önerisi

The cultural basis of Turkish Business System and a proposal of a model inspired by Turkish proverbs

Journal Name:

  • Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Proverbs give instructions on how to behave in everyday life. They reflect common experiences of a society. Beliefs, thoughts and cultures of the past are critically evaluated by them. Those proverbs that include reflections of the past generations on business life may provide today’s business people for guidance. Considering this fact, it is possible to get information about “business culture” by studying proverbs. National business systems embodying the values of “exclusive business cultures” of a society form the economic organizational structure of that society. This articles aims at identifying basic characteristics of Turkish business system through studying proverbs. Besides, it attempts to propose a working model for Turkish business system. In connection with this, it is observed that strategic planning and discipline are important in business processes, common reason is taken into account in business operations, and productivity is determined by methods production and procurement processes.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Atasözleri, sosyal ve ekonomik yaşama ilişkin öğütler veren özlü sözlerdir. Toplumun kabul ettiği deneyimleri yansıtırlar. Düşünce, inanç ve kültür yapısını mantık süzgecinden geçirerek günümüze ulaştırmışlardır. Geçmiş kuşakların iş yaşamına ilişkin yargılarını içeren atasözleri, günümüz iş yaşamında yol gösterici olabilmektedirler. Bu nedenle, atasözleri incelenerek önceki kuşaklardan günümüze “iş yaşamı kültürü” hakkında bilgilere ulaşılabilir. Bu bağlamda, toplumun “özgün iş kültürü” değerlerini içeren ulusal iş sistemleri, toplumsal ekonomik örgütlenme biçimini oluşturmaktadır. Bu çalışma, bir kültürel öğe olan atasözleri vasıtasıyla Türk iş sisteminin temel unsurlarını ortaya çıkarmayı hedeflemektedir. Aynı zamanda, Türk iş sistemine yönelik bir model denemesinde bulunulmaktadır. Buna göre; iş süreçlerinde stratejik planlama ve disiplin önceliklidir. İş operasyonlarında ortak akıl önemsenmektedir. Üretim ve tedarik süreçlerindeki yöntemler verimliliği belirlemektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_161047_7_pp_809-838.pdf
  • 2
809-838
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AHMET VEFİK PAŞA (2007), Atalar Sözü, Müntehabat-ı Durub-ı Emsal, Der. Recep
Duymaz, Gökkubbe, İstanbul.
AY, C (2005), “İşletmelerde Etiksel Karar Almada Kültürün Rolü”, Yönetim ve
Ekonomi,12-2, ss. 31-51.
ALDEMİR C., ARBAK, Y. ve ÖZMEN, Ö. (2003), “Türkiye’de İş Görme Anlayışı Tanımı
ve Boyutları”, Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3-1, ss. 5-28.
AYCAN, Z. ve KANUNGO, R. (2000), “Toplumsal Kültürün Kurumsal Kültür ve İnsan
Kaynakları Uygulamalarına Etkileri”, Türkiye’de Yönetim, Liderlik ve İnsan Kaynakları,
ss.25-57, Türk Psikologlar Dernegi, Yay., Ankara.
AYCAN, Z. (2001), Endüstri ve Örgüt Psikolojisinde Toplumsal Kültürün Yeri, Endüstri ve
Örgüt Psikolojisi , (Ed:Z.Aycan ), Türk Psikologlar Derneği. Yay., Ankara.
BAYRAK, S. (2003),“Türk İmalat İşletmelerinin İş Ahlakı ve Sosyal Sorumluluğa Yönelik
Tutumları”, 11.Ulusal Yönetim ve Org. Kon., Afyon Kocatepe Üniv.Yay., 57, ss. 117–129.
ÇAĞATAY, K. (1983), “Fütüvvetçilikle Ahiliğin Ayrıntıları”, Makaleler ve İncelemeler,
Selçuk Üniv. Yay. N. 2, Konya.
ÇALIŞKAN, K. ( 2007), “21. Yüzyılın kurumu: Ahilik”,
http://arsiv.ntvmsnbc.com/news/35289.asp.
ÇİFTÇİ, O. (1983), "Kamu Bürokrasisi Üzerine", Amme İdaresi Dergisi, c.16, s.4, ss.16-35.
ERDEM, R. ve KOCABAŞ, İ. (2005), “Eğitim Denetçilerinin Kültürel Değerleri”, Fırat
Üniv. S.B.D., 15-2, ss.199-207.
ERGUN T. (1981), Türk Kamu Yönetiminde Önderlik Davranışı, TODAİE, Ankara.
ERKAL, E. M. (1992), İktisadi Kalkınmanın Temelleri, Kuşak yay., İstanbul.
FAROGHİ, S., McGovan B., Quataert B., Pamuk, Ş. (), Osmanlı İmparatorluğunun
Ekonomik ve Sosyal Tarihi, 1600-1914, Eren Yay., 2004, Istanbul.
GÜLERMAN, A. ve TAŞTEKİL, S. (1993), Ahi Teşkilatının Türk Toplumunun Sosyal ve
Ekonomik Yapısı Üzerindeki Etkileri, Kültür. Bak., AR-GE. Gn. Md. Yay, Ankara,
GÜVENÇ, B. (1991), Türk Kimliği, Kültür Tarihinin Kaynakları, Kültür Bak. Yay. Dai.
Bşklığı, Ankara.
GÜVENÇ, B. (1993), İnsan ve Kültür, Remzi, İstanbul.
HOFSTEDE G. (2001), Culture’s Consequences. Second Edition, Sage Publications,
London.
HOFTSEDE, G (1997), Cultures and Organizations Software of The Mind, The McGraw-Hill
Companies Inc. New York.
İBN HALDUN (1988), (Ter. Süleyman Uludağ), Mukaddime, C. I, Dergah Yay. İstanbul.
KARATEPE, Ş. (1989), Osmanlı Siyasi Kurumları, İşaret Yay., İstanbul.
Akın, A. (2010). Kültür penceresinden Türk İş Sisteminin temelleri ve atasözleri bağlamında bir model önerisi.
Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi [Bağlantıda]. 7:2. Erişim: http://www.InsanBilimleri.com
838
KONGAR, E. (1979), Toplumsal Değişme Kuramları ve Türkiye gerçeği, Bilgi Yay.,
Ankara.
MIHÇIOĞLU, C. (1968), “Türkiye’de Yüksek Kademe Yöneticilerinin Eğitimi”, A.Ü.S.B.F.
Dergisi, Haziran. Ss. 39-71.
ÖĞÜT A. ve KOCABACAK, A. (2008), Küreselleşme Sürecinde Türk İş Kültüründe
Yaşanan Dönüşümün Boyutları, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, ss. 145-169.
PAKALIN, M. ZEKİ (1993), Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü, Milli Eğitim
Bakanlığı Yayınları, İstanbul.
PAMUK, Ş. (2007), Osmanlı Ekonomisi ve Kurumları, T.İ.B Kültür yay., Istanbul.
ŞENCAN, H. (2005), http://www.merih.net/m2/rsc/sencan1.htm
SARGUT, S. (2001), Kültürlerarası Farklılaşma ve Yönetim, 2.Bas., İmge, Ankara.
SENCER, M. (1982), “Kamu Görevlerinde İş Doyumu ve Moral”, Amme İdaresi,15-1, ss.3-47.
ŞİŞMAN, M. (2002), Örgütler ve Kültürler, Pegem A Yay., Ankara.
TABAKOĞLU, A. (1997), Türk İktisat Tarihi, Dergah Yayınları, İstanbul.
TOSUN, K (1978),“Türkiye'de Yönetim Sorunlarına Giriş”, Yönetim Derg.,19, Kasım,ss. 3-
32.
TOSUN, K. (l990), Yönetim ve İşletme Politikası, C.1, İst: İ.Ü.İşletme Fak. Yay.
TUNÇOMAĞ, K. (1982), “1980 Yılı Başında Türkiye’de Sosyal Güvenlik Durumu”, İ.Ü.
Hukuk Fak. Dergisi, 47-1.
TÜRKDOĞAN, O. (2008), Osmanlıdan Günümüze Türk Toplum Yapısı, Timaş, İstanbul.
TÜRK FOLKLORUNDAN DERLEMELER (1987), Kültür ve Turizm Bakanlığı Yay.,
Milli Folklor Araştırma Dairesi Yay., Ankara.
ÜLGENER, Sabri F. (1991), İktisadi Çözülmenin Ahlak ve Zihniyet Dünyası, Der Yay.,
İstanbul.
ÜLGENER, Sabri F. (1981), Zihniyet ve Din, Der Yay., Istanbul.
WASTİ, S.A. (2000), “Örgütsel Bağlılığı Belirleyen Evrensel ve Kültürel Etmenler: Türk
Kültürüne Bir Bakış”, Türkiye’de Yönetim, Liderlik ve İnsan Kaynakları Uygulamaları, (Ed.
Z.Aycan), Türk Psikologlar Derneği Yay. Ankara,
WASTİ, S.A. (1994), The Influence of Cultural Values on Work Related to Attitudes and
Organizational Structure: A Comparative Study, M.E.T.U, Business Administration,
Unpublished Master Thesis, Ankara,
WHİTLEY, R. (2000), The Institutional Structuring Of Innovation Strategies, Business
Systems, Firm Types And Patterns Of Technical Change In Different Market Economies,
Organization Studies 21, pp.855-886.
WHİTLEY, R.(2001), Business Systems and Organizational Capabilities, The İnstitutional
Structuring Of Competitive Competences, Oxford Univ. Press, Oxford.
WHİTLEY, R. (1992), Business Systems in East Asia, Firms, Markets and Societies, Sage,
London.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com