Buradasınız

Fen ve Teknoloji Dersinde basamaklı öğretim programının öğrenci başarısına, kalıcılığa ve tutumlarına etkisi

Effects of the layered curriculum on student’s success, permanence and attitudes in Science and Technology Course

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study aims to determine the effects of the layered curriculum on students’ achievement, permanence and attitudes towards Science and Technology course. The research was conducted with two classes including an experimental and a control class at 6th grade of Elazig İstiklal Primary School in 2009-2010 academic year. Mixed research model that utilize both quantitative and qualitative research methods together was preferred in this research. To that end, achievement test and attitude scale were used as the data collection tool and observations and interviews were performed. While the course was lectured using the layered curriculum for the experimental group, the traditional teaching method was used for the control group. While average difficulty of the test was found to be 0.55, KR-20 value was 0.86. While KMO value of the scale was measured as .837, Bartlett test result was calculated to be 1544.231. The Cronbach Alpha reliability coefficient of the scale was found to be α= 0.898. Spearman-Brown reliability coefficient was calculated to be .860, Gutmann Split-Half reliability coefficient was found to be .855 olarak bulunmuştur. For the analysis of the quantitative data, Levene’s test, independent groups t-test, paired groups t test and MWU test were used. The analysis of the qualitative data was interpreted using NVIVO. As a result of the research, it was concluded that the layered curriculum affected favorably students’ achievements and their attitudes towards the course. When the findings obtained from the results of the interviews and observations were evaluated, it was found that those findings were parallel with the findings obtained from the achievement test and attitude scale. To this end, some recommendations have been developed and presented.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın temel amacı, basamaklı öğretim programının fen ve teknoloji dersinde öğrenci başarısı, kalıcılığı ve tutumları üzerindeki etkisini belirlemektir. Araştırma, 2009-2010 eğitim-öğretim yılında Elazığ İstiklal İlköğretim Okulu’nun 6. sınıf düzeyinde bir deney ve bir kontrol sınıfı olmak üzere iki sınıfla yürütülmüştür. Araştırmada hem nicel hem de nitel araştırma yöntemlerinin bir arada kullanıldığı karma araştırma modeli tercih edilmiştir. Veri toplama araçları olarak başarı testi ve tutum ölçeği kullanılmış, gözlem ve görüşmeler yapılmıştır. Araştırma süresince deney grubunda basamaklı öğretim programı ile ders işlenirken, kontrol grubunda geleneksel öğretim yöntemiyle ders işlenmiştir. Testin ortalama güçlüğü 0.55, KR-20 güvenirlik değeri ise 0.86 olarak hesaplanmıştır. Ölçeğin KMO değeri .837, Bartlett testi sonucu 1544.231 olarak saptanmıştır. Ölçeğin Cronbach’s Alpha güvenirlik katsayısı α= 0.898, Spearman-Brown güvenirlik katsayısı .860, Gutmann Split-Half güvenirlik katsayısı da .855 olarak bulunmuştur. Nicel verilerin analizinde levene testi, bağımsız gruplar t testi, eşli gruplar ve MWU testi kullanılmıştır. Nitel araştırma sonuçlarının analizinde NVIVO kullanılarak yorumlar yapılmıştır. Araştırma ile basamaklı öğretim programının öğrencilerin başarısını ve derse yönelik tutumlarını olumlu yönde etkilediği belirlenmiştir. Görüşme ve gözlem sonuçlarının da başarı testi ve tutum ölçeğinden elde edilen bulgularla paralel olduğu belirlenmiştir. Bu bağlamda öneriler geliştirilerek sunulmuştur.
1657-1683

REFERENCES

References: 

Açıkgöz Ün, K. (2003). Etkili Öğrenme ve Öğretme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
Akçay, B. (2009). Problem-Based Learning in Science Education. Journal of Turkish Science Education,
6(1), 26-36.
Aktepe, V. (2004). Öğretmenlerin Öğrencilerini Tanıma Yeterliği. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim
Dergisi, Sayı: 58.
Aktepe, V. ve Aktepe, L. (2009). Fen ve Teknoloji Öğretiminde Kullanılan Öğretim Yöntemlerine
İlişkin Öğrenci Görüşleri: Kırşehir BİLSEM Örneği. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim
Fakültesi Dergisi, Sayı:1, 69-80.
Aydede, M. N. Ve Matyar, F. (2009). Fen Bilgisi Öğretiminde Aktif Öğrenme Yaklaşımının Bilişsel
Düzeyde Öğrenci Başarısına Etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 6(1), 115-127.
Aydoğuş, R. (2009). İlköğretim 6. ve 7. Sınıf Fen ve Teknoloji dersinde Basamaklı Öğretim Yönteminin
Akademik Başarıya Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Afyon.
Baessa, Y., Chesterfield, R. ve Ramos, T. (2002). Active Learning and Democratic Behavior in
Guetamalan Rural Primary Schools. British Association for International and Comperative
Education, 32(2), 205-218.
Başbay, A. (2005). Basamaklı Öğretim Programıyla Desteklenmiş Proje Tabanlı Öğrenme
Yaklaşımının Öğrenme Sürecine Etkileri. Ege Eğitim Dergisi, 6(1), 95-116.
Başbay, A. (2006). Basamaklı Öğretim Programıyla Desteklenmiş Proje Tabanlı Öğrenmenin Sürece, Öğrenen ve
Öğretmen Görüşlerine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Başbay, A. (2008). Öğrenenlerin Bireysel Öğrenme Görevleri ile Zihinsel Becerileri ve Bilişsel
Faaliyet Hızları Arasındaki İlişki. Eğitim ve Bilim, 33(149), 3-17.
Gömleksiz, M. N., Biçer, S. (2012). Fen ve Teknoloji Dersinde basamaklı öğretim programının öğrenci başarısına,
kalıcılığa ve tutumlarına etkisi. International Journal of Human Sciences [Online]. (9)2, 1657-1683.
1681
Baviskar, S. N., Hartle, R. T. ve Whitney, T. (2009). Essential Criteria to Characterize Constructivist
Teaching: Derived from a review of the literature and applied to five constructivist –
teaching method articles, 31(4), 541-550.
Baytok, H. (2007). Yapılandırmacı Öğrenme Kuramına dayalı Öğretimin İlköğretim 7. Sınıf Basınç
Konusunda Öğrenci Başarısı ve Tutumuna Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek LisansTezi.
Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
Biggs, J. (2001). “Enhancing Learning: A Matter of Style or Approach’. Editör: Robert J. Sternberg,
Robert J. (1997). Thinking Styles. New York: Campridge University Press.
Brosnan, C., May, B. ve Blackwood, M. (2007). Layered Curriculum Lessons, Aligned with the Ohio Science
Content Standards, for Use in the High School Science Classroom.
http://edhd.bgsu.edu/~sbanist/611/final/mikebranchristine/mikbranchristi...
adresinden 15. 11. 2009 tarihinde indirilmiştir.
Bümen, N. (2001). Gözden Geçirme Stratejisi ile Desteklenmiş Çoklu Zekâ Kuramı
Uygulamalarının Erişi, Tutum ve Kalıcılığa Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi,
Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Büyüköztürk, Ş.(2001). Deneysel Desenler: Öntest-Sontest Kontrol Grubu Desen ve Veri Analizi, Ankara:
Pegema Yayıncılık.
Caine, R. N. ve Caine, G. (2002). Beyin Temelli Öğrenme. (Edt: Gülten Ülgen), Ankara: Nobel Yayın
Dağıtım.
Clayton, H. (2004). From the Ideological to the Concrete: Ideas from Paulo Friere, Understanding
by Design and the Ontario Curriculum and their Application to Layered Curriculum.
www.help4teachers.com/heatherpaper.htm adresinden 12.01.2010 tarihinde indirilmiştir.
Demirel, Ö., Şahan, H. H., Ekinci, N., Özbay, A. & Begimgil, A. M. (2006). Basamaklı Öğretim
Programının Süreç ve Ürün Açısından Değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, Sayı: 172, 72-
90.
Duman, B. (2002). Küreselleşme Sürecinde Öğrenme-Öğretme Nasıl Yapılmalıdır? Çukurova
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, 9(9), 40-55.
Gardner, H. (2004). Zihin Çerçeveleri Çoklu Zekâ Kuramı. (Çev: Ebru Kılıç) İstanbul: Alfa Yayınları.
Hançer, A. H. ve Yalçın, N. (2009). Fen Eğitiminde Yapılandırmacı Yaklaşıma Dayalı Bilgisayar
Destekli Öğretimin Akademik Başarı ve Kalıcılığa Etkisi. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal
Bilimler Dergisi, 33(1), 75-88.
Horzum, M. B. ve Alper, A. (2006). The Effect of Case Based Learning Model, Cognitive Style and
Gender to the Student Achievement in Science Courses, Ankara Universty Journal of Faculty
of Educational Sciences, 39(2), 151-175.
İşık Uçak, E. (2006). “Maddenin Sınıflandırılması ve Dönüşümleri’ Konusunda Çoklu Zeka Kuramı Destekli
Öğretim Yöntemi’nin Öğrenci Başarısına, Tutumu ve Hatırda Tutma Düzeyine Etkisi. Yüksek
Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
Johnson, J. K. (2007). Layered Curriculum for the Construction Trades: A Mathematics Curriculum to Teach
Trade Students Basic Math Skills To Be Successful Apprentices. B.A. Southern Illinois University
Carbondale.
Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ondokuzuncu Baskı, Ankara: Nobel Yayın
Dağıtım.
Kim Suk, J. (2005). The Effects of a Constructivist Teaching Approach on Student Academic
Achievement, Self-concept, and Learning Strategies. Asia Pacific Education Review, 6 (1),7-
19.
Kirschner, P. A., Sweller, J. ve Clark, R. E. (2006). Why Minimal Guidance During Instruction
Does Not Work: An Analysis of the Failure of Constructivist, Discovery, Problem-Based,
Experiential, and Inquiry-Based Teaching. Educational Psychologist. 41(2), 75-86.
Kyriacou, C., Manowe, B. ve Newson, G. (2002). Active Learning of Secondary School
Mathematics in Bostwana. Curriculum, 20(2), 125-130.
Gömleksiz, M. N., Biçer, S. (2012). Fen ve Teknoloji Dersinde basamaklı öğretim programının öğrenci başarısına,
kalıcılığa ve tutumlarına etkisi. International Journal of Human Sciences [Online]. (9)2, 1657-1683.
1682
Laçin Şimşek, C. ve Tezcan, R. (2008). Çocukların Fen Kavramlarıyla İlgili Düşüncelerinin
Gelişimini Etkileyen Faktörler. İlköğretim Online, 7(3), 569-577.
Leech, N.L. ve Onwuegbuzie, A.J. (2007). A Typology of Mixed Methods Research Designs. Qual
Quant. 43, 265–275.
MEB (2006). İlköğretim Satranç Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu 1-8. Sınıflar: Ankara.
MEB (2008). 6. Sınıf Fen ve Teknoloji Dersi Öğretmen Kılavuz Kitabı, Ankara: Pasifik Yayınları.
Nunley, K. F. (2003). Layered Curriculum Brings Teachers to Tiers. Principal Leadership, 69(1), 31-
36.
Öner, M. (2005). Tam Öğrenme Destekli Çoklu Zekâ Kuramı Uygulamalarının Fen Bilgisi Dersindeki Erişi,
Tutum ve Kalıcılığa Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dicle Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Diyarbakır.
Özdemir, S. M. (2011). Toplumsal Değişme ve Küreselleşme Bağlamında Eğitim ve Eğitim
Programları: Kavramsal Bir Çözümleme. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 12(1), 85-110.
Saracaloğlu, A.S., Akamca Özyılmaz, G. ve Yeşildere,S. (2006). İlköğretimde Proje Tabanlı
Öğrenmenin Yeri. Türk Eğitim Bilimleri, 4(3), 241-258.
Sönmez, V. (2008). Program Geliştirmede Öğretmen Elkitabı, Ondördüncü Baskı, Ankara: Anı
Yayıncılık.
Şengül, N. (2006). Yapılandırmacılık Kuramına Dayalı Olarak Hazırlanan Aktif Öğretim
Yöntemlerinin Akan Elektrik Konusunda Öğrencilerin Fen Başarısına ve Tutumlarına
Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi, Fen Bilimleri
Enstitüsü, Manisa.
Tekin, H. (2007). Eğitimde Ölçme Değerlendirme. Gözden Geçirilmiş Onsekizinci Baskı, Ankara: Yargı
Yayınevi.
Üstünoğlu, E. (2007). Beyin Temelli Öğretime Eleştirel Yaklaşım. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler
Dergisi, 7(2), 467-476.
Yenilmez, K. ve Kakmacı, Ö. (2008). İlköğretim Yedinci Sınıf Öğrencilerinin Matematikteki Hazır
Bulunuşluk Düzeyi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(1), 529-542.
Yılmaz Kaya, S. (2008). Fen Öğretiminde Yapılandırmacı Yaklaşımın İlköğretimin İkinci Kademe
Öğrencilerinin Başarıları Üzerindeki Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk
Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Yılmaz, F. (2010). Fen ve Teknoloji Dersinde Basamaklı Öğretim Programı Uygulamaları.
Yayımlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Yurdabakan, İ. (2011). The View of Constructivist Theory on Assesment: Altarnative Assesments
Methods in Education. Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences, 44(1), 51-
77.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com