Buradasınız

Üniversite öğrencilerinin mizah tarzlari ile umutsuzluk ve boyun eğici davranişlari arasindaki ilişkinin incelenmesi

Relationship between hopelessness and submissive behaviours and humor styles of university students

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
The aim of this research is to analyze the relation between types of humour of university students and the level of hopelessness and the level of submissive behaviours. Research sample includes 522 students of which 205 are men and 317 are women from Sakarya University. Scale of humour, scale of submissive behaviour and Beck scale of hopelessness have been applied to the participants. A positive meaningful relation between students’ points of humour and the points of hopelessness and a negative meaningful relation between their points of humour and the points of submissive behaviours have been found. According to students’ departments, a meaningful difference between students’ types of humour and their points of hopelessnes and submissive behaviours has been found.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin mizah tarzları ile umutsuzluk düzeyi ve boyun eğici davranış düzeyi arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırma örneklemini Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesinde öğrenim gören 205’i erkek 317’si kız toplam 522 öğrenci oluşturmaktadır. Katılımcılara Mizah Tarzları Ölçeği, Boyun Eğici Davranışlar Ölçeği ve Beck Umutsuzluk Ölçeği uygulanmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, üniversite öğrencilerinin mizah puanları ile umutsuzluk puanları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki, mizah puanları ile boyun eğici puanları arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Mizahın tüm alt boyutları ile umutsuzluğun tüm alt boyutları arasındaki ilişkiler pozitif yönde bulunmuştur. Öğrencilerin okuduğu bölüm değişkenine göre mizah tarzları, umutsuzluk ve boyun eğici davranış puanları arasında anlamlı farklılık bulunmuştur.
1702-1718

REFERENCES

References: 

Akandere, M. (2000). Beck Umutsuzluk Ölçeğinin (BUÖ) BESYO Yetenek Sınavına Katılan Öğrencilere Uygulanması Üzerine Bir Araştırma, Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimler Dergisi, Konya.
Arslan Özkan & İ., Özen, A. (2008). Öğrenci Hemşirelerde Boyun Eğici Davranışlar Ve Benlik Saygısı Arasındaki İlişki, TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, sayı 7, s.53-58.
Aytaç, S. (2002). “İşsizliğin Çalışan Birey Üzerindeki Etkisi: İşsizlik Kaygısı”, İş-Güş Endüstri İlişkileri Ve İnsan Kaynakları Dergisi, Cilt 4 Sayı 2, (E.T. 12/09/2006), http://www.isguc.org
Beck, Aaron T . (2006). “Beck Hopelessness Scale, The Psychological Corporation”, 13.12.2006. http://www.cps.nova.edu/cpphelp/BHS.html., s 3-4.
Bennett, M. P., & Lengacher, C. (2006). Humor and laughter may influence health: II. Complementary therapies and humor in a clinical population. Advance Access Publication, 3(2), 187–190.
Budak, S. (2003). Psikoloji Sözlüğü, 2. Basım, Bilim Ve Sanat Yayınları, Ankara.
Çelikel, F. & ark. (2008). “Üniversite Öğrencilerinde Depresif Belirtiler ve Umutsuzluk Düzeyleri ile İlişkili Etmenler”, Nöropsikiyatri Arşivi, sayı 45, s. 122-130
Dilbaz, N. & Seber, G. (1993). “Umutsuzluk Kavramı: Depresyon Ve İntiharda Önemi”, Kriz Dergisi, sayı 1 (3), s. 134–138.
Durak, A. (1994). “Beck Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ) Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”, Türk Psikoloji Dergisi, İstanbul, Haziran, sayı 9(31), s. 1–11.
Durmuş, Y. (2000), The Relationship Between Sense Of Humor And Coping Strategies.
Durmuş, Y., Tezer, E. (2001). “Mizah Duygusu Ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Arasındaki İlişki”, Türk Psikolojisi Dergisi, sayı L6 (47), s. 25-32.
Gilbert, P. & Allan, S. (1994). “Assertiveness, Submissive Behaviour And Social Comparison”, The British Journal Of Clinical Psychology, vol. 33, s. 295-306.
Göktuna, Z. S. (2007). Çözüm Odaklı Kısa Terapi Tekniğinin Alt Sosyo Ekonomik Seviyedeki
Şar, A., Sayar, B. (2012). Üniversite öğrencilerinin mizah tarzlari ile umutsuzluk ve boyun eğici davranişlari
arasindaki ilişkinin incelenmesi, International Journal of Human Sciences [Online]. 9(2), 1702-1718.
1716
Kadınların Geleceğe Umut ile Bakabilme ve Boyun Eğici Davranışlarına Etkisinin İncelenmesi. Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi , İstanbul, s. 55.
İlhan, T. (2005). Öznel İyi Oluşa Dayalı Mizah Tarzları Modeli, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kazarian, S. S. & Martin, R. A. (2006). “Humor Styles, Culture-Related Personality, Wellbeing And Family Adjustment Among Armenians İn Lebanon”, Humor, vol. 19, 4, s. 405-423.
Martin, R. A. & Lefcourt, H. M.(1983). “Sense Of Humor As A Moderation Of The Relation Between Stressors And Moods.”, Journal Of Personality And Social Psychology, vol. 45(6), s. 1313-1324.
Martin, R. A., Puhlik-Doris, P., Larsen, G., Gray, J. ve Weir, K. (2003). “Individual Differences Of Uses Of Humor And Their Relation To Psychological Well-Being: Development Of The Humor Styles Questionnaire”, Journal Of Research İn Personality, Vol. 37 (1), s. 48–75.
Mizah (1991). Büyük Larousse, Cilt: 16, s. 8237.
Nezu, M., Nezu, M. C. & Blissett, E.S (1988). Sense Of Humor As A Moderator Of The Relation Between Stressful Events And Psychological Distress:A Prospective Analysis. Journal Of Personality And Social Psychology, 54(3),520-525.
Özdemir, S., Sezgin, F., Kaya, Z., & Recepoğlu, E. (2011). “İlköğretim okulu öğretmenlerinin stresle başa çıkma tarzları ile kullandıkları mizah tarzları arasındaki ilişki.” Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi [Educational Administration: Theory and Practice], 17(3), 405-428.
Özmen, D. & diğ. (2008). Lise Öğrencilerinde Umutsuzluk ve Umutsuzluk Düzeyini Etkileyen Etkenler, Anadolu Psikiyatri Dergisi, sayı 9, s. 8-15
Özünlü, Ü. (1999). Gülmecenin Dilleri, Doruk Yayınları, Ankara, s.19.
Pınar, P. & Sabuncu, N. (2004). “Long-Termtraumatic Stress Responses Of Survıvors Of The August 1999 Earthquake In Turkey”, Journal Of Loss And Trauma, vol. 9, s. 257-268.
Savaşır, I. & Şahin, N. (1997). Bilişsel-Davranışçı Terapilerde Değerlendirme: Sık Kullanılan Ölçekler, Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara, sayı 9.
Saraglou, V. & Scariot, C. (2002). “Humor Styles Questionnaire: Personality And Educational Correlates İn Belgian High School And College Students”, European Journal Of Personality, vol.16, s. 43-54.
Tekin, M. & Filiz, K. (2008). “Beden Eğitimi Ve Spor Yüksekokullarının Antrenörlük Eğitimi Ve Spor Yöneticiliği Bölümlerinde Öğrenim Gören Öğrencilerin Umutsuzluk Ve Boyun Eğici Davranış Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi”, Spormetre Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, Cilt: VI, sayı 1, s. 27-37.
Tümkaya, S. (2005). “Ailesi Yanında Ve Yetiştirilme Yurdunda Kalan Ergenlerin Umutsuzluk Düzeylerinin Karşılaştırılması”, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Güz, sayı 3(4), s. 445-457.
Türk Dil Kurumu (1983). Türkçe Sözlük, 7. Baskı, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
Yerlikaya, E. E. (2003). Mizah Tarzları Ölçeği’nin (The Humor Styles Questionnaire) Uyarlama Çalışması, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Yerlikaya, N. (2007). Lise Öğrencilerinin Mizah Tarzları İle Stresle Başa Çıkma Tarzları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com