Buradasınız

Anasayfa » Content

Harnâme’nin Tahkiye Dışındaki Bölümlerine Şekil ve Muhteva Açısından Bakış

To Have Perspective On Style And Meaning Of The Harname Except The Narrative Parts Of Harnâme

Journal Name:

  • Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Şeyhi, one of the poets of the establishment period of Classical Turkish Literature, penned works which made him one of the unforgettable figures in the history. One of these works is Harnâme, one of the first literary works of Turkish Literature in the field of humor and social criticism. Harnâme is a work which gives messages related to social equality, wealth, knowledge, power, fate through animals’ talk. Though the story part, written in mesnevi form, is widely known, it can be seen that there is not enough information about the beginning and end and form features in the sources. In this study, I have tried to evaluate the formal features and content of the work
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Klasik Türk edebiyatının kuruluş devri şairlerinden Şeyhî, adını edebiyat tarihinin unutulmayacak şahsiyetleri arasına yazdıran eserler kaleme almıştır. Bu eserlerden biri de Türk edebiyatının mizah ve sosyal tenkit sahasındaki ilk edebî ürünlerinden biri kabul edilen Harnâme’dir. Harnâme, hayvanların dilinden insan dünyasına eğilerek sosyal eşitlik, servet, bilgi, güç, kader kavramları ile ilgili mesajlar veren bir eserdir. Mesnevi nazım şekliyle yazılan eserin hikâye kısmı yaygın olarak bilinse de, başlangıcı ve sonu ile şekil hususiyetleri hakkında kaynaklarda yeterli bilgilerin verilmediği gözlenmektedir. Bu yazı ile eserin şekil özellikleri ve muhtevası üzerinde değerlendirmeler yapılmaya çalışılmaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-harnamenin-tahkiye-disindaki-bolumlerine-sekil-muhteva-acisindan-bakis.pdf
  • 1
68-82
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aksoyak, İ. Hakkı; Osmanlı Türkçesi Okuma Kitabı, Grafiker Yay., Ankara
2010.
Altıntaş, Halil- ŞAHİN, Muzaffer; Kur’an-ı Kerim Meâli, Diyanet İşleri
Başkanlığı Yayınları, Ankara 2001.
Banarlı, Nihad Sami; Resimli Türk Edebiyatı Tarihi, C.I., İstanbul 1987.
Biltekin, Halit; Şeyhî Divanı (İnceleme-Tenkitli Metin-Dizin)
Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi 2003.
Bursalı Mehmed Tahir; Osmanlı Müellifleri, C. II., İstanbul 1333.
Çulhaoğlu, Gülşen; Şeyhî`nin Hüsrev ü Şirin Mesnevisindeki Aşk İlişkileri,
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bilkent Üniversitesi 2002.
Dilçin, Cem; Yeni Tarama Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara
1983.
Dilmen. İ. Necmi, Târîh-i Edebiyyât Dersleri, İstanbul, 1338, c.I.
Gibb, EJ; A History of Ottoman Poetry (Çev. Ali Çavuşoğlu), Akçağ Yay.,
Ankara 1999.
Eren, Hasan-Gözaydın, Nevzat-Parlatır, İsmail-Tekin, Talât-Zülfikar,
Hamza; Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu Yayınları, 2 C., Ankara 1988.
Ersoy, Ersen; XVI. Yüzyıl Kaynaklarına Göre Kütahyalı Şairler ve
Kütahya’da Edebi Muhit, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar
Üniversitesi, Kütahya 2003.
Owens, G. M.; Meşâirü’ş-şuarâ or Tezkere of Âşık Çelebi, London 1971.
Hasan Çelebi, Tezkiretü’ş-şuarâ (Haz. İbrahim Kutluk), TTK Basımevi,
Ankara 1989
İsen, Mustafa ve Kurnaz, Cemal; Şeyhî Divanı, Akçağ Yayınları, Ankara
1990.
Sosyal Bilimler Dergisi 81
İsen, Mustafa, Gelibolulu Mustafa Âlî, Künhü’l-Ahbâr’ın Tezkire Kısmı,
Atatürk Kültür merkezi Yayınlan, Ankara 1994.
Kırman, Aydın, “Harnâme’yi Eski Türk Edebiyatı’ndan Okumak”,
http://www.imajoloji.com/index.php?option=com_content&view=article&id
=71:Harnâme&catid=3:haber&directory=7
Kortantamer, Tunca; Temmuzda Kar Satmak -Örnekleriyle Geçmişten
Günümüze Türk Mizahı (Hazırlayanlar: Fatih Ülken-Şerife Yalçınkaya),
Phoenix Yayınevi, Ankara (Mayıs) 2007.
Köprülü, Fuad, Edebiyat Araştırmaları, İstanbul, 1989
Köprülü, M. Fuad, Türk Edebiyatı Tarihi, Ötüken, İstanbul 1980.
Kurnaz, Cemal; Eski Türk Edebiyatı, Bizim Büro Basım Yayın, 3. Baskı,
Latîfî, Tezkiretü’ş-Şu’arâ ve Tabsıratü’n-Nuzamâ (İnceleme-Metin),
(Hazırlayan: Yard. Doç. Dr. Rıdvan Canım), Atatürk Kültür Merkezi,
Ankara 2000, DC+903.
Levend; Agâh Sırrı, Edebiyat Tarihi Dersleri (Tanzimata Kadar),
İstanbul 1933.
Mecdî; Hadâikü’ş-şakâik (Haz. Doç. Dr. Abdulkadir Özcan), Şakâik
Numaniyye ve Zeyilleri, Çağrı Yayınları, İstanbul 1989.
Mehmed Süreyya; Sicill-i Osmâni, İstanbul, 1311, c. III.
Mengi, Mine; “Harnâme Kime Sunulmuştur”, Türkoloji Dergisi, C. VII,
Ankara 1977.
Mermer, Ahmet vd.; Eski Türk Edebiyatına Giriş, Akçağ Yayınları,
Ankara 2006.
Pala, İskender, Ansiklopedik Divan Şiiri Sözlüğü, Kapı Yayınları,
İstanbul 2008.
Sâmî, Şemsettin; Kâmûs-ı Türkî, İkdam Matbaası, İstanbul 1317/1914.
Sehî, Heşt-Bihişt, Haz. Günay Kut, Harvard Üniversitesi Basımevi, 1978.
Şentürk, Ahmet Atilla-Kartal, Ahmet, Üniversiteler İçin Eski Türk
Eski Türk Edebiyatı Tarihi, İstanbul 2005.
Şeyhi, Harnâme (Hazırlayan: Mehmet ÖZDEMİR), Kapı Yayınları,
İstanbul, 2011.
Mehmet ÖZDEMİR 82
Tarlan, Ali Nihad, Şeyhî Divanı’nı Tedkik, İstanbul, 1964
TDK; Şeyhî Dîvânı Tarama Sözlüğü ve Nüsha Farklılıkları, Maarif
Matbaası, İstanbul 1942.
TİMURTAŞ, Faruk Kadri; Şeyhî Hayatı ve Eserleri Eserlerinden
Seçmeler, İstanbul, 1968
……………………………..; Şeyhî’nin Harnâme’si, İkinciBaskı Edebiyat
Fakültesi Basımevi, İstanbul 1981.
……………………………..; Şeyhî ve Hüsrev-i Şirin’i (İnceleme-Metin),
Edebiyat Fakültesi Basımevi, İstanbul 1980.
Tuman, Nâil, Tuhfe-i Nailî, (Haz. Cemal Kurnaz, Mustafa Tatçı,) c. II,
Ankara 2000
Uzunçarşılı, İsmail Hakkı, Kütahya Şehri, Devlet Matbaası, İstanbul
Kitabevi, İstanbul, 1999.
Ünver, İsmail; “Mesnevi: Türk Şiiri Özel Sayısı II, (Divan Şiiri)” Türk
Dili, S. 415-416-417/Temmuz-Ağustos-Eylül, Ankara, 1986.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com