Buradasınız

BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMEN ADAYLARININ YARATICILIK VE PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ

CREATIVITY AND PROBLEM SOLVING SKILLS OF PHYSICAL EDUCATION TEACHER CANDIDATES

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The purpose of this paper is to analyze the creativity and problem solving skills of prospective teachers who study in physical education departments in the cities of İzmir and Aydın with respect to such variables. The sample of study is composed of 87 male and 59 female and total of 146 prospective teachers who has been studying in 2010–2011 academic year in İzmir and Aydın. An evaluation tool which consists of three part data collection was used. In the first section, demographic information, In the second problem solving skill scale and in the last section individual assessment in terms of creativity was shown respectively. SPSS was used for analyzing data. Kolmogrow-Smirnow z, Mann-Whitney-U, Kruskall Wallis and descriptive statistics were applied to the obtained data for analysis. The highest point that could have been taken from the creativity level perception points was 135, 00 whereas 104, 76 point was taken by the prospective teachers. It can be said that prospective teacher’s creativity level perception point is close to a high level. There has been no significant difference found between the variables of; creativity level perception, student’s grade, parent’s education level, family income and family management style (p>0.05). Problem solving skill point was found as 130, 57. The points that could be taken were between 32 and 192. As the points increase, problem solving level perception decreases. For this reason, it can be said that prospective teachers have low level problem solving perception. They used the avoidant approach the most (%51, 25) and used thinking approach the least (%9). There have been no significant differences found between the subsections of problem solving and gender, grades of the students, family education level, family management style and family income (P>0.05). It has been found in this study that there is reasonably positive relationship between creativity level perception and problem solving skills (~%40 ). This shows that when one point increases the other one will also increase.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma İzmir ve Aydın illerinin Beden Eğitimi öğretmenliği bölümlerinde okuyan öğretmen adaylarının yaratıcılık ve problem çözme becerilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi amacıyla yapılmıştır. İzmir ve Aydın illerinde 2010 – 2011 eğitim / öğretim yılında öğrenim görmekte olan 87 erkek, 59 bayan toplam 146 öğretmen adayı araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Verilerin elde edilmesinde 3 bölümden oluşan bir ölçme aracı kullanılmıştır. Birinci bölümde demografik bilgiler, ikinci bölümde Problem Çözme Beceri Ölçeği, üçüncü bölümde ise Yaratıcılık Açısından Bireyin Kendini Değerlendirmesi ölçeği yer almıştır. Verilerin analizinde SPSS paket programı kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde betimsel istatistikler, Kolmogrow-Smirnow z testi, Mann-Whitney-U testi, Kruskall Wallis testi uygulanmıştır. Elde edilen bulgular incelendiğinde ölçekten alınacak en yüksek puan 135,00 iken öğretmen adaylarının yaratıcılık düzeyi algı puanları 104,76 olarak bulunmuştur. Bu bakımdan öğretmen adaylarının yaratıcılık düzeyi algılarının yükseğe yakın bir değer olduğu söylenebilir. Öğretmen adaylarının yaratıcılık düzeyi algıları cinsiyet, sınıf düzeyi, anne eğitim durumu, baba eğitim durumu, aile gelir düzeyi ve aile içi yönetim biçimi değişkenleri açısından incelendiğinde, bu değişkenler açısından anlamlı bir farklılık bulunmadığı ortaya çıkmıştır (p>0.05). Araştırmada öğretmen adaylarının problem çözme beceri puanları 130,57 olarak bulunmuştur. Bu ölçekten alınabilecek puan aralığı 32 ile 192 arasındadır ve alınan puan değeri yükseldikçe problem çözme düzeyi algısı düşmektedir. Bu bakımdan öğretmen adaylarının düşük bir seviyede problem çözme becerilerine sahip oldukları söylenebilir. Çalışmamıza katılan öğretmen adaylarının problem çözme beceri boyutlarından en fazla kaçıngan yaklaşımı (%51,25) kullandıkları bunun yanında en az düşünen yaklaşımı (%90) kullandıkları görülmektedir. Bu değerler incelendiğinde; öğretmen adaylarının problem çözme yaklaşımlarından kendilerini en yeterli (en sık kullandıkları) algıladıkları problem çözme boyutu kaçıngan yaklaşım iken, en yetersiz algıladıkları (en az başvurdukları) boyutun düşünen yaklaşım olduğu görülmektedir. Öğretmen adaylarının problem çözme alt boyutları ile cinsiyet, sınıf düzeyi, aile eğitim durumu, yönetim biçimi ve gelir seviyesi arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (P>0.05). Araştırmada Öğretmen adaylarının yaratıcılık düzeyleri algısı ile problem çözme becerileri arasındaki ilişki incelendiğinde orta derecede (~%40 ) pozitif yönlü bir ilişki olduğu görülmektedir. Bu durum puanlardan birinin değeri arttığında diğerinin de artış gösterdiğini ifade etmektedir. Anahtar kelimeler: Yaratıcılık, Problem çözme, Beden Eğitimi öğretmen adayı.

REFERENCES

References: 

Aydın M., (2009). Sorun Çözme Becerisi İle Yaratıcılık Arasındaki İlişkinin
İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitimde
Psikolojik Hizmetler Anabilimdalı. Ankara.
Aksan N., (2006). “Üniversite Öğrencilerinin Epistemolojik İnançları ile Problem
Çözme Becerileri Arasındaki İlişki”. Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Çanakkale.
Bartzer S., (2001). The Development Of Creative Thinking Through An Adequate
Engineering Educatıon, International Conference on Engineering Education, August 6–10,
2001 Oslo, Norway.
Bingham A., (1998). Çocuklarda Problem Çözme Yeteneklerinin Geliştirilmesi. Çev:
A.Ferhan Oğuzkan. Millî Eğitim Basımevi. İstanbul.
Cropley A. J., (2001). Creativity in Education and Learning: A Guide For Teachers
And Educators, London: British Library Cataloguing in Publication Data.
Cüceloğlu D., (1999). Yeniden İnsan İnsana. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Erdoğmuş N., (2004). İlköğretim Yöneticilerinin Problem Çözme Becerilerinin Çeşitli
Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Konya.
Frey K.S., Hirschstein M.K., Guzzo B.A., (2000). "Secondmstep: Preventing
Aggression By Promoting Social Compctence" Journal of Emotional and Behavioral
Disorders 8(2).
Güçlü N., (2003). Lise Müdürlerinin Problem Çözme Becerileri. Milli Eğitim Dergisi,
(160).
Gülel G., (2006). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Yaratıcılık Düzeylerinin Çeşitli
Değişkenler Açısından İncelenmesi (Pamukkale Üniversitesi Örneği). Pamukkale Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü. Denizli.
Özben Ş., Argun Y., (2005). Buca Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Yaratıcılık
Boyutları Puanlarının Karşılaştırılması. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi
Dergisi, (18).
Öztürk Ş. A., Darıca N., (2003), “Çocuk Gelişimi ve Okul Öncesi Eğitimi
Öğretmenliği, Anaokulu Öğretmenliği ve Okul Öncesi Öğretmenliği Lisans Programlarında
Yer Alan Yaratıcılık İle İlgili Derslere İlişkin Görüşler”, Eğitim Araştırmaları, (13). Anı
Yayıncılık, Ankara.
Pehlivan Z., Konukman F., (2004). Beden Eğitimi Öğretmenleri İle Diğer Branş
Öğretmenlerinin Problem Çözme Becerisi Açısından Karşılaştırılması. Spormetre Beden
Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, (2).
Roberts L., (2003). Creativity, Tech Directions, 63(3).
Savaşır I., Şahin N., (1999). Bilişsel–Davranışçı Terapilerde Değerlendirme,
Kullanılan Ölçekler, Türk Psikologlar Derneği Yayınları (9), Özyurt Matbaacılık, Ankara.
Sonmaz S., (2002). Problem Çözme Becerisi ile Yaratıcılık ve Zekâ Arasındaki
İlişkinin İncelenmesi. Yüksek lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
İstanbul.
Soylu H., (2004). Fen Öğretiminde Yeni Yaklaşımlar: Keşif Yoluyla Öğrenme, Nobel
Yayın Dağıtım, Ankara.
Sungur N., (1997). Yaratıcı Düşünce, Evrim Yayınevi, İstanbul.
Sungur N., (2001), Yaratıcı Okul Düşünen Sınıflar, Evrim Yayınevi, İstanbul.
Şahin E., (2010). İlköğretim Öğretmenlerinde Yaratıcılık, Mesleki Tükenmişlik ve
Yaşam Doyumu. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim
Programları ve Öğretim. Sakarya.
Şahin N., Sahin N.H., Heppner P.P., (1993). Psychometric Properties Of The Problem
Solving Inventory (Psı) İn A Group Of Turkish University Students. Cognitive Therapy and
Research, (17).
Taylan S., (1990). Heppner’in Problem Çözme Envanterinin Uyarlama Güvenirlilik ve
Geçerlilik Çalışmaları, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Temizkalp G., (2010). Güzel Sanatlar Eğitimi Anabilim Dalı Öğretmen Adaylarının
Yaratıcılık Düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü. Burdur.
Üstündağ T., (2009). Yaratıcılığa Yolculuk Pegem Akademi, Ankara.
Zeytun S., (2010). Okul Öncesi Öğretmenliği Öğrencilerinin Yaratıcılık Ve Problem
Çözme Düzeyleri Arasındaki İlişkinini İncelenmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı Okul Öncesi Öğretmenliği Programı, Yüksek
Lisans Tezi. İzmir.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com