You are here

ESER KARİZMASI MI MUSANNİF KARİZMASI MI?

Which Charisma: Author or His Writings?

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The historical process of formation and development of Hadith sciences had their golden age in hijri 3’th century. Among those studies written in the golden age, a special interest has given to Bukhari (256/869) and Muslim (261/874), whose studies both are known as Al Camiu’s- Sahihs (Sahihayn), and numerous scientific studies have been done on them. By the seventh century, these books were accepted as absolute authority in Muslim Hadith tradition. As a result, the authors and their authorities were over shadowed by the authority of the books. In terms of the Hadith sciences, however, the authority of the Musannif Books are more important than those mentioned above. This is mostly because of the fact that Musannif books give a possibility to make an assessment of those hadiths which Musannifs do not include whereas the others cannot give any idea or possibility for those hadiths they do not mention about. In this study, both the authority of books and authors are examined so that the idea of the charisma of Musannifs and their importance are more important then the authorities of (Sahihayn) books.
Abstract (Original Language): 
Hadis ilimlerinin oluşum ve gelişim tarihî süreci h. III. Asırda altın çağını yaşamıştır. Bu asırda telif edilen eserler arasında Buhârî (256/869) ile Müslim’in (261/874) el-Câmiu’s-Sahih’leri (Sahîhayn) özel bir ilgi görmüş, üzerlerine pek çok çalışma yapılmıştır. Yedinci asra gelindiğinde Sahihayn’ın otoritesi mutlak olarak kabul görmüştür. Bunun neticesi olarak eserlerin otoriteleri müelliflerinin otoritesinin üzerini örtmüştür. Oysa hadis ilimleri açısından bakıldığında musanniflerin otoritesi, söz konusu eserlerin otoritesinden daha önemlidir. Musanniflerin otoritesi eserlerine almadıkları hadisler hakkında bir değerlendirme imkânı verirken, eserler ihtiva ettikleri hadisler dışındaki rivayetlerin değerlendirilmesi hususunda bir fikir verememektedir. Bu çalışmada eserlerin otoritesi ile birlikte musanniflerinin otoritesi irdelenerek, musanniflerin otoritesinin önemi ve eser karizması yerine musannif karizmasının daha mühim olduğu fikrinin yaygınlık kazanmasının önemi üzerinde durulmuştur.
51-70

REFERENCES

References: 

Ahmed b. Hanbel, Müsned, Çağrı yay., İstanbul, 1992.
Ahmed Naim, Sahih-i Buhârî Muhtasarı Tecrid-i Sarîh Tercemesi ve Şerhi, Diyanet İşleri Başkanlığı Yay., Ankara, 1982.
Doç. Dr. Nuri TUĞLU
____________________________________________________________________________
68
el-Azamî, M. Mustafa, “Buhârî”, DİA, İstanbul, 1992, VI.
Bağcı, H. Musa, “Hadis Metodolojisinde Sahihu’l-Buhârî’nin Sıhhat Bakımından Tasnif Edilen İlk Eser Olduğu Fikrinin Eleştirel Analizi”, AÜİFD (2004), C. XLV, Sayı I.
Buhârî, Ebû Abdillah Muhammed b. İsmail, el-Camiu’s-Sahih, Çağrı yay., İstanbul, 1992.
Cezâirî, Tahir, Tevcihu’n-Nazar İla Usuli’l-Eser, thk. Abdülfettah Ebû Gudde, Mektebetu Matbuati’l-İslamiyye, Beyruti 1995.
Çakan, İ. Lütfi, Hadis Edebiyatı, İstanbul, 1985.
Çakın, Kamil, “Buhârî’nin Otorite Kazanma Süreci”, İslami Araştırmalar Dergisi, C. X, Sayı: 1-2-3-4.
________, “Hadis Tarihi ve Tedvini İle İlgili Bazı Meseleler”, Alperen Dergisi, Kasım 1995.
Dehlevî, Şah Veliyyullah, Huccetullâhi’l-Bâliğa, trc. Mehmet Erdoğan, İz Yay., İstanbul 1994.
Ebû Nuaym el-Isfahânî, el-Müsnedü’l-Müstahrec ala Sahîhi’l-Müslim, thk. K. Abdülazim, Beyrut 1996.
Hatib el-Bağdâdî, Tarihu Bağdâd, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut, trs.
Hatiboğlu, M. Said, “Müslüman Âlimlerin Buhârî ve Müslime Yönelik Eleştirileri”, İslamî Araştırmalar Dergisi, (Hadis Sünnet özel sayısı), C. X, Sayı: 1-2-3-4.
Irakî, Zeynüddîn Abdurrahman, el-Elfiye, thk. Mahir Yasin el-Fahl, Multekâ Ehlil-Hadis, by, trs.
İbn Adiy, Ebû Ahmed Abdullah, el-Kamil fî Duafâi’r-Ricâl, thk. Yahya Muhtar, Dâru’l-Fikr, Beyrut 1409/1988.
İbn Hacer, Ahmed b. Ali, Hedyü’s-Sârî Mukaddimetu Fethu’l-Bârî, Daru’l-Ma’rife, Beyrut trs.
________, Nüket ala İbnu’s-Salâh, Dâru’r-Râye, (II. Baskı), Riyad, 1415/1994.
________, Tehzîbu’t-Tehzîb, thk. İbrahim ez-Zeybak, Adil Mürşid, Müessesetü’r-Risâle, Beyrut, trs.
İbn Hazm, Ebû Muhammed Ali b. Ahmed, el-Muhalla, Daru’l-Fikr, trs.
İbn Kesir, İhtisaru Ulûmi’l-Hadis, Daru’t-türas, 1979.
İbn Kuteybe, Te’vilu Muhtelifi’l-Hadis, (Hadis Müdafaası), Çev. Hayri Kırbaşoğlu, Kayıhan yay., İstanbul 1989, (II. Baskı).
F.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi 17:2 (2012) 69
____________________________________________________________________________
İbnu’s-Salâh, Osman b. Abdirrahman eş-Şehrezûrî, Mukaddimetu İbnu’s-Salah fî Ulûmi’l-Hadis, Mektebetü’l-Mütenebbî, Kahire, trs.
________, Sıyanetü Sahîhi Müslim, thk. Muvaffak Abdullah, Daru’l-Garbi’l-İslâmî, (II. Baskı), Beyrut, 1408.
Kandemir, M. Yaşar, “Buhârî”, İstanbul, 1992, DİA, C. VI.
_______, “Müslim”, DİA, İstanbul, 2006, C. XVII.
_______, “Sahîhayna Yöneltilen Tenkidlerin Değeri”, Sünnetin Dindeki Yeri, (Sempozyum Bildiri Kitabı) Ensar Neşriyat, İstanbul, 1997.
Kastallânî, Şihabüddin Ahmed b. Muhammed, İrşâdü’s-Sârî li Şerhi Sahîhi’l-Buhârî, el-Matbaatü’l-Meymene, Mısır, 1306.
Kettânî, Ebû Cafer Muhammed, Hadis Literatürü, trc. Yusuf Özbek, İz Yayıncılık, İstanbul, 1994.
Koçyiğit, Talat, Hadis Tarihi, Diyanet Vakfı Yay., Ankara, 1998.
Memduh, Mahmud Said, Tenbihu’l-Müslim ilâ Teaddi’l-Elbânî ala Sahîhi Müslim, I. Baskı, y.y., b.y., 1987.
Mizzî, Yusuf b. ez-Zekiy, Ebu’l-Haccâc, Tehzîbu’l-Kemâl fî Esmâi’r-Ricâl, thk Beşşâr Avvâd, Müessesetü’r-Risâle, Beyrut 1400/1980.
Nevevî, Muhyiddîn Yahya b. Şeref, Sahîhi Müslim bi Şerhi’n-Nevevî, el-Matbaatü’l-Mısrıyye, (II. Baskı), by, 1348/1929.
________, Tehzîbü’l-Esmâ ve’l-Lügât, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut, trs.
Neysâbûrî, Ebû Abdillah el-Hâkim Muhammed b. Abdillah, el-Medhal ilâ Kitâbi’l-İklîl, thk. Fuad Abdülmünim, Dâru’d-Da’ve, Mısır, trs.
Özafşar, M. Emin, “Rivayet İlimlerinde Eser Karizması ve Müslim’in el-Câmiu’s-Sahih’i”, AÜİFD, C. XXXIX, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara 1999.
Polat, Selahattin, “Buhârî’nin Sahîh’ine Yapılan Bazı Tenkidlerin Değerlendirilmesi”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 4,.Kayseri, 1990.
es-Süyutî, Celâleddîn Abdurrahman, Tedrîbü’r-Râvî bi Şerhi Takrîbi’n-Nevevî, Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut 1989, (I. Baskı).
Yıldırım, Enbiya, “Sahîhân Üzerine İcmâ Meselesi”, .
________, Hadis Problemleri, Umran Yay., İstanbul, 1996.
Zehebî, Ebû Abdillah, Şemsüddîn, Tezkiratü’l-Huffûz, Dâiretü’l-Meârifi’l-İslâmiyye, İndia, 1955.
Doç. Dr. Nuri TUĞLU
_, Siyeru A’lâmi’n-Nübelâ, thk. Şuayb Arnaud, Müessesetü’r-Risâle, Beyrut 1983.
Zerkeşî, Bedreddin Muhammed b. Cemalüddîn, en-Nüket alâ Mukaddimeti İbni’s-Salâh, thk. ez-Zenelâbidin Muhammed, Advâü’s-Selef, Riyad 1419/1998.
Zürkânî, Şerhu’z-Zürkânî Ale’l-Muvatta’, Matbaatü’l-Hayriyye, by, trs.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com