You are here

Home » Content

Türkçe Kelime Çekimi Ulamları Dizgesi Üzerine: Fiil Çekimi Ulamları

On the Inflectional Categories System of Turkish: Inflectional Categories of the Verb

Journal Name:

  • Dil Araştırmaları

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Inflection (inflectional mechanism) is a set of instrumentals and processes of language that aims to join connecting meanings by morphemes to lexical meanings of lexemes (often to independent lexical meanings), without destroying their meanings’ identities, or is a morphological subsystem that includes a set of inflectional forms and processes. This opinion is supported by the author in this article and the inflectional categories of the verb in Turkish are analysed and classified.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Kelime çekimi (düzeneği), sözcük birimlerinin sahip olduğu (çoğunlukla bağımsız) leksik anlamlara bu anlamların kendisiyle özdeşliğini bozmadan biçim birimleri aracılığıyla yardımcı anlamlar katmayı amaçlayan dil araç ve işlemlerinin tümü veya bu araç ve işlemleri içeren şekil bilimi alt dizgesidir. Makalede bu görüş doğrultusunda Türkiye Türkçesi fiil çekimi ulamları ele alınmakta ve sınıflandırılması yapılmaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-turkce-kelime-cekimi-ulamlari-dizgesi-uzerine-fiil-cekimi-ulamlari.pdf
  • 11
105-129
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKSAN, Doğan (1998), Anlambilim. Anlambilim Konuları ve Türkçenin Anlambilimi, Engin
Yayınevi, Ankara.
BASKAKOV, Nikolay A. (1979), İstoriko-tipologiçeskaya morfologiya tyurkskih yazıkov
(struktura slova i mehanizm agglyutinatsii), İzdatel’stvo “Nauka”, Moskva.
DENİZ YILMAZ, Özlem (2009), Türkiye Türkçesinde Eylemsi, Türk Dil Kurumu Yayınları,
Ankara.
DENİZ YILMAZ, Özlem (2012), “Türkçe Kelime Çekimi Ulamları Dizgesi Üzerine: Ad
Çekimi Ulamları”, Dil Araştırmaları, S 10, Ankara, s. 123-139.
DEVELİ, Hayati (1995), “-sA Eki Nedir? Kip mi, Zarf-fiil mi?”, İlmi Araştırmalar, Cilt 1,
İstanbul, s. 91-94.
DİLÂÇAR, A. (1974), “Türk Fiilinde “Kılınış”la “Görünüş” ve Dilbilgisi Kitaplarımız”, Türk
Dili Araştırmaları Yıllığı – Belleten 1973-1974, Ankara, s. 159-171.
DMİTRİYEV, Nikolay K. (1948), Grammatika başkirskogo yazıka, İzdatel’stvo Akademii
nauk SSSR, Moskva-Leningrad.
ERGUVANLI, Emine Eser, (1984), The Function of Word Order in Turkish Grammar,
University of California Press, Berkeley-Los Angeles-London.
GAK, V. G. (1979), Teoretiçeskaya grammatika frantsuzskogo yazıka. Morfologiya. ...,
“Vısşaya şkola”, Moskva.
GRÖNBECH, Kaare (1995), Türkçenin Yapısı, Çev. Mehmet AKALIN, Türk Dil Kurumu
Yayınları, Ankara.
GUZEV, Viktor G. (1976), “Sistema imennıh form tyurkskogo glagola kak morfologiçeskaya
kategoriya (na materiale staroanatoliyskogo i turetskogo yazıkov)”, Turcologica.
K semidesyatiletiyu akademika A. N. Kononova, Otvetsvennıye redaktorı Sergey
G. KLYAŞTORNIY, Yu. A. PETROSİAN, Edhyam R. TENİŞEV, “Nauka”,
Leningradskoe otdeleniye, Leningrad, s. 56-64.
GUZEV, Viktor G. (1977), “O razvernutıh çlenah predlojeniya, vvodimıh glagol‘nımi
imenami, v sovremennom turetskom yazıke”, Sovetskaya tyurkologiya, № 5, Baku,
s. 36-43.
GUZEV, Viktor G. (1987), Oçerki po teorii tyurkskogo slovoizmeneniya: imya (na materiale
staroanatoliysko-tyurkskogo yazıka), İzdatel’stvo LGU, Leningrad.
GUZEV, Viktor G. (1990), Oçerki po teorii tyurkskogo slovoizmeneniya: glagol (na materiale
staroanatoliysko-tyurkskogo yazıka), İzdatel’stvo LGU, Leningrad.
GUZEV, Viktor G. (1999), “Opıt primeneniya ponyatiya «gipostazirovaniye» k tyurkskoy
morfologii”, Vostokovedeniye: filologiçeskiye issledovaniya, Otvetstvennıy redaktor
İvan M. STEBLİN-KAMENSKİY, Vıpusk 21, İzdatel’stvo Sankt-Peterburgskogo
Universiteta, Sankt-Peterburg, s. 29-36.
GUZEV, Viktor G. (2007a), “Teorik Türk Dil Bilimi Açısından Eski Anadolu Türkçesinin
Özelliklerinin Kıymeti Üzerine II: Zaman Kategorisi”, Uluslararası Eski Türkiye
Türkçesi Toplantısı. Bildiriler (03-04 Aralık 1999), Türk Dil Kurumu Yayınları,
Ankara, s. 61-72.
GUZEV, Viktor G. (2007b), “Teorik Türk Gramerinden: Fiilin Beş Genel Çekimleme Ulamı
Üzerine”, IV. Uluslararası Türk Dili Kurultayı Bildirileri (24-29 Eylül 2000), Cilt I,
Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara, s. 697-703.
GUZEV, Viktor G. ve Dmitriy M. NASİLOV (1981), “Slovoizmenitel’nıye kategorii
v tyurkskih yazıkah i ponyatiye «grammatiçeskaya kategoriya»”, Sovetskaya
tyurkologiya, № 3, Baku, s. 22-35.
GUZEV, Viktor G. ve Özlem DENİZ-YILMAZ (2004), Opıt postroyeniya ponyatiynogo
apparata teorii turetskoy grammatiki: Uçebnoye posobiye na turetskom yazıke,
İzdatel’stvo S.-Peterburgskogo universiteta, S.-Peterburg.
GÜLSEVİN, Gürer (1990), “Türkçede -SA Şart Gerundiumu Üzerine”, Türk Dili. Dil ve
Edebiyat Dergisi, Sayı 467, Ankara, s. 276-279.
JAKOBSON, Roman O. (1972), “Şifterı, glagol’nıye kategorii i russkiy glagol”, Printsipı
tipologiçeskogo analiza yazıkov razliçnogo stroya, “Nauka”, Moskva, s. 95-113.
JOHANSON, Lars (1971), Aspekt im Türkischen. Vorstudien zu einer Beschreibung des
türkeitürkischen Aspektsystems, Acta Universitatis Upsaliensis, Studia Turcica
Upsaliensia, 1, Uppsala.
JOHANSON, Lars (1974), “Sprachbau und Inhaltssyntax am Beispiel des Türkischen”,
Orientalia Suecana, Vol. XXII, Acta Universitatis Upsaliensis, Uppsala, s. 82-106.
JOHANSON, Lars (1975), “Fiilimsi Önermelerin Görevleri Üzerine”, Bilimsel Bildiriler
1972, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara, s. 525-529.
JOHANSON, Lars (2000), “Turkic Indirectives”, Eds. Bo UTAS – Lars JOHANSON,
Evidentials – Turkic, Iranian and neighbouring languages, Mouton de Gruyter, Berlin
- New York, s. 61-87.
KARAHAN, Leyla (1994), “-sa/-se Eki Hakkında”, Türk Dili. Dil ve Edebiyat Dergisi, Sayı
516, Ankara, s. 471-474.
KORKMAZ, Zeynep (1994), Türkçede Eklerin Kullanılış Şekilleri ve Ek Kalıplaşması
Olayları, 3. bs., Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
KORKMAZ, Zeynep (1999), “Türkiye Türkçesinde Fiil Çatısı Üzerine Görüşler (Alm.
Diathesıs, Fr. Voıx, İng. Voıce, Osm. Binâ, Fiil Binası)”, Türk Dili Araştırmaları
Yıllığı – Belleten 1996, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara, s. 159-165.
KORKMAZ, Zeynep (2003), Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi), Türk Dil Kurumu
Yayınları, Ankara.
MAMATOV, Muhammadjan Ş. (1988), “K voprosu o kategorii nominalizatsii deystviya (na
materiale uzbekskogo yazıka)”, Sovetskaya tjurkologija, № 5, Baku, s. 41-52.
MEL’NİKOV, Gennadiy P. (1978), Sistemologiya i yazıkovıye aspektı kibernetiki, Sovetskoye
radio, Moskva.
NASİLOV, Dmitriy M. (1963), Struktura vremen indikativa v drevneuygurskom yazıke (po
pamyatnikam uygurskogo pisma), Avtoreferat kandidatskoy dissertatsii, Moskva.
NEVSKAYA, İrina A. (1990), Sostav i funktsii deyepriçastiy v şorskom yazıke, Avtoreferat
dissertatsii na soiskaniye uçenoy stepeni kandidata filologiçeskih nauk, Alma-Ata.
PANFİLOV, V. Z. (1971), Vzaimootnoşeniye yazıka i mışleniya, İzdatel’stvo “Nauka”,
Moskva.
RADLOFF, Wilhelm (1906), Einleitende Gedanken zur Darstellung der Morphologie der
Türksprachen, Mémoires de l’Acadmie İmpériale des sciences de St.-Pétersbourg,
VIII-e série, Tome VII, № 7, St.-Pétersbourg.
SEREBRENNİKOV, Boris A. (1965), “Priçinı ustoyçivosti agglyutinativnogo stroya i vopros
o morfologiçeskom tipe yazıka”, Morfologiçeskaya tipologiya i problema klassifikatsii
yazıkov, Otvetstvennıye redaktorı B. A. SEREBRENNİKOV i O. P. SUNİK, Nauka,
Moskva-Leningrad, s. 7-26.
UĞURLU, Mustafa (2003), “Türkiye Türkçesinde “Bakış” (“Aspektotempora”)”, Türkbilig:
Türkoloji Araştırmaları, Sayı 5, Ankara, s. 124-133.
YÜCE, Nuri (1999), Gerundien im Türkischen. Eine morphologische und syntaktische
Untersuchung, Simurg, İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com