You are here

Home » Content

ÖĞRETMENLERİN PROBLEM KURMA İLE İLGİLİ ÖZ-YETERLİK İNANÇLARININ BELİRLENMESİNE YÖNELİK ÖLÇEK GELİŞTİRME ÇALIŞMASI

A SCALE DEVELOPMENT STUDY RELATED TO TEACHERS’ PROBLEM POSİNG SELF EFFİCACY BELİEFS

Journal Name:

  • Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
This study aimed to develop a scale considered to be helpful to reveal the teachers' self-efficacy beliefs in problem posing (TPPEBI). Toward this aim, a testing TPPEBI consisting of 34 items has been developed by the researchers. The instrument was applied a total of 334 teachers (primary and mathematics) from the providence of Mersin. Data was analyzed using both descriptive and predictive analysis methods. An instrument with atotal 26 items (9 negative and 17 positive) were obtained from the item analysis. As a result of the EFA analysis, it was determined that the intrument is one-dimensional but with 3 different component structures. The factors were named teaching efficacy, effective teaching efficacy and content knowledge efficacy. The Cronbach’s alpha value for the scale was found as .91 and .88, .85 ve .77 for thewhole instrument and for the components respectively. It can be said that the developed TPPEBI is reliable and valid
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma ile, öğretmenlerin problem kurma ile ilgili öz-yeterlik inançlarını (PKÖİ) ortaya çıkarmaya yardımcı olacağı düşünülen ölçek geliştirilmeye çalışılmıştır. Bu amaç doğrultusunda araştırmacılar tarafından 34 sorudan oluşan bir deneme PKÖİölçeği geliştirilmişolup, bu ölçek Mersin il merkezinde bulunan toplam334 öğretmene (sınıf ve ilköğretim matematik) uygulanmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin analizinde betimsel ve yordamsal analiz kullanılmıştır. Madde analizi sonucunda 9 madde olumsuz, 17 madde ise olumlu olmak üzere toplam 26 maddeden oluşan bir ölçek elde edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda ölçeğin tek boyutlu ancak 3 farklı bileşenli bir yapıya sahip olduğu belirlenmiştir. Bulunan faktörler öğretim yeterliği, etkili öğretim yeterliği ve alan bilgisi yeterliğidir. Ölçeğe ait Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı .91, bileşenlere ait güvenirlik katsayıları sırasıyla .88, .85 ve .77 olarak bulunmuştur. Elde edilen bu bulgular ışığında geliştirilen PKÖİölçeğinin geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu söylenebilir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ogretmenlerin-problem-kurma-ile-ilgili-oz-yeterlik-inanclarinin-belirlenmesine-yonelik-olcek-gelistirme-calismasi.pdf
  • 35
223-234
  • Turkish

REFERENCES

References: 

ASHTON, P. ve CROCKER, L. (1987). “Systematic study of planned variations: The essential focus of teacher
education reform” Journal of Teacher Education, 38:2-8.
AŞKAR, P. ve UMAY. A. (2001). “İlköğretim matematik öğretmenliği öğrencilerinin bilgisayarla ilgili öz-yeterlik
algısı” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21:1-8.
AZAR, A. (2010). “Ortaöğretim fen bilimleri ve matematik öğretmeni adaylarının öz yeterlilik inançları” ZKÜ
Sosyal Bilimler Dergisi, 6(12):235-252.
BABADOĞAN, E. KORKUT, K. (2010). “Sınıf öğretmenlerinin öz yeterlik inançları ile sınıf yönetimi beceri algıları
arasındaki ilişki” İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1):1-19.
BALL, D. ve WILSON, S. (1990). Knowing the subject and learning to teach it: Examining assumptions about
becoming a mathematics teacher (Research Report 90-7). East Lansing: Michigan State University, National
Center for Research on Teacher Learning.
BANDURA, A. (1977). “Self-efficacy: Toward a unifying theory of behaviour change” Psychological Review,
84:191-215.
Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi – Sayı 35 – Ocak 2013
233
BARLOW, A. T. ve CATES, J. M. (2006). “The impact of problem posing on elementary teachers' beliefs about
mathematics and mathematics teaching” School Science and Mathematics, 106 (2): 64-73.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
BYRNE, C.J. (1983). “Teacher knowledge and teacher effectiveness: A literature review, theoretical analysis and
discussion of research strategy” The Northwestern Educational Research Association, Ellenville,
konferansında sunulmuşbildiri NY.
CANKOY, O. ve DARBAZ, S. (2010). “Problem kurma temelli problem çözme öğretiminin problemi anlama
başarısına etkisi” Hacettepe University Education Faculty Journal, 38: 11-24.
CRESPO, S. ve SINCLAIR, N. (2008). “What makes a problem mathematcally interesting? Inviting prospective
teachers to pose better poblems” Jounal of Mathematcs Teacher Education, 11:395-415.
DARLING-HAMMOND, L. (2000). “Teacher quality and student achievement: A review of state policy evidence”
Educational Policy Analysis Archives, 8(1).
DEDE, Y. (2008). “Matematik öğretmenlerinin öğretimlerine yönelik öz-yeterlik inançları”Türk Eğitim Bilimleri
Dergisi, 6(4):741-757.
DEMBO, M. H., ve GIBSON, S. (1985). “Teachers' sense of efficacy: An important factor in school improvement”
The Elementary School Journal, 86: 173-184.
ENOCHS, L. G., SMİTH, P. L., ve HUINKER, D. (2000). “Establishing factorial validity of the mathematics
teaching efficacy beliefs instrument” School Science and Mathematics, 100: 194-203.
FIELD, A. (2005). Discovering statistics using SPSS. London: Sage.
FRAENKEL, J.R., ve WALLEN, N.E. (2006). How to designand evaluate research in education (6th ed.). Boston,
MA: The McGraw-Hill Companies.
GABLE, R. K. ve WOLF, M. B. (1993). Instrument Development in the Affective Domain: Measuring Attitudes and
Values in Corporate and School Settings (2nd Ed.). Boston, MA: Kluwer Academic Publishers.
GAY, L.R., MILLS, G.E. ve AIRASIAN, P. (2006). Educational research: Competencies for analysis and
applications (8th ed.). New Jersey, NJ: Pearson Prentice Hall.
GIBSON, S. ve DEMBO, M. H. (1984). “Teacher efficacy:A construct validation” Journal of Educational
Psychology, 76: 569-582.
HAIR, J.F., BLACK, W.C., B. BABIN, R. ANDERSON ve R. TATHAM (2006). Multivariate data analysis. Upper
Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
HAMİ, J., CZERNİAK, C. ve LUMPE, A. (1996). “Teacher beliefs and intentions regarding the implementation of
science education reform strands” Journal of Research in Science Teaching, 33: 971-993.
HARIS, R. J. (2001). A Primer of Multivariate Statistics (3rd Ed.). Mahwah, NJ: Lawrance Erlbaum Associates.
HAWK, P., COBLE, C.R. ve SWANSON, M. (1985). “Certification: It Does Matter” Journal of Teacher Education,
36(3): 13-15.
IŞIK, C. (2011). “İlköğretim matematik öğretmeni adaylarının kesirlerde çarpma ve bölmeye yönelik kurdukları
problemlerin kavramsal analizi” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41: 231-243.
234
KAHLE, D.,K.B. (2008). How elementary school teachers’ mathematical self-efficacy and mathematics teaching
self-efficacy relate to conceptually and procedurally oriented teaching practices. YayınlamaışDoktora Tezi,
Ohio State Üniversitesi.
KLINE, R.B. (2011). Principles and practices of structural equating modeling. New York, NY: The GuilfordPress.
KORKMAZ, E. ve GÜR, H. (2006). “Öğretmen adaylarının problem kurma becerilerinin belirlenmesi” Balıkesir
Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 8 (1):64-74.
MEB (2009). İlköğretim matematik dersi 1-5.sınıflar öğretim programı. Ankara Devlet Kitapları Basımevi.
MONK, D. H. (1994). “Subject matter preparation of secondary mathematics and science teachers and student
achievement” Economics of Education Review, 13(2): 125-145.
NICOLAOU, A. A. ve PHILIPPOU, G. N. (2007). “Efficacy beliefs, problem posing, and mathematics
achievement”. European research in mathematics education (CERME5) konferansında sunulmuş
bildiri,Larnaca, Cyprus.
ÖZGEN, K. ve PESEN, C. (2010). “İlköğretim matematik öğretiminde probleme dayalı öğrenme yaklaşımına ilişkin
öğretmenlerin öz-yeterlik algıları” Sosyal Bilimler Dergisi Sayı, 24: 115-135.
PIRIE, S.E.B. (2002). Problem posing: What can it tell us about students’ mathematical understanding. Proceedings
of the 24th Annual Meeting North American Chapter ofthe International group for the Psychology of
Mathematics Education, konferansında sunulmuşbildiri. GA,Athens.
RIGGS, I. M. ve ENOCHS, L. G. (1990). “Toward the development of an elementary teacher's science teaching
efficacy belief instrument” Science Education, 74: 625-637.
RIZVI, N. F. (2004). “Prospective teachers’ ability to pose word problems” International Journal for Mathematics
Teaching and Learning, 12:1-22.
SILVER, E. A. (1994). “On mathematical problem posing” For the Learning of Mathematics, 14(1): 19-28.
STOYANOVA, E. (2003). “Extending students’ understanding of mathematics via problem posing” The Australian
Mathematics Teacher, 59(2):32-40.
ŞAHİN, İ. (2009). “Eğitsel internet kullanım özyeterliği inançları ölçeğinin geçerliği ve güvenirliği” Selçuk
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21: 461-471.
TABACKNICK, B. ve FIDELL, L. (2001). Using multivariate statistics (4th ed.). Boston, MA: Allyn & Bacon.
TICHA, M ve HOSPESOVA, A. (2009). “Problem posing and development of pedagogical content knowledge in
pre-service teacher training” Proceedings of CERME 6 sunulmuşbildiri, Lyon, France.
TURAN, S. ve DEMİREL, Ö. (2009). “Probleme dayalı öğrenmeye ilişkin tutum ölçeği geçerlik ve güvenirlik
çalışması” Eğitim ve Bilim, 34(152): 15-29.
WENTA, R. G. (2000). Efficacy of preservice elementary mathematics teachers. YayınlanmamışDoktra Tezi,
İndiana Universitesi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com