AKDOĞAN, G. (1999). Ana Dili Eğitiminin Kişilik Gelişimine Etkisi. Ankara Üniversitesi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi. Ankara.
AKSAN, D. (1990). Her Yönüyle Dil. Ankara: TTK Yayınları.
AKYOL, H. (1997). Kelime Öğretimi. Millî Eğitim. 134
ALPEREN, N. (2001). Türkçe Okuma ve Yazma Eğitim Rehberi. Ankara: Alperen
Yayınları.
AYGÜN, M. (1999). Yabancı Dil Dersinde Sözcük Öğretimi ve Sözcük Dağarcığını Geliştirme
Teknikleri. Dil Dergisi. S. 78.
BUDAK, Y. (2000). Sözcük Öğretimi ve Sözlüğün İşlevi. Dil Dergisi. S. 92.
CEMİLOĞLU, M. (1998). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. Bursa: Uludağ
Üniversitesi Gençlik Vakfı Yayınları.
ÇEÇEN, Mehmet A. (2007). Kelime Hazinesinin Geliştirilmesinde Dikkat Edilmesi Gereken
Hususlar. Journal Of Turkish Linguistics. 1 (1). Macedonia.
ÇETİNKAYA, Z. (2005). Basit Tekrar ve Alıştırmalar Yoluyla Sözcük Öğretimi. Dil Dergisi.
S.130.
ÇETİNKAYA, Z. (2002). İlköğretim İkinci Kademe Altıncı Sınıfta Ana Diline Ait Sözcüklerin
Öğrenilmesi ve Kavranılmasına İlişkin Bir Araştırma. Çanakkale On Sekiz Mart
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı, Yüksek
Lisans Tezi. Çanakkale.
DEMİREL, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Yabancı Dil Öğretimi. İstanbul: Millî Eğitim
Bakanlığı Yayınları.
DEMİREZEN, M. (1983). Yabancı Dil Öğretiminde Yabancı Sözcüklerin Ruhbilimsel
Sorunları. Türk Dili Dil Öğretim Özel Sayısı, S. 379-380.
EDİGER, M. (2002). Vocabulary Development and the Curriculum. ERIC, Belge no:
ED473483 (indirilme tarihi: 31.03.2008)
ERKAN, Ahu G. (1999). Dört Temel Dil Becerisi Üzerine. Dil Dergisi. S. 76.
GÖĞÜŞ, B. (1978). Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi. Ankara: Gül
Yayınevi.
HAMEAU, Marie-A. (1988). Söz Dağarcığı Öğretimi (Çev. Ramis Dara). Uludağ Üniversitesi
Eğitim Fakülteleri Dergisi. 3 (1).
KANTEMİR, E. (1997). Yazılı ve Sözlü Anlatım. Ankara: Engin Yayınları.
KARATAY, H. (2007). Kelime Öğretimi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 27
(1).
KAVCAR, C., OĞUZKAN, F., SEVER, S. (1995). Türkçe Öğretimi. Ankara: Engin
Yayınları.
KORKMAZ, Z. (1992). Gramer Terimleri Sözlüğü. Ankara: TDK Yayınları.
MEB. (2005). Türkçe Öğretim Programı (1-5. Sınıflar). Ankara.
MEB. (2006). Türkçe Öğretim Programı (6-8. Sınıflar). Ankara
ÖZBAY, M. (2001). 0-6 Yaş Grubu Çocuklarındaki Dil Gelişiminin Türkçe Öğretimi Açısından
Önemi, Bilig (17).
ÖZBAY, M. (2003). Öğretmen Görüşlerine Göre Ankara Merkez İlköğretim Okullarında
Türkçe Öğretimi. Ankara: Gölge Ofset Matbaacılık.
ÖZÜNLÜ, Ü. (1983). Yabancı Dil Öğretiminde Yazınsal Metinlerin Yeri ve Kullanılması.
Türk Dili Dil Öğretim Özel Sayısı, S. 379-380.
PEHLİVAN, A. (2003). Türkçe Kitaplarında Sözcük Dağarcığını Geliştirme Sorunu ve Çözüm
Yolları. Atatürk Üniversitesi Dil Dergisi. S. 122.
SENEMOĞLU, O. (1983). Yabancı Dil Öğretiminde Dil Düzeyleri Sorunsalı. Türk Dili Dil
Öğretim Özel Sayısı. S. 379-380.
SEVER, S. (2000). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
TEMUR, T. (2006). İlköğretim 4. ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Yazı Dilindeki Kelime
Hazinelerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara.
TDK. (2005). Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları.
TOSUNOĞLU, M. (1999). İlköğretim Okuluna Başlayan Öğrencilerin Okuma Yazmayı
Öğrenmeden Önceki Kelime Serveti Üzerine Bir Araştırma. Doktora Tezi (Gazi
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış). Ankara.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com
