You are here

Home » Content

Mutluluk ve Yaşam Doyumunun Yordayıcısı Olarak İyimserlik

Optimism as a Predictor of Happiness and Life Satisfaction

Journal Name:

  • Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Optimism and happiness are evaluated as two basic concept of positive psychology. In this study, it was aimed to examine the relations between optimism, happiness and life satisfaction. The participants of this research consisted of 206 (131 female/75 male) university students studying in Sakarya University. Life Orientation Test (LOT), Oxford Happiness Questionnaire -Short Form (OHQ-SF) and the Satisfaction with Life Scale (SWLS), were used as data collection means in the study. The findings obtained proved that optimism is related with happiness and life satisfaction in a positive way. In addition, it was concluded that happiness explained the 59% of the variance of happiness and 60% of the variance of life satisfaction. The obtained findings are addressed and discussed within the context of the literature.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
İyimserlik ve mutluluk pozitif psikolojinin iki temel kavramı olarak değerlendirilmektedir. Bu çalışmada iyimserliğin mutluluk ve yaşam doyumu üzerindeki yordayıcı rolünün belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın katılımcılarını Sakarya Üniversitesinde öğrenim gören 206 (131 kadın/75 erkek) üniversite öğrencisi oluşturmuştur. Çalışmada veri toplama araçları olarak Yaşam Yönelimi Testi, Oxford Mutluluk Ölçeği-Kısa Formu ve Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen bulgular iyimserliğin, mutluluk ve yaşam doyumu ile pozitif yönde ilişkili olduğunu ortaya koymuştur. Ayrıca iyimserliğin mutluluğa ilişkin varyansın % 59’unu, yaşam doyumuna ilişkin varyansın ise % 60’ını açıkladığı sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen bulgular alanyazın bağlamında ele alınıp tartışılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_283_8_pp_63-69.pdf
  • 3
63-69
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Argyle, M., Martin, M., & Crossland, J. (1989).Happiness as a function of personality and social
encounters. In J. P. Forgas and J. M. Innes (Eds.), Recent advances in social psychology: An
international perspective (pp.189-203). Amsterdam: Elsevier Science.
Aydın, G., ve Tezer, E. (1991). İyimserlik, sağlık sorunları ve akademik başarı ilişkisi. Psikoloji Dergisi,
7(26), 2-9.
Bailey, T. C., Eng, W., Frisch, M. B., & Snyder, C. R. (2007). Hope and optimism as related to life
satisfaction. The Journal of Positive Psychology: Dedicated to furthering research and promoting
good practice, 2(3), 168-175.
Cummins, R. A., & Nistico, H. (2002). Maintaining life satisfaction: The role of positive cognitive bias.
Journal of Happiness Studies, 3,37-69.
Çeçen, R. A. (2007). Üniversite öğrencilerinin cinsiyet ve yaşam doyumu düzeylerine göre sosyal ve
duygusal yalnızlık düzeylerinin incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2),
180-190.
Diener, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95, 542-75.
Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J., & Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of
Personality Assessment, 49, 71-75.
Doğan, T., ve Çötok, N. A. (2011). Oxford mutluluk ölçeği kısa formunun Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve
güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4,165-132.
Eryılmaz, A., ve Atak, H. (2011). Ergen öznel iyi olusunun özsaygı ve iyimserlik eğilimi ile ilişkisinin
incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi 10(37),170-181.
Güler, B. K., ve Emeç, H. (2006). Yaşam memnuniyeti ve akademik başarıda iyimserlik etkisi. Dokuz
Eylül Üniversitesi İktisadı ve İdari Bilimler Fakültesi, 21(2), 129-149.
Hair, F. J., Anderson, E. R., Tatham, L. R., & Black, C. W. (1998). Multivariate data analysis. New
Jersey: Prentice Hall.
Hills, P., & Argyle, M. (2002). The Oxford happiness questionnaire: A compact scale for the measurement
of psychological well-being. Personality and Individual Differences, 33, 1073-1082.
Hoyle, R. H. (1995). Structural equation modeling: Concepts, issues and applications. Thousands Oaks,
CA: Sage Publications.Hu, L., & Bentler, P. M. (1999). Cut-of criteria for fit indexes in covariance structure analysis:
conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6, 1-55.
Karagöz, Y. (2011). Olumlu düşünme eğitim programının ergenlerin geleceğe yönelik iyimserlik,
depresyon ve bilişsel çarpıtma düzeylerine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi,
Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Kline, B. R. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. New York: The Guilford
Press.
Lyubomirsky, S. (2007).The How of happiness: A scientific approach to getting the life you want. New
York: The Penguin Press.
Lyubomirsky, S., King, L., & Diener, E. (2005). The benefit of frequent positive affect: Does happiness
lead to success? Psychological Bulletin, 131, 803-855.
Lyubomirsky, S. (2001). Why are some people happier than others: The role of cognitive and motivational
processes in well-being. American Psychologist, 56, 239-249.
McIntosh, B. J., Stern, M., & Ferguson, K. S. (2004). Optimism, coping and psychological distress:
maternal reactions to NICU hospitalization. Child Health Care, 33(1), 59-76.
Mosing, M. A., Zietsch, B. P., Shekar, S. N., Wright, M. J., & Martin, N. G. (2009). Genetic and
environmental influences on optimism and its relationship to mental and self-rated health: A study
of aging twins. Behavior Genetics, 39, 597-604.
Myers, D. G., & Diener, E. (1995). Who is happy? Psychological Science, 6(1), 10-17.
Peterson, C. (1991). The meaning and measurement of explanatory style. Psychological Inguiry, 2(1), 1-
10.
Puskar, K. R., Bernardo, L. M., Ren, D., Haley, T. M., Tark, K. H., Switala, J., & Siemon, L. (2010). Selfesteem
and optimism in rural youth: Gender differences. Contemporary Nurse, 34(2), 90-198.
Rasmussen, H. N., Scheier, M. F., & Greenhouse, J. B. (2009). Optimism and physical health: A Metaanalytic
review. Annals of Behavioral Medicine, 37, 239-256.
Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2001). On happiness and human potentials: A review of research on hedonic
and eudaimonic well-being. Annual Review of Psychology, 52, 141-166.
Scheier, M. F., & Carver, C. S. (1992). Effects of optimism on psychological and physical well-being:
Theoretical overview and empirical update. Cognitive Therapy and Research, 16, 201–228.
Scheier, M. F., Carver, C. S., & Bridges, M. W. (1994).Distinguishing optimism from neuroticism (and
trait anxiety, self-mastery, and self-esteem): A reevaluation of the life orientation test. Journal of
Personality and Social Psychology, 67, 1063-1078.
Scheier, M. F., Weingtraub, J. K., & Carver, C. S. (1986).Coping with stress: Divergent strategies of
optimists and pessimists. Journal of Personality and Social Psychology, 51, 1257-1264.
Scheier, M. F., & Carver, C. S. (1985). Optimism, coping and health: Assessment and implications of
generalized outcome expectancies. Health Psychology, 4, 219-247.
Segerstrom, S. C. (2001). Optimism, goal conflict and stressor-related immune change. Journal of
Behavioral Medicine, 24, 441-467.
Seligman, M. E. P. (2006). Learned optimism. How to change your mind and your life. New York: Vintage
Books.
Şimşek, E. U. (2003). Bilişsel-davranışçı yaklaşımla ve rol değiştirme tekniğiyle bütünleştirilmiş film
terapisi uygulamasının işlevsel olmayan düşüncelere ve iyimserliğe etkisi. Yayınlanmamış doktora
tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Yetim, Ü. (1991). Kişisel projelerin organizasyonu ve örüntüsü açısından yaşam doyumu. Yayınlanmamış
doktora tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Zung, W.W. K. (1965). A self-rating depression scale. Archives of General Psychiatry, 12, 63-70..

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com