You are here

KÖPEK İMGESİ VE ŞİİRDEKİ GÖRÜNÜMLERİ

THE DOG IMAGE AND ITS APPEARANCE IN POEMS

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this work, the author tries to present the universe of dog story, under the lights of the elements which establish the main axis of its poetics, as the dogs, the cultures, the image, the pain, the domestic and the spirit human. Really the poems offers dogs stories. It knows about universe, the small dog, the great dog, the dogfight, the dog collar in any kinds. There are dogs in the whole universe, and in all the cultures it reencountered with variants which are only enriching the mythical function of the dog. The very complex symbol of the dog is thus, in seen premiere, connected to the trilogy of elements be in hiding, water, the moon the of which we know occult, female, quite at the same time vegetative, sexual, divinatory, fundamental meaning.Baudelaire writes his poem by becoming identified with the existence, with the animal, with the dog, with the cat and it will be the empathic approach. By establishing an empathy with his existence of poet he believes that he explains really indeed the deep pain of his fictitious creature. Such an empathic study shows us that poet accede in a deep knowledge of the animal universe.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada seçili şiirler üzerinden köpek imgesinin şiirdeki yeri ve önemi üzerinde durulacaktır. Bu başlık altında köpek ve onun değişik şiirlerdeki uzak/yakın çağrışımları öne çıkarılacaktır. Köpek bir imge olarak bütün evrenin ve bütün kültürlerin gösteriminde ayrıcalıklı bir yer tutar. Mitolojik görünümünün yanı sıra gündelik yaşamında ayrılmaz bir parçasıdır ve her durumda insanların yakınında bir yerde bulunur. Biz, bu çalışmada, seçili ozanlarda köpek imgesi ve onun şiirdeki yansımaları üzerine kurulmuş söylemleri çözümlemeyi deneyeceğiz. Baudelaire’in şiirlerinde, hayvan üzerine kurulu düşler, özel bir yere sahiptir. Ozan şiirlerini yazarken kadınla, hayvanla, kediyle, köpekle ya da çok başlı canavarla özdeşleşir. Baudelaire tarafından bilinçli bir biçimde uygulandığını ileri sürdüğümüz bu empatik yaklaşım bize ozanın gizemli bir evrenin derinliklerine girdiğini açıklar. Bu derinlik arayışı artarak varlığını sürdürecek ve o her koşulda karşısındakiyle bir şekilde duygu paylaşımı kurmayı deneyecek ve sözcüğün çoğul anlamıyla ve bilinçli olarak başkasının acısına ortak olmayı seçecektir. Ozan tümüyle kendine özgü bir uzamda aşk, tutku, cinsellik, sevgi gibi konuları ele alırken insanlara, hayvanları, kimi kez nesneleri ekleyerek oldukça renkli eğretilemeler yapar. Kimi zaman da doğaüstü olaylar, bilinçaltının karanlık yanları ya da sanrılar sıradan gerçeklikler biçiminde şiirleştirme sürecine katılır.
147-157

REFERENCES

References: 

Asaf, Ö. (2011).Çiçek Senfonisi. İstanbul: YKY.
Bachelard, G. (1993).La Poetique de la reverie. Presses Universitaires de
France, Paris, (Seçme Bölümler, Afşar Timuçin çevirisi, Remzi Kitabevi, 1988,
İstanbul.)
Baudelaire, C. (1995), (1984). Le Spleen de Paris, Les Paradis artificiels,
Bookking International, Les Fleurs du mal suivies du Spleen de Paris, Editions
de Clairefontaine, 1947, La Guilde du Livre, Lausanne. Introduction,
eclaircissements et notes de Blaise Allan. Paris, Paris Sıkıntısı (1984) (Tahsin
Yücel Çevirisi), İstanbul: Adam Yayıncılık.
Baudelaire, C. (2001). Kötülük çiçekleri. (Çev. Sait Maden). İstanbul:
Çekirdek Yayınları.
Baudelaire, C. (1957). Les Fleurs du Mal. Classiques français. Paris: Bookking
International.
Baudelaire, C. (1993) Elem Çiçekleri. (Çev. Vasfi Mahir Kocatürk). Ankara:
Buluş Yayınevi.
Chevalier, J, A. (1982). Dictionnaire des Symboles. Paris : Robert
Laffont/Jupiter.
Cohen, J. (1966). Structure du Langage Poetique. Paris: Flammarion.
Elıade, M. (1968). Myth and Realty. New York: Harper and Torchbooks.
Erhat, A. (1989) Mitoloji Sözlüğü. İstanbul: Remzi Kitabevi A.Ş.
Greimas, A, J. et Courtes, Joseph. (1979). Semiotique.
Dictionnaire Raisonne de la Theorie du Langage. Paris: Classiques Hachette.
İlhan, A. (1983). Bütün Şiirleri:4, Ben Sana Mecburum. Ankara: Bilgi
Yayınevi.
İlhan, A. (1984). Bütün Şiirleri. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
İnal, T. (1990). “Baudelaire’de bir Empati denemesi”. Frankofoni. Ortak Kitap
no: 11. Ankara: Şafak Matbaacılık. 27-35.
İnal, T. (2006). “Bir Okuma önerisi olarak Empati Yöntemi”. Frankofoni.
Ortak Kitap no: 18. Ankara: Şafak Matbaacılık. 3-26.
İnal, T. (2012). “Baudelaire için dramatik bir okuma: Senfonik Şiir (III)- Bir
Empati Denemesi”. Frankofoni. Ortak Kitap no: 24. Ankara: Şafak
Matbaacılık. 3-16.
1 5 6
Yavuz KIZILÇİM ■
Jakobson, R. (1963). Essais de Linguistique Generale. Paris : Editions de
Minuit.
Korkut, E. (1996). “Şiirde Duygu Değeri ve Aşk”. Ankara. Hacettepe
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 12.
Oğuzcan, Ü, Y. (1984). Tüm Şiirleri-3. İstanbul: Özgür Yayın Dağıtım.
Tahir N, G. Haydar E., Baha D, Enver N G. (1974). Yazın Terimleri Sözlüğü.
Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com