ABELMAN, R. & DALESSANDRO, A. (2008). The institutional vision of community
colleges. Community College Review, 35 (4), 306-335.
AKSU, M. B. (2002). Eğitimde Stratejik Planlama ve Toplam Kalite Yönetimi. Ankara: Anı.
ALTINKURT, Y. (2007). Eğitim örgütlerinde stratejik liderlik ve okul müdürlerinin stratejik
liderlik uygulamaları. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Anadolu Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü. Eskişehir.
ALTINKURT, Y. (2010). Milli Eğitim Müdürlüğü çalışanları ve okul yöneticilerinin stratejik
planlamaya ilişkin tutumları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10 (4), 1927-
1968.
ARSLAN, M. M. (2007). Türk devlet üniversitelerinde değerlerin analizi. Kastamonu Eğitim
Dergisi, 17 (3), 729–742.
AYDIN, İ. (2002). Yönetsel, Mesleki ve Örgütsel Etik. Ankara: Pegem A.
AYDIN, İ. (2008). Öğretmenlik meslek etiği. İlköğretmen, 15, 21-26.
AYTAÇ, T. (2003). Okul vizyonu nedir? Nasıl geliştirilir? Yönetimde Çağdaş Yaklaşımlar.
Ankara: Anı. ss. 1–15.
BALCI, A. (2005). Eğitim Yönetimi Terimleri Sözlüğü. Ankara: Tek Ağaç.
BAŞARAN, İ. E. (1998). Yönetimde İnsan İlişkileri. Ankara: Gül.
BRYSON, J. M. (2004). Strategic Planning for Public and Nonprofit Organizations: A Guide
to Strengthening and Sustaining Organizational Achievement. San Francisco: JosseyBass.
CAFOĞLU, Z. (1996). Değişen eğitim sistemindeki değişmezlik. Yeni Türkiye Dergisi, 3 (7),
39–46.
COŞKUN, R. & GEYİK, M. (2004). Küresel firmaların misyon ifadeleri yerelliğe ne kadar
vurgu yapıyor? XII. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi. Uludağ Üniversitesi
İktisadi İdari Bilimler Fakültesi. 27- 29 Mayıs 2004, Bursa, ss. 287-294.
ÇALIK, T. (2003). Eğitimde stratejik planlama ve okulların stratejik planlama açısından nitel
değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 11 (2), 251–268.
DEMİR, K. (2004). Öğrenen örgütlerde vizyon geliştirme. Öğrenen Örgütler. Ankara:
Sandal. ss. 93–117.
DOĞAN, S. (2002). İşletmelerde vizyon ve misyon bildirisi geliştirme ve önemi üzerine bir
araştırma. Amme İdaresi Dergisi, 35 (1),143-174.
DOĞAN, S. & HATİPOĞLU, C. (2009). Küçük ve orta boy işletmelerde vizyon
açıklamasının işletmenin performansına etkisine ilişkin bir araştırma. Atatürk
Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23 (2), 81–89.
DPT (2006). Kamu İdareleri İçin Stratejik Planlama Kılavuzu. (2. Baskı). Ankara: DPT
Yayını.
ENSARİ, H. (1999). 21. Yüzyıl Okulları İçin Toplam Kalite Yönetimi. İstanbul: Sistem.
ERÇETİN, Ş. (2000). Lider Sarmalında Vizyon. Ankara: Nobel.
EREN, E. (1998). Stratejik Yönetim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi
Yayınları, 1998.
HOY, W. K., TARTER, C. J., & KOTTKAMP, R. B. (1991). Open Schools-Healthy Schools.
Newbury Park, CA: SAGE.
IRBY, B., BROWN, G., & YANG, L. L. (2006). Values of organizations and leadership.
Encyclopedia of Educational Leadership and Administration. (Edt: F. W. English).
California: Sage Publications Ltd. Ss. 1052-1053.
IŞIK, H. & AYPAY, A. (2004). Eğitimde stratejik plan geliştirme sürecinde karşılaşılan
sorunlar: Çanakkale ilinde yapılan bir inceleme. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24 (3),
349–363.
KABADAYI, R. (1999). Stratejik planlama ve eğitim. Verimlilik Dergisi, 1999/2, 143–154.
KAMU İDARELERİNDE STRATEJİK PLANLAMAYA İLİŞKİN USUL VE ESASLAR
HAKKINDA YÖNETMELİK (2006). Resmi Gazete. Resmi Gazete Numarası: 26179.
KAMU MALİ YÖNETİMİ VE KONTROL KANUNU (2003). Resmi Gazete. Resmi Gazete
Numarası: 25326. Kanun No: 5018. Kabul Tarihi: 10.12.2003.
KARABULUT, T. E. (2007). Büyük işletmelerin misyon ve vizyon ifadelerinin içerikleri
bakımından incelenmesi. XV. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi. Sakarya
Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi. 25–27 Mayıs 2007, Sakarya. ss. 486-
492.
KARSLI, M. D. (2003). Öğretmenliğin temel kavramları. Öğretmenlik Mesleğine Giriş-
Alternatif Yaklaşım. (Edt: M. D. Karslı). Ankara: Öğreti. ss. 1–28.
KENNETH, C. & BAETZ, M. (1998). The relationship between mission statements and firm
performance: an exploratory study. Journal of Management Studies, 35 (6), 823-853.
KINCAL, R. Y. & IŞIK, H. (2005). Elementary school principals’ level of practicing
democratic values. International Journal of Educational Reform, 14 (3), 338–345.
KÖSEOĞLU, M.A. & TEMEL, E.K. (2008). Sektörlere göre misyon ifadelerinde kullanılan
öğelerdeki farklılaşmalar: İMKB şirketleri üzerine bir araştırma. Eskişehir Osmangazi
Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (2), 71-88.
LASHWAY, L. (1997). Visionary leadership. School Leadership Handbook for Excellence.
(Edt: S. C. Smith ve P. K. Piele). Oregon: University of Oregon Pres. ss. 131–156
MEB (2007). Planlı Okul Gelişim Modeli. (4. Baskı). Ankara: MEB EARGED Yayını.
MİLES, M. B. & HUBERMAN, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded
Sourcebook. California: SAGE.
MORPHEW, C. C. & HARTLEY, M. (2006). Mission statements: A thematic analysis of
rhetoric across institutional type. Journal of Higher Education, 77 (3), 456-471.
NARTGÜN, Ş. S. (2003). Stratejik planlama ve eğitim. Yönetimde Çağdaş Yaklaşımlar. (Edt:
C. Elma ve K. Demir). Ankara: Anı. ss. 277–300.
NARTGÜN, Ş. S. (2004). Öğrenen örgütlerde strateji ve planlama. Öğrenen Örgütler. (Edt:
K. Demir ve C. Elma). Ankara: Sandal. ss. 161–194.
OKTAY, A. & ESMER, E. S. (2008). Öğretmenin değişen rolleri ve değerler. Eğitim
Bilimleri Bakış Açısıyla Türkiye Cumhuriyetinde Eğitimin Çağdaş Değerlerle
İrdelenmesi Çalıştayı. 1-3 Mart 2008. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi.
Ankara.
ÖZDEMİR, S. (2000). Eğitimde Örgütsel Yenileşme. Ankara: Pegem A.
ÖZDEN, Y. (2002). Eğitimde Yeni Değerler. Ankara: Pegem A.
ÖZEVREN, M. (2000). Toplam Kalite Yönetimi. İstanbul: Alfa.
PEYREFİTTE, J. & DAVİD, R. (2006). A content analysis of the mission statements of
United States firms in four industries. International Journal of Management, 23 (2),
296-301.
SABUNCUOĞLU, Z. & TÜZ, M. (2001). Örgütsel Psikoloji. Bursa: Ezgi.
SCHERMERHORN, J. R. (1996). Management. New York: John Wiley.
SCHWARTZ, S. H. (1994). Are there universal aspects in the structure and content of human
values? Journal of Social Issues, 50 (4), 19–45.
SEZGİN, F. (2006). İlköğretim okulu öğretmenlerinin bireysel ve örgütsel değerlerinin
uyumu. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ankara.
ŞİŞMAN, M. (2002). Örgütler ve Kültürler. Ankara: Pegem A.
ŞİŞMAN, M. & TURAN, S. (2001). Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi. Ankara: Pegem A.
TURAN, S. (2003). Yönetim ve öğretmenlik mesleği. Öğretmenlik Mesleğine Giriş-Alternatif
Yaklaşım. (Edt: M. D. Karslı). Ankara: Öğreti. ss. 243–262.
TURAN, S. & AKTAN, D. (2008). Okul hayatında var olan ve olması düşünülen sosyal
değerler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6 (2), 227–259.
TÜRK, E., YALÇIN, M. & ÜNSAL, N. (2006). Milli Eğitim Bakanlığı Yöneticilerinin
Görüşlerine Dayalı Stratejik Planlama Araştırması. Ankara: MEB Yayını.
UNESCO (2004). Living values education. http://www.livingvalueseducation.org/. İndirme
Tarihi: 20.12.2008.
YILMAZ, K. (2006). İlköğretim okulu yönetici ve öğretmenlerine göre kamu ilköğretim
okullarında bireysel ve örgütsel değerler ve okul yöneticilerinin okullarını bu değerlere
göre yönetme durumları. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
YILMAZ, K. (2007). İlköğretim okulu yönetici ve öğretmenlerinin değerlere göre yönetim ile
ilgili görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 13 (52), 639–664.
YILMAZ, K. (2008). Eğitim Yönetiminde Değerler. Ankara: Pegem A.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com
