You are here

11. Sınıf Öğrencilerine Ait Öyküleyici Metinlerin Bağdaşıklık Ve Tutarlılık Açısından İncelenmesi

Analysis of Narrative Texts of 11th Grade Students in Terms of Coherence and Cohesion

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.12780/UUSBD234
Abstract (2. Language): 
The aim of the research is to determine the level of the 11th grade students’ success to form cohesion and coherence on their writing narration. Sample of the study is 300 students in 2011-2012 academic year, who were chosen from 4 different high schools in Zonguldak. Data collection tools are the writing topics which is consist of 11 options. Data analysis tools are narrative coherence rating scale and narrative cohesion rating scale (Coskun, 2005) . According to the results of this research 11th grade students’ avarage score ın using coherence was determined as 30.80 per student (page). In this research, which analyzes the 4 tools of coherency, the average of using the tools of coherency was found as: Connecting elements 13.24, reference 11.67, elliptic narration 5.69, substitution 1.69. It was found that the average of coherence of students is 1.87 out of 5. According to the findings of the research, it was observed that 11th grade students had difficulties to form coherence and cohesion in narrative texts. A great majority of the coherence problems can be overcome by helping them to understand the importance of expressing themselves orally and written; carrying out writing activities frequently at every level at school; making them to notice the connection with the internal structure of the written text and giving much more feedback to students about their writing. The problem of cohesion in students’ writing can be overcome by analyzed the texts which high level and low level in favour of cohesion in the classroom by teachers. So the source of the students’ mistake can be apprehended.
Abstract (Original Language): 
Araştırmanın amacı, 11. sınıf öğrencilerinin öyküleyici anlatımlarında bağdaşıklık ve tutarlılık oluşturma başarılarının hangi düzeyde olduğunu belirlemektir. Araştırmanın örneklemini, 2011- 2012 öğretim yılında Zonguldak il merkezinde türü farklı dört ortaöğretim kurumunun 11. sınıflarından seçilen 300 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama araçları 11 seçenekten oluşan yazma konularıdır. Veri çözümleme araçları, Öyküleyici Anlatım Bağdaşıklık Değerlendirme Ölçeği ve Öyküleyici Anlatım Tutarlılık Değerlendirme Ölçeği (Coşkun, 2005)’dir. Araştırmanın sonuçlarına göre, 11. sınıf öğrencilerinin öyküleyici anlatımlarında bağdaşıklık araçları kullanım ortalaması, öğrenci (kâğıt) başına 30,80’dir. Öğrencilere ait öyküleyici metinlerde incelenen bağdaşıklık araçları kullanım ortalaması sırasıyla şu şekilde bulunmuştur: Bağlama ögeleri 13,24, gönderim 11,67, eksiltili anlatım 5,69 ve değiştirim 1,69’dur. Öğrencilerin tutarlılık puanı ortalaması 5 üzerinden 1,87 olarak bulunmuştur. Araştırmanın bulgularına göre, 11. sınıf öğrencilerinin öyküleyici metinlerinde bağdaşıklık ve tutarlılık oluşturmada önemli sorunlar yaşadıkları görülmüştür. Bağdaşıklık sorunlarının büyük çoğunluğu, öğrencilere kendini sözlü ve yazılı olarak ifade etmenin önemi kavratılarak; okullarda yazma etkinliklerine her seviyede sık sık yer verilerek; yazılan metinlerin içyapısıyla ilgili bağlantılar fark ettirilerek ve öğrenciye yazdıkları ile ilgili daha çok dönütler verilerek aşılabilir. Tutarlılıkla ilgili öğrencilerin sorunları ise öğretmenlerin sınıfta tutarlılık seviyesi yüksek ve düşük metinlerle incelemelerle üstesinden gelinebilir. Böylece öğrencilerin yanlışlarının nereden kaynaklandığı kavratılabilir.
140
158

REFERENCES

References: 

Ayaz, F. (2007). Ankara İlinde Lise Birinci Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerinin İç Yapı Bakımından Gelişimi Üzerine Bir İnceleme. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Bae, J. (2001). Cohesion and Coherence in Children’s Written English:Immersion and English-only Classes. Issues in Applied Linguistics, 12 (1), 51-88.
Bağcı, H. (2007). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazılı Anlatım Derslerine Yönelik Tutumları İle Yazma Becerileri Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Büyükikiz, K. K. (2007). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerinin Söz Dizimi ve Anlatım Bozukluğu Açısından Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
2013, 6/4
S. KEKLİK, Ö. YILMAZ
155
Büyüköztürk, Ş.; Kılıç Çakmak, E.; Akgün, Ö. E.; Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: PegemA Yayınları.
Can, R. (2012). Ortaöğretim Öğrencilerinin Yazılı Anlatımlarında Paragraf Düzeyinde Bağdaşıklık ve Tutarlılık. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Coşkun, E. (2005). İlköğretim Öğrencilerinin Öyküleyici Anlatımlarında Bağdaşıklık, Tutarlılık ve Metin Elementleri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Coşkun, M. (2006). Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimindeki Sorunlara Batı Üniversiteleri Temelinde Çözüm Önerileri. Milli Eğitim Dergisi, 169, 57- 74.
Çeçen, M. A. (2011). Yazma Eğitimi Açısından Metin Bilgisi. Yazma Eğitimi (Ed.: Murat Özbay), Ankara: Pegem Akademi Yayınları, s. 127-146.
Çelikpazu, E. E. (2006). Erzurum Merkez İlçe İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Emeksiz, Z. E. (1998). Local Coherence Problems in Written Narratives of Adult EFL Learners: Topical NP Usage in Various Discourse Contexts. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Gedik, M. (2008). Orta Öğretim 9. Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir İnceleme (Erzurum Örneklemi). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Göçer, A. (2010). ‚Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerinin Süreç Yaklaşımı ve Metinsellik Ölçütleri Ekseninde Değerlendirilmesi (Niğde Üniversitesi Örneği),‛ Kastamonu Eğitim Dergisi, 18 (10), 271-290.
Güleç, N. N. (2000). Sosyoekonomik Değişkenlerin Türkçe Öğrenim Düzeylerine Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Günay, D. (2007). Metin Bilgisi. İstanbul: Multilingual Yayınları.
İnce, V. M. (2006). İlköğretim 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerinin Ölçülmesi ve Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
2013, 6/4
S. KEKLİK, Ö. YILMAZ
156
Karakete, E. (2006). Yaratıcı Dramanın İlköğretim II. Kademede 6.Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerine Olan Etkisi,” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Karatay, H. (2010). Bağdaşıklık Araçlarını Kullanma Düzeyi İle Tutarlı Metin Yazma Arasındaki İlişki. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (13), 373-385.
Keçik, İ. (1992). İlkokul Öğrencilerinin Özet ve Hatırlama Metinlerinde Bağdaşıklık Sorunları. Dilbilim Araştırmaları, Ankara: Hitit Yayınevi, s.71-75.
Keklik, S. (2009). On Bir Yaşına Kadar Çocukta Dil Edinimi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Kelağa Achmet, İ. (2005). Yunanistan’da (Batı Trakya’da) İkidilli Eğitim Veren Azınlık Okullarında Türkçe ve Yunanca Öğrenim Gören Öğrencilerin Okuduğunu Anlama ve Yazılı Anlatım Becerilerinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Kırbaş, A. (2006). İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Koçak, A. (2005). İlköğretim Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Lüleci, M. (2010). Yeni Bir Disiplin Olarak Metin Dilbilim ve Türk Edebiyatına Metin Dilbilimsel Bir Yaklaşım. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Milli Eğitim Bakanlığı (2011). Dil ve Anlatım Dersi 9, 10, 11 ve 12. Sınıflar Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Oraliş M. ve Ozil Ş. (1992). Metindilbilimsel Yaklaşımla Yazınsal Bir Metni Çözümleme Denemesi. Dil bilim Araştırmaları 3, İstanbul: Hitit Yayınları.
Önler, Z. (2009). Kültürel Etkilenmeler ve Dil. Türkçenin Eğitimi ve Öğretimi Üzerine Konuşmalar, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, s. 27-36.
Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
2013, 6/4
S. KEKLİK, Ö. YILMAZ
157
Özbay, M. (1995). Ankara Merkez Ortaokullarındaki Üçüncü Sınıf Öğrencilerin Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Özkan, B. (2004). Metindilbilimsel Bağdaşıklık ve Haldun Taner’in ‘On ikiye Bir Var’ Adlı Öyküsünde Metindilbilimsel Bağdaşıklık Görünümleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (1), 167-182.
Rifat, M. (1996). Homo Semioticus. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Şenöz Ayata, C. (2005). Metindilbilim ve Türkçe. İstanbul: Multilingual Yayınları.
Uzun Subaşı, L. (1995). Orhon Yazıtlarının Metindilbilimsel Yapısı. Ankara: Simurg Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com