YARATICI DÜŞÜNCELİ ERGENLERİN PROBLEM ALANLARI

Günümüzde hem "demokratik eğitim" prensipleri çerçevesinde, hem de "gelişme yarışı" içinde üstün ve yaratıcı bireylerin eğitimi özel bir önem taşımaktadır. Ülkemizde ise, "yaratıcılık" konusunun ele alınması çok yakın tarihlere dayanmaktadır. „~nAK , , • Önemle üzerinde durulan yaratıcılık kavramı ıçm Torrance (1974) şöyle bir tanım getirmektedir: . ,.,, L , ı, "Yaratıcılık, problemlere karşı duyarlı olma, bilgideki yetersizlikler, boşluklar ve güçlüklerin isimlendirilmesi, hipotezin test edilmesi, ihtimallerin belirlenmesi ve bunların yeniden denenmesi en sonunda da sonuçlarla ilişki kurulmasıdır". Bu tanımdan haraketle konu çeşitli yönlerden ele alınınca, uzun yıllar bilim adamlarının "yaratıcılık" ile "zekâ" arasındaki ilişkinin olup olmadığı ile uğraşüğı görülmektedir. Araştırmalar sonunda ortaya çıkan durum, yaratıcı olmak için üstün zekâlı olmanın şart olmadığı, normal ve normal üstü zekâya sahip bireyler arasından yaratıcıların çıkabileceği yolundadır. Ancak, yaratıcı zekâlı grubun içinde üstün zekâlı bireylere rastlama olasılığının olmadığının fazla olduğu da belırlenmıştır (Getzel ve Jackson 1967). . Ülkemizde yapılan benzeri bir çalışmada da bu sonucu destekler nitelikte bulgular elde edilmiştir. Yaratıcılık için belli bir zekâ seviyesinden sonra daha az veya daha çok zekî olmanın yaratıcılığı etkilemediği görülmüştür.(Kocabaş 1985). Yaratıcı düşüncenin geliştirilmesi konusunda Ankara Üniversitesi Eğitim Yönetimi ve Teftişi Bölümü öğrencileri üzerinde yapılan deneysel bir araştırma ile yaratıcılığı geliştirici bir program denenmiştir. Bu araştırmanın sonunda bireylerin, uygun ortamlarda motive edildiği ve psikolojik güvenlik içinde olduğunu anladıkları zaman kendilerine ve çevrelerine ilişkin sorunları tanımlayabilecekleri ve sorunlara orjinal çözümler arayabilecekleri, yani yaratıcı güçlerini ortaya koyabilecekleri belirlenmiştir (Sungur 1988). Ailenin tavır alışı ve yaratıcılık arasındaki ilişkinin incelendiği bir araşürmada ise, öğrenim seviyesi düşük olan annelerin çocuklarının Torrance Yaratıcı Düşünce Testin'den aldıkları orjinallik puanlarının, yüksek öğrenim görmüş annelerin çocuk-larmınkinden anlamlı olarak düşük olduğu belirlenmiştir. Anne-baba tutumları açısından gereğinden fazla koruyucu olmanın yaratıcılığı engellediği sonucuna varılmıştır (Davashgil 1988). Sözügeçen çalışmaların dışında ülkemiz için yaratıcılık konusuna farklı bir boyut getirmesi açısından bu araştırmanın ana problemini, "yaratıcı düşünce yeteneğine sahip ergenlerin danışmanlık hizmetine ihtiyaç duydukları problem alanlarının neler olduğu" sorusu oluşturmaktadır.