Buradasınız

LİSE ÖĞRENCİLERİNİN AKADEMİK BAŞARILARININ AKADEMİK GÜDÜLENME VE AKADEMİK ERTELEME EĞİLİMLERİ AÇISINDAN İNCELENMESİ

EXAMINING THE HIGH SCHOOL STUDENTS’ ACADEMIC ACHIEVEMENT IN TERMS OF ACADEMIC MOTIVATION AND ACADEMIC PROCRASTINATION

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The purpose of this investigation is to examine the high school students’ academic achievement in terms of academic motivation, academic procrastination and some demographic variables. 323 students studying at a boarding high school in İzmir in academic year 2012-2013 participated in this research. Period of study of the high school (Preparatory Class + 4) is totally five years. Academic Motivation Scale (Bozanoğlu, 2004), Academic Procrastination Scale (Çakıcı, 2003) and Personal Information Form developed by the researcher was used in the research and the data was collected from 323 students in this way. Descriptive Statistics, One-Way Analysis of Variance (ANOVA) and Kruskal Wallist Test was conducted for the analysis of the data, and Pearson Product- Moment Correlation Coefficient was calculated. According to the results obtained from the research it was found a low level and positive relation (r= .24) between the academic achievement and academic motivation of the students. A low level and negative relation (r= -.09) was found between the academic achievement and academic procrastination of the students. Besides, low level and positive relations was found between selfchallenging, information use and discovery that are the subfactors of academic motivation scale and academic achievement. Moreover, while there is statistically a meaningful significance (p < .01) between academic achievement and class levels of the students; there isn’t a meaningful significance (p > .01) between mother education level and academic achievement, father education level and academic achievement, perceived family income state and academic achievement.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı lise öğrencilerinin akademik başarılarının akademik güdülenme, akademik erteleme ve bazı demografik değişkenler açısından incelenmesidir. Araştırmaya 2012-2013 eğitim öğretim yılında İzmir’de faaliyet gösteren yatılı bir lisede öğrenim gören 323 öğrenci katılmıştır. Lisenin öğrenim süresi (Hazırlık + 4) toplam 5 yıldır. Araştırmada Akademik Güdülenme Ölçeği (Bozanoğlu, 2004), Akademik Erteleme Ölçeği (Çakıcı, 2003) ve araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır ve bu ölçekler yoluyla 323 öğrenciden veri toplanmıştır. Toplanan verilerin analizinde Betimsel İstatistik, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) ve Kruskal Wallis Testi kullanılmış ve Pearson Momentler Çarpımı Korelâsyon Katsayısı hesaplanmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre öğrencilerin akademik güdülenmeleri ile akademik başarıları arasında düşük düzeyli ve pozitif yönlü bir ilişki (r= .24) olduğu görülmüştür. Akademik erteleme ve akademik başarıları arasında ise düşük düzeyli ve negatif yönlü bir ilişki (r= -.09) olduğu görülmüştür. Ayrıca, Akademik Güdülenme Ölçeğinin alt faktörleri olan kendini aşma (r= .27), bilgiyi kullanma (r= .16) ve keşif (r= .20) faktörleri ile akademik başarı arasında düşük düzeyli ve pozitif yönlü ilişkilerin olduğu görülmüştür. Bunun yanında, öğrencilerin sınıf düzeyleri ile akademik başarıları arasında (p < .01) istatistiksel olarak anlamlı bir farkın olduğu görülürken; anne eğitim düzeyi ile akademik başarı, baba eğitim düzeyi ile akademik başarı ve algılanan aile gelir durumu ile akademik başarı arasındaki farkın (p > .01) istatistiksel olarak anlamlı olmadığı görülmüştür.
379
391

REFERENCES

References: 

Akaya, E. (2007). Academic Procrastination Among Faculty of Education Students: The Role of Gender, Age,
Academic Achievement, Perfectionism And Depression. Basılmış Yüksek Lisans Tezi.
Aydoğan, D ve Özbay, Y. (2012). Akademik erteleme davranışının benlik saygısı, durumluluk kaygı, özyeterlilik
açısından açıklanabilirliğinin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 2 (3), 1-9.
Balkıs, M ve Duru, E. (2010). Akademik erteleme eğilimi, akademik başarı ilişkisinde genel ve performans benlik
saygısının rolü. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 159-170.
Balkıs, M., Duru, E., Buluş, M. ve Duru, S. (2008). Üniversite öğrencilerinde akademik erteleme eğiliminin ceşitli
değişkenler acısından incelenmesi. Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,(7) 2, 59-75.
Başaran, İ.E. (2006). Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi. Ankara: Siyasal Basın Yayın Dağıtım.
Broussard, S. C. (2002). The Relationship Between Classroom Motivation and Academic Achievement In First
and Third Graders. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Louisiana State University, Louisiana.
Bozanoğlu, D. (2004). Akademik güdülenme ölçeği: Geliştirilmesi, geçerliği ve güvenirliği. Ankara Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37, 83-98.
Büyüköztürk, Ş; Akgün, Ö; Özkahveci, Ö; Demirel, F.(2004). Güdülenme ve öğrenme stratejileri ölçeğinin Türkçe
formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 4(2), 207-239.
Colangelo, N. G. (1997). Handbook of Gifted Education. Allyn and Bacon, MA.
Çakıcı, Ç. D. (2003). Lise ve üniversite öğrencilerinde genel erteleme ve akademik erteleme davranışının
incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Dewitte, S. ve Schouwenburg, H. (2002). Procrastination, temptations, and incentives: The struggle between
the present and the future in procrastination and the punctual. European Journal of Personality, 16, 469- 489.
Eerde-Van, W. (2003). Procrastination at work and time management training. The Journal of Psychology, 137
(5), 421-434.
Guay, F., Ratelle, C. F., Roy, A. ve Litalien, D. (2010). Academic self-concept, autonomous academic motivation,
and academic achievement: Mediating and additive effects. Learning and Individual Differences. 20, 644–653.
Gottfried, A.W (2001). Continuity of acaddemic intrinsic motivation from childhood through late adolescents.
Journal of Educational Psychology. 93(1), 3–13.
Guay, R.P; Parks, L. (2009). Personality, values, and motivation. Personality and Individual Differences. 47, 675–
684.
Güney, A; (2009). İlköğretim Okulu Öğrencilerinin Akademik Başarıları ile Algılanan Aile yapısı Arasındaki
İlişkilerin incelenmesi. (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi) İstanbul. Yeditepe Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kağan, M. (2009). Üniversite öğrencilerinde akademik erteleme davranışını açıklayan değişkenlerin
belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42 (2), 113-128.
Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Nobel Yayın Dağıtım. Ankara.
Kelecioğlu, H. (1992). Güdülenme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 175–181.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Ağustos 2014 Cilt: 3 Sayı: 3 Makale No: 36 ISSN: 2146-9199
391
Keller, J. (2000). How to integrate learner motivation planning into lesson planning: The ARCS model approach.
VII Semanario, Santiago, Cuba.
Kuzucu, E ve Klassen R.M. (2009). Academic procrastination and motivation of adolescents in Turkey.
Educational Psychology. 29(1), 69–81.
Madran, D. (2006). Üniversite İngilizce Hazırlık Öğrencilerinin Başarı Güdüsü Düzeylerinin Başarıları Üzerine
Etkileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Özer, B. (2009). Bir grup lise öğrencisinde akademik erteleme davranışı; sıklığı, olası nedenleri ve umudun rolü.
Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 4 (32), 12-19.
Pakır, F; (2006). Aile Sosyo-Ekonomik ve Demografik Özellikleriyle Mezun Olunan Lise Türünün Öğrencilerin
Üniversiteye Giriş Sınavındaki Başarıları Üzerindeki Etkileri. (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Van. Yüzüncü Yıl
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Paunonen, S.V ve O’Connor, M.C. (2007). Big Five personality predictors of post-secondary academic
performance. Science Direct. Personality and Individual Differences 43, 971–990
Rothblum, E. D., Solomon, L. J. and Murakami, J. (1986). “Affective, cognitive, and behavioral differences
between high and low procrastinators”. Journal of Counseling Psychology, 33 (3), 387-394.
Solomon, L. J. ve Rothblum, E. D. (1984). Academic procrastination: frequency and cognitive behavioral
correlates. Journal of Counseling Psychology, 31(4), 503-509.
Şahin, H. ve Çakar, E. (2011). Eğitim Fakültesi öğrencilerinin öğrenme stratejileri ve akademik güdülenme
düzeylerinin akademik başarılarına etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9 (3), 519-540.
Şirin, E. F. (2011). Academic procrastination among undergraduates attending school of physical education and
sports: Role of general procrastination, academic motivation and academic self-efficacy. Educational Research
and Reviews, 6(5), pp. 447-455.
Terzi, M, Ünal, M ve Gürbüz, M.Ç. (2012). İlköğretim matematik öğretmen adaylarının matematiğe yönelik
akademik güdülenme düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi,
2(1), 51-60.
Yıldırım, İ. ve Ergene,T. (2003). Lise son sınıf öğrencilerinin akademik başarılarının yordayıcısı olarak sınav
kaygısı, boyun eğici davranışlar ve sosyal destek. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 224-234.
Yıldırım, İ. (2006). Akademik başarının yordayıcısı olarak gündelik sıkıntılar ve sosyal destek. H.Ü. Eğitim
Fakültesi Dergisi (H.U. Journal of Education). 30, 258-267.
Yumuşak, N. (2006). Predicting Academic Achievement With Cognitive and Motivational Variables.
Unpublished master thesis, METU, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com