Buradasınız

Anasayfa » Content

ORTAKÇI (BUHARKENT-AYDIN) SICAK VE MİNERALLİ SU KAYNAĞININ HİDROJEOKİMYASAL İNCELEMESİ

HYDROGEOCHEMICAL INVESTIGATION OF ORTAKÇI HOT AND MINERALIZED SPRING (BUHARKENT-AYDIN)

Journal Name:

  • Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2005

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The temperature and discharge of the Ortakçı hot and mineralized water are 48.1 °C and 2.4 l/s, respectively. The spring has being formed as a result of ascending geothermal fluid due to the tectonic activity of the region. The geothermal fluid within joints has not been reached to chemical equilibrium with host rock which consists of gneiss, quartzite and schist. Ortakçı thermal water is the type of Na-SO4-HCO3 and subsurface temperature calculated using chemical geothermometers is about 80 °C.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Büyük Menderes Grabeni'nin kuzey kenarında yer alan Ortakçı sıcak ve mineralli su kaynağı 48.1 °C sıcaklık ve 2.4 l/s debiye sahiptir. Kaynak, derinlere süzülen meteorik suların genç tektonik aktivite ile ısınması ve basınç altındaki bu suyun fay boyunca yükselerek yeryüzüne ulaşması sonucu oluşmuştur. Büyük Menderes Masifi'nin gnays, kuvarsit ve şistlerindeki çatlaklarda dolaşan jeotermal akışkan bu kayalarla kimyasal dengeye erişmemiştir. Na-SO4-HCO3 tipinde olan kaynağın yeraltındaki sıcaklığı jeotermometre hesaplamalarına göre 80 °C civarındadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ortakci-buharkent-aydin-sicak-mineralli-su-kaynaginin-hidrojeokimyasal-incelemesi.pdf
  • 2
257
266
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Arnörsson,
S.
, Sigurdsson, S. and Svavarsson, H.,
1982. The Chemistry of Geothermal Waters in Iceland I. Calculation of Aqueous Speciation from
0°C to 370°C. Geochim. Cosmochim. Acta, 46, 1513-1532.
Arnörsson,
S.
, Gunnglausson, E. and Svavarsson, H.
1983. The Chemistry of Geothermal Waters in Iceland III, Chemical Geothermometry in Geothermal Investigations. Geochim. Cosmochim.
Acta, 47, 567-577.
Bjarnason, J. Ö. 1994. The Speciation Program WATCH, Version 2.1. 7 pp, Orkustofnun, Reykjavik-Iceland.
Can, A. 1966. Menderes Masifi Buldan Bölgesine
Ait UŞAK L21-c4 ve d3 Paftaları Jeoloji Raporu. MTA Rapor No: 5192, Ankara.Çağlar, K. Ö. 1948. Türkiye Maden Suları ve Kaplıcaları. MTA Yayını, Seri B, No:11, Fasikül 2, Ankara.
Demirörer, M. 1969. Denizli-Sarayköy Gradyent Etüdleri. MTA Rapor No:4141, Ankara.
Ercan, T., Dinçel, A., Günay, E. ve Türkecan, A. 1977. Uşak Yöresinin Jeolojisi ve Volkanitlerinin Petrolojisi. MTA Rapor No: 6354, Ankara.
Fournier, R. O. 1973. Silica in Thermal Waters:
Laboratory and Field Investigations. Proceedings of the International Symp. on Hydrogeochemistry and Biochemistry, Tokyo, Vol. 1, Clark Co., Washington
D.C., 122-139.
Fournier, R. A. and Truesdell, A. H. 1973. An Empirical Na-K-Ca Geothermometer for Natural Waters. Geochim. Cosmochim. Acta 37, 515-525.
Fournier, R. O. 1977. Chemical Geothermometers and Mixing Models for Geothermal Systems. Geothermics, 5, 41-50.
Fournier, R. O. 1979. A Revised Equation for the Na/K Geothermometer. Geoth. Res. Council, Transactions, 3, 221-224.
Fournier,
R
. O. and Potter, R.W. 1982. A Revised and Expanded Silica (Quartz) Geothermometer. Geoth. Res. Council Bull., 11(10), 3-12.
Giggenbach, W. F. 1988. Geothermal Solute
Equilibria, Derivation of Na-K-Mg-Ca Geoindicators. Geochim. Cosmochim. Acta, 52,
2749-2765.Gökgöz,
F
. 2004. Buldan Yöresi (Denizli) Metamorfik Kayaçlarının Mineralojik, Petrografik ve Jeokimyasal İncelemesi. Yüksek Lisans Tezi (yayımlanmamış), PAÜ Fen Bil. Enst., 94 sayfa, Denizli.
İstanbul Üniversitesi, 1975. Türkiye Maden Suları, Ege Bölgesi, İstanbul Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Hidroklimatoloji Kürsüsü, İstanbul, 3, 335 s.
Kastelli, M. 1971. Denizli-Sarayköy-Çubukdağ-Karacasu Alanı Jeoloji İncelemesi. MTA Rapor No: 4573, Ankara.
Kaya, M. 2003.
Ortakç
ı Kaplıcasının (Buharkent-Aydın) Hidrojeolojik Açıdan İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi (yayımlanmamış), PAÜ Fen Bil. Enst.,
88 s., Denizli.Şengör, A.M.C. and Yılmaz, Y. 1981. Tethyan Evolution of Turkey : A Plate Tectonic Approach. Tectonophysics, 75, 181-241.
Şimşek, Z. 1978. Tekkehamam Jeotermal Alanı Gradyent Sondajları Değerlendirmesi. MTA Rapor No:6236, Ankara
Şimşek, Ş. 1984. Denizli-Kızıldere-Tekkehamam-Tosunlar-Buldan-Yenice Alanının Jeolojisi ve Jeotermal Enerji Olanakları. MTA Rapor No. 7846, Ankara.
Şimşek, Ş. 2003. Hydrogeological and Isotopic
Survey of Geothermal Fields in the Büyük Menderes Graben. Turkey. Geothermics, Vol. 32, 4 (6), 669¬678.
Taner, G. 2001. "Denizli Bölgesi Neojen'ine Ait Katların Stratigrafik Konumlarında Yeni Düzenleme". 54. Türkiye Jeoloji Kurultayı, 7-10 Mayıs 2001, Ankara, Bildiriler Kitabı, 54-79.
Truesdell, A.H. 1976. Summary of Section III, Geochemical Techniques in Exploration. Proc. 2nd UN Symp. on the Development and Use of Geothermal Resources, San Frans., 1975, Vol. 1, liii-lxxix.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com